WHEN WE WERE YOUNG

SIMULA

Disclaimer: this story is  a work of fiction. The name of the characters used just came out from the author's mind coincidentally. It does not intended to appear in real world.

WARNING:
I AM NOT A PROFESSIONAL WRITER PO. SO IF YOU ENCOUNTER A WRONG GRAMMAR OR WRONG CONSTRUCTIONS OF WORDS, DO NOT JUDGE ME PO. I WILL ACCEPT YOUR COMMENTS NAMAN PO. IF YOU HAVE SUGGESTIONS OR ANYTHING FEEL FREE TO LEAVE A COMMENT NA LANG PO. I WILL GLADLY ACCEPT YOUR SUGGESTIONS PO. I AM STILL LEARNING IN THIS INDUSTRY AND I HOPE YOU CAN HELP ME GROW.
THANK YOU AND GOD BLESS!
ENJOY READING!

************************************

"Nea, asan ka na?" I heard my best friend's voice over the phone.

"Malapit na. Ang aga mo naman kase dumating! 9:00 am ang usapan natin ah! 8:30 pa lang naman!" I answered.

Nag mamadali akong kumilos dahil may usapan kami ng best friend ko na manood ng movie ngayon. Ewan ko ba don. Laging advance ang oras. 9:00 am ang usapan namin, pero 8:00 am pa lang, nasa mall na si Angie. 10:00 am kase mag sisimula yung movie na papanoorin namin.

When I arrived at the mall I saw her waiting at the bench. Lumapit ako sa kanya.

"Hay nako! Sobrang bagal mo talagang kumilos! Kanina pako nag hihintay dito!" Bungad niya saken nang makita ako.

"Tanga! 9:00 am po kase yung usapan naten. Sino bang nag sabi sayo na pumunta ka ng 8:00 am?" Sagot ko naman.

"Alam mo naman na lagi akong maagang dumating kesa sa napag usapang oras!" Umirap pa siya. "Hay nako! Kumain na nga muna tayo! Di pako nag aalmusal e" yaya niya sa akin.

Kumain kami sa isang fast food at doon nag palipas ng oras. Nang mag 9:45 na, napag desisyonan na namin na pumunta sa sinehan upang hindi kami ma late.

After watching the movie, we eat lunch at the nearest restaurant. 12:00 pm na rin kase natapos yung movie kaya gutom na gutom kami kahit kakakain lang namin bago pumasok sa sinehan.

We ordered our favorite pasta and pizza. Isang bagay lang naman ang lagi naming napag kasunduan e. Yun ay ang pagkain. Pareho kami ng taste pag dating sa pag kain. Kaya siguro sya ang lagi kong kasamang mag lunch nung collage pa kami.

"So, kamusta naman ang love life mo Jenea? Balita ko may nag cha-chat sayo na classmate natin noong collage ah!" Panimula ni Angie habang kumakain.

"Hay nako! Wag mokong simulan Angeli ha! Alam mo namang hindi ako nag eentertain ng lalaki ngayon kase pangpa stress lang yan!" I rolled my eyes. "At saka may pinag aaral pako na pinsan diba? Kaya wala akong panahon  jan sa mga ganiyang  bagay."

"Hay nako girl! Pano ka mag kaka asawa niyan? Bente singko ka na aba! Ang sabihin mo, di ka parin nakaka get over jan sa ex mo dati kaya di ka nag  jojowa! Hay ewan ko sayo girl! Almost 10 years na ang naka lipas! Malamang may girlfriend o asawa na yun! MOVE ON din teh!" She emphasizes the word move on like it's so easy to do.

"Naka move on na ako no!" Pag dididpensa ko." Sino bang may sabing mahal ko ma si Nate? Madami lang talaga akong responsibilities ngayon kaya hindi ako nag jojowa! At saka, ba't ba atat na atat ka na magka jowa ako? Porket masaya kayo ng jowa mo ngayon!"

"Duh! Para magka age ang magiging  anak naten?"

"Di ka pa nga sure na sya na mapapangasawa mo, anak agad ang iniisip mo!"

"Ewan ko sayo teh! Ang nega mo! Basta sure ako na sya na yung makakasama ko habang buhay period."

Napailing na lang ako at napainom ng juice.

After we ate, we buy essentials for our favorite skin care and make ups. We spent the whole afternoon shopping clothes and shoes. This is my only reward for my self that is why I am enjoying when I am shopping.