Matthew's POV
Hey guys! I'm Matthew, a cousin of Oz. Nung pauwi na kami kasama ang barkada, napansin ko sa mukha ni Oz na parang may tinatago iyon and I want to know what.
"Hey! Hey Matthew!"
"What?" Tanong ko. "May problema ka ba dude? Kanina ka pa tulala diyan ah. Paparating na yung order natin!" Sabi ni Roland.
"Ok ka lang ba bro?" Hinawakan ni Oz ang shoulder ko. "Yeah, why?" I replied. "It's nothing."
After we ate, nagsiuwian na kaming lahat. I wonder how she is. I miss her already.
Oz's POV
Papauwi na ako ngayon sa bahay at naglakad lamang kasi, trip ko lang. Dumaan muna ako ng skate park. Parang walang tao. Pumunta ako kung saan yung rally.
"Anong ginagawa mo rito?" Nilingon ko kung kanino galing ang boses na iyon.
"Uh, nagpapahangin lang." Sabi ko. Si Al lang pala. Yung boses niya ay parang naging lalake, siguro dahil yun sa mask na isinuot niya.
Pumunta siya sa unahan at nagskate. Magaling siya. I want to try to pero wala naman akong skateboard at tsaka wala akong balak na matutunan iyon.
She did some 5 tricks and suddenly she fall again. I run over her and tried to help her.
Hinawakan ko ang kamay niya, malambot iyon at mainit.
"Wag mo akong hawakan!" Sabi niya. "I'm just trying to help you."
"Well, I don't need your help!" Umalis na siya agad gamit ang skate board niya.
Tumakbo ako ng malaks hanggang sa maabutan ko siya.
Sa sobrang bilis ng pagtakbo ko ay hindi ko na mapigilan ang sarili ko. We bumped each other and fell down.
"Ouch! Ah, ang sakit ng paa ko." Sabi ko and found myself in a awkward position.
Nakahiga siya while ako naman ay nasa itaas niya. I saw her beautiful dark black eyes like it was sparkling.
"Pwede bang tumayo ka na." Sabi niya while facing the other way. Ngayon ko lang na realise na hindi pa pala ako gumagalaw.
"I'm sorry." Agad-agad akong tumayo. I offered my hand but she just slap it away.
Tumayo siya at kinuha ang skate board niya. Papaalis na sana siya nang bigla ko na lamang siyang hinawakan. I don't know why.
Lumingon siya sakin na parang nagtataka. "I'm sorry. Again." Binatawan ko na siya at tumakbo papalayo.
Al's POV
"I'm sorry. Again." Binutawan niya ang kamay ko at tumakbo papalayo.
Anong problema nun? Bigla-bigla na lamang hinahawakan ang kamay ko.
Nung nawala na siya sa paningin ko, tumalikod na ako at naglakad pauwi.
Nakatira lamang ako sa isang Orphanage. Tahimik, nakakatakot at walang kabuhay buhay.
Welcome to my home -.-
"AL! SAAN KA BA NANGGALING?!!! KITANG KITA MO NAMANG MARAMING GAWAIN DITO SA ORPHANAGE!!! KUNG SAAN SAAN KA LANG GUMAGALA!!!! HINDI KA NA TUMUTULONG RITO!!! HAY NAKO!! KUNG HINDI KA NA SANA ITINAPON RITO, HINDI NA SANA MADAGDAGAN YUNG PROBLEMA RITO!!!" Sigaw ni madam Rosa.
Haytz! Ayan na naman! Nakaandar na naman ang speaker ng matandang yan!
"Kung makapagsalita, parang hindi naman ako naglilinis dito sa mabahong lugar na ito." Sabi ko in mahina way.
"ANONG SABI MO?!" Sigaw niya. "Wala po." Sabi ko. Tsk! Kung makapag ipon na ako ng marami, bibili talaga ako ng sarili kong bahay at aalis na ako dito sa impyerno na ito!!
Wala na akong pakealam kung walang aampon sakin basta't makaahon lang ako sa buhay naganito.
"AL!!! BUMABA KA DIYAN AT MAGHUGAS KA NG MGA PLATO!!" Sigaw na naman ng demonya.
"Opo! Andyan na po ako!" Haytz! Kunting tiis na lang. Kailangan ko lang namang itago itong pagkababae ko sa trabaho ko hanggang sa makaipon na ako!
