Quads #3: Right Where You Belong

Chapter 1: Found But Still Lost

SAGE

"Ohh Sage. Dito ka ba kakain?" I froze. Yan ang laging tanong ng asawa ko sa akin dati. 

"Di na po Manang. May kikitain akong investors mamaya." lumabas ako sa bahay. Sasakay na sana ako sa kotse but I take a look at our house. Sabi nila, maganda daw ang bahay namin. But if they know, mas gusto ko pang tumira sa isang mas maliit na bahay basta kasama ko lang ang asawa ko. Ehh aanhin ko naman ang isang napakalaking bahay kung wala naman ang taong nagpapabuhay nun?

Pagbaba ko sa kotse, I grab my keys at binigay sa isa kong bodyguard. Siya na ang bahala magpark nun sa private parking lot ko. I glance at my company.To my beloved company. The SMS Palace. Isa sa sa mga pinakamalaking companya sa buong mundo. Di na rin ako magtataka bakit isa rin ako sa pinakamayaman na negosyante sa buong mundo. Pero isa nga ako sa pinakamayaman pero di naman ako masaya.

 I was greeted by my secretary. Mukha siyang balisa at di mapakali sa upuan. And when she saw me, bigla siyang nanigas. And what's the problem? Bakit bigla siyang nanigas?

"What's the problem? Bakit bigla kang nanigas?" I snap her fro her thoughts. Mukha naman siyang natakot sa boses ko.

"Ahh. S—sir? N—nagkaproblema po k—kasi kay Mr. T—takayashi." nauutal niyang sabi. I just raise my eyebrow to let her know to continue.

"D—di po kasi siya m—makakapunta mamaya.  Ang sabi po ng s—secretary niya ay may gagawin siyang i—importante." paliwanag ng secretary ko. I just snorted. Alam ko na ang about diyan. Bago pa sinabi sa akin ng secretary ko ang problemang yan, I already investigated that evil man.

Kung alam lang ng asawa niya saan siya pumupunta gabi-gabi. Sabi sa investigation na sinigawa ko, he is a good businessman but never a good husband. Pinakaayaw ko ang mga lalaking nangangaliwa sa mga asawa nila. Alam ko anong nararamdaman ng mga babaeng nasasaktan dahil nakita ko ang asawa ko nasasaktan dahil sa akin. At ayoko yun mangyari sa ibang babae.

"Don't worry. Alam ko na ang about diyan. All you have to do is to call police later. May gagawin tayong mahalagang bagay mamaya." nakita ko sa mukha niya na nagtataka siya. But I have no time to answer her questions.

"Wag ka ng magtanong. Just do what I say. I will give a signal tapos tumawag ka kaagad ng police. Do you understand?" wala sa sariling tumanggo siya.

Matapos ko ng mabilis ang trabaho ko. Gusto ko matapos na ang kagaguhang to ng mabilis. I wanna rest. Dinala ko ang driver sa isang club. Wala ako sa mood na magdrive.

Marami nang tao ng dumating kami sa club. Mostly sa kanila ay mga lalaki. Malamang gusto na naman niyan makapagparaos sa mga cheap na babae. 

Pagpasok namin, we are greeted by loud music and girls dancing sa harapan. Sobrang iksi ng mga damit nila na halos na wala na silang suotin. I pity them. They have been using their bodies to have money. Bakit di na lang kaya sila kumuha ng mas maganda at mas disenteng trabaho? Kaysa sa ganito. Nagbebenta ng katawan magkaroon lang ng pera pang araw-araw.

"Sir dito ho tayo." marami ang napalingon sa direksyon ko but I don't care. May hinahanap ang mga mata ko. Hinahanap ko si Mr. Takayashi. Sabi ng private investigator ko na nandito na daw siya kanina pa. I roam around my eyes. Kaso biglang may nagsalita. I guess para siyang siya ang emcee nila.

"At ang pinagaabangan ng marami! Lady Clair de Lune!" at nagsigawan ang mga lalaki dito sa loob. Mas nahirapan akong hanapin si Mr. Takayashi. Nagsitayuan na kasi ang mga lalaki. But the girl dancing infront got my attention.

She has a nice body. Di kagaya ng iba, di siya masyadong lantaran kung magdamit. Siya lang din sa mga babae na pumunta sa stage na may mascara. Lahat ng kasama niya ay walang mascarang suot. Nagsimula na niyang hubarin ang damit niya. Nagsigawan pa ng mas malakas ang mga lalaki. Gumiling-giling siya sa pole and dance that makes all men getting boner—and that includes me. 

Nawala na ang focus ko kay Mr. Takayashi. Nasa babae na. She seems familiar to me. My heart started to beat fast. Di ko alam bakit ko to nararamdaman. I saw the girl's back while dancing. Gumigiling-giling siya habang may mga kamay naman na humahawak sa legs niya. I gritted my teeth. Bakit ba nila kailangang gawin yun sa babae.

Hinubad niya na ang napakaiksi niyan shorts. She is onl wearing her undergarments—Bra and Panty. Hinubad na din niya ang mask niya at hinagis kung saan. Aalis na sana ako ng makita ko ang mukha ng babae that make me froze. 

Di titibok ng ganito ka lakas ang puso ko kung di siya ang babaeng mahal. My heart almost tear apart. Dahil ba to sa akin bakit siya nagkaganito? Kagagawan ko ba to? I called my guards at si Isagani—my assistant.

"Isagani I want that woman in the stage in my car right NOW! Kung kailangan mo silang bayaran ng kahit magkano makuha ko lang siya I don't care! Basta ibigay nila sa akin ang babaeng yan. Dalhin niyo kaagad siya sa kotse." 

Mabilis akong sumakay sa kotse.  Minasahe ko ang ulo ko. Sobrang stress ko na nga dumagdag pa to. I am happy to see my wife kaso di sa ganitong paraan. Na yung sumasayaw siya sa harap ng maraming lalaki and almost naked na. I remember how the men their touch her skin na dapat ako lang ang gumagawa. I gritted my teeth. Tinawagan ko ang secretary ko to gve the que. I hear her voice sa labas. And she is shouting.

"Ano ba! Bitiwan niyo nga ako! Sino ba kayo ha?! Alisin niyo yang kamay niyo sabi ehh!" narinig ko ang pagbukas ng pinto at pagsirado. Then I turn my head to her.

Kulang ang shock to desrcribe how she look now. Halos lumuwa na ang mata niya sa gulat. Ang bibig niya ay nakabukas. I held her chin and close her mouth. Pero mabilis naman siyang nakabawi sa gulat.

"B—bakit ako nandito? Anong k—kailangan mo sa akin?" utal-utal niyang tanong. 

"Ang kailangan ko? Ikaw." diretso kong sagot. Ayoko na magpaligoy-ligoy pa. 

"Para saan pa?! Matagal naman tayong tapos." di ako nakasagot. Di ko alam anong isasagot. 

"Di pa ba sapat na sinaktan mo ako dati Sage? Di pa ba sapat ang mga luha na binuhos ko sayo dati para saktan o pa ako ngayon? Can you just let me be happy on my life? Ganyan ka na ba ka slefish na ayaw mo na akong maging masaya. Please lang Sage. Lubayan mo na ako. Yun lang ang hiling ko sayo. Sana tuparin mo kahit ngayon lang." at bumaba na siya ng kotse. I know kasalana ko ang lahat. I already found her but It seems like she is still lost. And it is because of me.