Chapter 5: What a day!

21 1 1
                                    

Waahh. Hanggang ngayon hindi ko pa rin malimutan yung date namen ni Kristoffer my labs. Wahaha. Date nay un para sa akin kaya walang kokontra kung ayaw niyong matikman ang akong infamous kick and punch. Haha. Siya na lang siguro ang dahilan kung bakit ako nabubuhay. Charot. Kaso ngayon may pasok na naman. Asar lang eh. Monday na, katabi ko na naman yung walang hiya’t hukluban kong seatmate sa chemistry and math.

“Hoy! Earth to Hannah! Nagde’daydream ka na naman”

“Ales, may chikka ako.”

“Ay ano yun? Dali.”

“Kasi ganito yun.” Tas kinuwento ko sa kanya lahat.

“Wow. Si Bes, lumalablayp!”

“Mukhang ang saya niyo ah.” Tristan

“Wow. Si panget may lovelife? Wahaha. Bulag ata yun.” Zane. Binigyan ko siya ng infamous death glare.

“Don’t glare. You’re too ugly when you do that. Hahaha!” Zane

Walanjo naman tong lalaking to. Sige na ako na ang panget. Kelangan pa ba talaga yung ipangalandakan? Kaasar eh. Kainaman.

“Andiyan na si Mrs. Chemistry.” Classmate (Pasensya naman po, walang maisip si author na name.)

“Tara pasok na tayo.” Ales. Lalabas tayo Ales, eh nasa labas pa tayo. Haha.

“Good morning Ma’am!”

“Good morning. You may take your seat.”

“By the way class. Before we start the discussion, I have an important announcement.”

Anu kaya yun?

“To all seniors, you are all obliged to join the immersion next week.” Huwaat!

“Meaning, no gadgets for the whole week. And oh, 1 week kayo dun. You’ll be grouped into 12 groups since your 40 here, 3 members per group. No one shall bring their phone, iPads, iPod, or whatever.” Phone lang naman ang meron ako eh. (_ _’)

Yan, ang daming nag-react sa no-gadget rule.

“Here’s the groupings. Asksdjghgdjdhdh”

Waahh. Di ko kagrupo si Ales. Ang masama pa, kagrupo ko itong mokong na to.

“By the way, each group has an assigned house. You will stay here for the whole week. Walang maarte dahil walang kuryente dun sa bukid. Okay?” Okay, sanay ako. Di naman ako lumaking mayaman. Lumaking mahirap lang. Pero talaga ayokong sumama dahil kasama ko ang bwisit na to. Ganito kasi yun

Ales, Tristan and Kimberly

Ako, Huklubang walang-hiya and Dominic

Sana matino naman tong si Dominic! Kasi wala akong maaasahan dito sa huklubang walang-hiyang bwisit na taong ito (Ang daming naman nun Hannah) ganun talaga!

Dahil madaming side comment ang aking echosero and echoserang klasmeyts eh di na nakapagturo. Haha. Saya no? Pero di pa pala! -____- May math pa! Andito na kami sa math.

“Good Morning Class. Put out your papers and ballpens” Waah. May quiz? Di Hannah. My interview ata. T_____T

“You’ll be having a long quiz.”

“You may start now.” Wahh. Sabi ko sayo Hannah, makikinig ka kapag may lesson si Sir. Napala ko. Aircon itong room pero tagatak ang pawis ko.

1 minute.2 minutes.5 minutes.15 minutes. 25 minutes

Ano to?  15 out of thirty palang nasasagutan ko.

“5 minutes left.” Waah. Lord. Help me T____________T

“Time’s up!” 16 lang nasagutan ko.

“Exchange papers with your seatmate.” Ayun nagcheck kami. Mababa ako for sure.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

“Ilan score mo bes?” Tanong niya paglabas.

“Ikaw muna.” Ako

“28. Ikaw?” Ikaw na dalawa lang ang mali.

“Ah.. eh..”

“12 lang yan si Panget.” Zane. Sige na, ikaw na perfect sa test. Parang alam na alam niya eh. Tinignan ko siya ng masama.

“Just like what I told you the last time, you look uglier when you glare. Tss.” Cool niyang sabe. Cool o sadyang mahangin lang siya?

“Ang yabang mo talaga! Arghhh!”

“Aish. Tara na nga Hannah sa cafeteria. Init naman ng ulo mo.” Ales

“Tara.”

“Tss. Trip niya magpataba.” (Bulong ni Zane pero di masyadong narinig ni Hannah)

Zane’s POV

Wahaha. I don’t know why I love to tease that girl. Yeah, she’s not too ugly but not too pretty. Meaning between the two. Haha. Am I that bad? Yeah, just bear with it.

“Uhm. Prince Zane, this is for you.” A lady stood in front of me and gave me a food. While she bows.

“No, I don’t need that thing.” I said cool

“Yah, just like what I told you, di niya yan tatanggapin.” Sabi ng mga ususerang babae.

“Ate, sige na po. Tinatanggap po ni PRINCE Zane niyo yung food.” Sabat ni panget na biglang sumulpot na talagang in-emphasize pa yung word na Prince

“Ano siya? PA ni Prince. Haha. Sabagay. Pero he don’t need a PA” Sabi pa ng usiserang babae.

“Bat ang sungit sungit mo? Tapos maka-asar ka sa akin, nakakabwisit ka.” Sabi ni Panget.

“Did I tell you to accept the food? It might have poison. I’m too rich that they want to let me down.”

“Ya! Sigurado ka bang may lason yun. Do you know na, binibigyan ka nila nun dahil humahanga sila sayo. Then what? Ganun mo sila tratuhin? Sabagay. Sino ka ba naman? Ikaw nga lang pala ang may-ari ng school na to na pwedeng gawin lahat ng gusto mong gawin dahil ikaw ang pinakamayaman dito. Tama ba?” Then she walked-out.

“She really have the guts to tell that huh?” (usapan ng mga chismosa)

“Pare, lupet. Akalain mong speechless si Zane dun sa babaeng yun?” Robi

“Wahaha. Oo nga pare. Weak.” Christian

“Shut up.” Ako

“Shut up na daw mga pare.” Robi. Why did I remain speechless? Did she just say it right?

Normal POV

“Ya! Sigurado ka bang may lason yun. Do you know na, binibigyan ka nila nun dahil humahanga sila sayo. Then what? Ganun mo sila tratuhin? Sabagay. Sino ka ba naman? Ikaw nga lang pala ang may-ari ng school na to na pwedeng gawin lahat ng gusto mong gawin dahil ikaw ang pinakamayaman dito. Tama ba?” Di ko akalaing nasabi ko yan sakanya. Eh. Nakakaasar eh. Mapanglait na masyado.

“Oy, nakakunot ka?” April

“Badtrip eh.” Ako. Nagsimula ang araw ko ng badtrip at natapos din ng badtrip ako. BV!.

I Love You! PANGET!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon