home - soukoku

✨2✨

1 hafta sonra :

"Yaşasın! Ben kazandım."

"Gerçekten bu konuda iyisin. Nasıl gözlerini kırpmadın? Benim canım acıdı."

"Bu işin ustasıyım."

"Koca adamlarız ama hayla göz kırpmama yarışı yapıyoruz."

"Hey! Ben hayla çocuk ruhluyum."

"Bu güzel bir şey."

"Dazai.. Senin hiç arkadaşın yok mu?"

"Arkadaş? Hayır yok. Ben asosyal birisiyim."

"Oh.. Ben senin arkadaşın olurum."

"Onun yerine sevgilim olsan?"

"Hahahahahahah!! Sevgilin mi? Senin mi!?"

"Bunun komik olan tarafı ne?"

"Dazai.. Ben bir lanetim. Benle nasıl sevgili olabilirsin ki? Seninle beraber dışarı bile çıkamam."

"Nasıl yani?"

"Ben yıllar önce bu evin içinde sonsuza dek yaşamak için lanetlendim. Eğer eve bir şey olursa veya ben bu binadan dışarı çıkarsam yok olurum."

"Sen kaç yıldır dışarı çıkmıyorsun?"

"Bilmiyorum.. Ama artık sen varsın Dazai. Bu bana yeter de artar."

"Chuuya.. Lütfen benim sevgilim ol! Hayalimde ki sevgili tam senin gibi birisi. Lütfen! Lütfen!!"

"Hmm~ Beni çok mu seviyorsun?"

"Evet, evet!!"

"O zaman beni kendine aşık et!"

"Tamam! İlk önce senle beraber dışarda-"

"Dışarı çıkamam."

"Ama benim sevgili ile evde durunca aklıma gelen tek şey o oluyor."

"Ne oluyor?"

"Hani o şey varya."

"O şey.. O ŞEY! SENİ SAPIK!"

"Ahahahahahhahahhahaaahaha!! O yüz ifadesi. Ahahahahahahahaha"

"Çeneni kapat! Ben gidiyorum!"

"Nereye?"

"Lanet olsun! Dışarıda çıkamıyorum."

"Şakaydı sadece. Tabiki ilk olarak kalbini kazanacağım Chuuya."

"Umarım."

"Ama belki de seni sarhoşken yatağ-"

"DAZAİ!!"

"TAMAM YA! AHAAHAHAHHAAHAH"