home - soukoku

✨8✨

"Dazai.. neden gidiyorsun?"

"Sorun yok Chuuya. Geçen sefer ki gibi olmayacak. Bu sefer erken geleceğim."

"Ama saat geç değil mi?"

"Sorun değil~ Hemen gidip geleceğim."

"Tamam. Ama hemen gel! Korkuyorum.."

"Tamam ya~"

Dazai, Chuuya'nın yanağını öptü.

"Hemen geleceğim~"

Dazai hızlıca evden çıktı. Chuuya arkasından kapıyı kapattı.

"Umarım erken gelirsin. Yoksa geberticem seni Dazai!"

Chuuya hızlıca salona geçti. Geçtiği gibi masada duran elmayı alıp yemeye başladı.

"Keşke uzayabilsem.."

•••×✨×✨ו••

"Dazai!"

"Ne-"

Dazai susmuştu bir anda. Çünkü konuşamamıştı. Boğazı kesilmişti.

"A-ah.. seni.."

"Senin kadar piç birisini görmedim Dazai. Senle anlaşma yapmıştık. O evde hayla o lanet yaşıyorsa bana söyleyecektin. Bende o laneti esir alacaktım. Onun güçleriyle neler neler yapılırdı. Ama sen uymadın kurallara. Ona aşık oldun. Neden böyle bir şey yaptın?"

"Ben.. onu.. seviyorum.."

"Yazık.. Gerçekten zeki adamdın sen. Aşk gerçekten çok saçma bir şey. Senin gibi birisinide bozmuş."

"Ne.. zaman.. fark.."

"Birazdan gebereceksin. Mutluyum. Ne zaman fark ettiğimi sorarsan.. Sende ki değişimlerden fark ettim. Eskisi gibi soğukkanlı olmak yerine çok yumuşamıştın. Anladın?"

"Lanet.."

"Şimdi onu da gebertmeye gidiyorum."

"Hayır.. yapma!"

"Onu bana başta verseydin, öldürmezdim. Ama şimdi aşkı öğrenmiş bir lanetle ne yapılır ki? Kesin insana benzemeye başlamıştır. Bakalım güçleri olduğunu hatırlıyor mu? Belki de güçleri olduğunu da unutmuştur."

"Öldürme..onu."

"Maalesef Dazai. O da senin gibi geberecek. Sen ne sanıyordun? Mutlu bir hayat yaşayacağınızı filan mı? O bir lanet. Yani önceden ölmüş birisinin ruhuyla yaşıyorsun sen."

"Sorun.. değil.."

"Dazai'yi öldürün. Ben diğeriyle ilgileneceğim."

"Peki efendim."

"Yapmayın! Öhhö.."

"Görüşürüz Dazai~"

•••×✨×✨ו••

"Dazai.. hadi.. nerdesin?"

"Burdayım."

"Dazai- Sen kimsin?!"

"Sen şu Dazai ile yaşayan lanet olmalısın. Gerçekten nasıl sana inandı? Bunu bilmiyorum ama ben sana inanmam. Senin gibilerini çok gördüm. İnsanlara dost gibi gözükürler. Sonra gelir arkandan bıçaklar seni. Şerefsizsiniz.. Sizin yüzünden birçok arkadaşımı kaybettim. Daha demin olduğu gibi. Dazai'de gitti."

"Dazai öldü mü?"

"Evet. Anlaşmaya uymadı. Ve öldü."

Chuuya'nın gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı. Nasıl Dazai ölmüştü? Yoksa geçen eve gelişinde ki o dövülmesi de.. bu adamlar yüzünden miydi?

"İsmin ne? Hangi tür bir ruhsun? Kaç yaşındasın?"

"Çeneni kapa.."

"Hmm~ Sevdim seni. Sen güçlerinin olduğunu biliyor muydun?"

"Bilmiyordum.."

"Güzel.."

Adam bir anda Chuuya'nın üzerine çıktı. Elindeki bıçak ile Chuuya'nın karnını deşmeye başladı.

"Yapma! Yapma!!"

"Senin gibi ruhlar ölmez kolay. Daha çok acı çek."

"Acıyor! Yapma!"

"Şimdi.."

Adam çantasından iğne çıkartıp, deştiği yerden kan almaya başladı.

"Siz ruhların güçleri kanlarında. Bir damla kalmayacak kadar hepsini alacağım. Hepsini... hepsini."

"Yapma!"

•••×✨×✨ו••

"Chuuya? İyi misin? Oh~ Uyandın."

"Dazai! Ölmedin! Ölmedin işte ölmedin!"

"Chuuya.. öldük biz."

"Ama.. Dur bir saniye.. Rüyamda sen öldürülmüştün. Beni bir adam öldürüyordu... çok korktum."

"O rüya değildi. Gerçekti."

"Nasıl?"

"Etrafına bak Chuuya. Cennetteyiz."

"Cennette miyiz?"

"Biz öldük Chuuya. Ama burda yaşıyacağız. Sonsuza dek. Hiç ayrılmadan. Artık ne kötü adamlar var."

"Ne de bir lanet var! Artık lanetli değilim! İstediğim yere gidebilirim! Çok mutluyum! Tanrım teşekkürler! Dazai ile yaşamama izin verdiğin için teşekkürler! Şükürler olsun.."

"Chuuya.. artık hep beraberiz."

"Evet.. hep beraberiz."

İkiside dudaklarını kavuşturdu. İkiside çok mutluydu. Çünkü artık aralarına girebilecek hiçbir şey yoktu. Artık huzurlu bir şekilde yaşayacaklardı.

✨| Soukoku yazdım. Hemde angst olmayan. Bu aralar çok fazla angst yazdığımı fark ettim. O yüzden bunu üzücü sonlu yapmadım. Mutluyum. Görüşmek üzere~

—kanra🌙