Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
tu es à moi maintenant
。。。
okyanuslarını sakladığı göz kapaklarını yarıya kadar aralayarak etrafına göz gezdiriyor, aklı durgun, ruhuysa huzurdolu.
kalkmak istiyor fakat üzerinde hissettiği ağırlık bunu yapmasına engel oluyor. ona engel olan şeyin ne olduğunu öğrenmek istercesine çevirdiği kafasıyla birlikte gözleri inanmayacağı manzaraya şahit oluyor, şeytanın ona sıkıca sarılmış yanında uyuduğunu soru dolu bir şekilde kafasına kazıyor.
heyecan, yanaklarına vuran kanla yüzünü yana doğru çevirmesi bir oluyor. kalbinin delirmişcesine çırpınışları ne kadar sinirlerine dokunmuş olsa bile susturamıyor, dazai'nin cazibesinde kayboluyor.
yavaşça aynı manzaraya doğru çevrilen okyanus gözleriyle uzanmış olan kahveliyi süzüyor, yüzüne düşen saç tutamlarını teker teker yüzünden çekip rahatlamasına neden oluyor.ama bir şeyi fark etmiyor.
aniden bileğinde hissettiği elle birlikte korkuyor, geriye doğru attığı bedeninin düşmesini engelleyen bir şeyle okyanuslarını yüzünün dibine kadar yaklaşmış kahvelere dikiyor.
ne olduğunu şimdi anlamaya çalışan kızıl melek, belinden tutan bir kolla onu kendine bastıran şeytanla yüz yüze bakıştığını beyni şimdi algılıyor.
'ne düşünüyorsun ?'
ilk kez dudaklarını aralayıp konuşuyor melek, 'beni öldür' sözlerinden sonra kurduğu cümleyle.
'seni benim yapmayı.'
yutkunuyor kızıllı, duyduğu cümleyle şaşkınlık, heyecan, utanç duygularının karmaşasında kendine yer ayırmış hatta orada kaybolmuş durumda bakıyor kahvelere.
