(a/n) Wahaha.. Nanalo kami sa Regional Choral Competition. NAMCYA Next. National Music Competitions for Young Artists. Haha.. Singer ang author niyo. XD
Nga pala. Wala akong maisip na magandang title dito. Peace. XD
“Hay sana may Cross Sandford din ako.” Andito ako sa room ko. Ang ganda ganda talaga ng book na Diary ng Panget ni HaveYouSeenThisGirl. Pinag-ipunan ko pa to para mabili ko yung libro sa Wattpad Bookstore. (kahit po hanapin niyo yun, walang ganun dahil gawa-gawa ko lang po yun.) Kelan kaya ako gaganda.
Kriinng.. Kriingg
“Ay pusang kinain ng daga!” Sus.. May natawag.
“Hello. ^____^v”
“Oy. Hannah. Punta tayong 7-eleven. Saturday naman ngayon.” Excited si author eh gusting pabilisin ang araw.
“Ah. Sige. Asan ka ba?”
“Dito na ako! Hehe.” Kaya pala.
“Sige papunta na ako jan.”
Naglakad lang ako papuntang 7-eleven. Walking distance lang naman. Sobrang lapit lang niya. Hehe..
“Hoy. Ales, anong gagawin natin dito?”
“Kakain.”
“Ganun. Sige. Tutal pinapunta mo ako dito ng wala akong pera para sa dahilang kakain ka lang libre mo ako ng Slurpee. Mixed Orange and Lychee.” Masarap yun pramis. Natikman na daw yun ni Ms. Author eh. Weird.
“Dami mo pang sinabi papalibre ka lang pala.”
“Haha. Alam ko naman na di mo ako matitiis.”
“Sana pala, di na kita niyaya”
“Ganun? Alis na pala ako! Bye..”
“Oy Hannah. Andito na Slurpee mo!” Haha.. Sabi na nga ba!
“Oh bakit orange lang to. Sabi ko mixed.”
“Ay oo nga. Sige akin na lang to.” Ales.
“Asan na yung akin?”
“Kumuha ka na tas bayaran mo sa counter.”
“Wala nga akong pera, ang kulit.”
“Ay oo nga pala. Haha. Sige ako na mabayad.”
“Thanks. Haha. Ano ka ngayon Slurpee!!” Wait may naalala ako! Masarap kumain dito ng ramen. Dahil gusto ko lang talagang magpalibre ng slurpee kay Ales eh kumuha ako ng malaking bowl ng ramen at pumunta sa counter.
“Oy Hannah, wag mong sabihing ako magbabayad niyan.”
“Astig, nasense mo yun.”
“Ayaw. Balik mo nayan.”
“Hindi joke lang may pera ako.” Haha.
“Ang daya daya mo talaga Hannah.” Binelatan ko na lang siya.
“Ako din!” ales
“Bumili ka na. Ang dami mong pera.”
“Damot.” :P
Pagkatapos kong bayaran eh binuksan ko siya at inalis yung fork and additive saka ko nilagyan ng tubig at hinintay na lumambot yung noodles for 4 minutes para masarap! Haha. (Real life poi to ni author :D).
“Hmm. Ang sarap talaga ng Ramen. I love you Jun Pyo!”
“Huh? Pano naman napunta si Jun Pyo dito aber?”
“Siya kaya yung endorser.” Nagpatuloy lang akong kumain. May pumasok sa 7-eleven, paki ko sa kanila. Basta ako kumakain.
“Astig. Kumakain na naman si Panget.” Napatingin ako ng masama sa kanya. Sino pa ba? Siya lang naman ang pinaka-nakakabwisit na tao sa balat ng tinalupan. Tss. Kasama niya yung mala’prinsipeng ugali na si Tristan. Wala yung dalawa. Nagmukha tuloy siyang Necromancer na katabi ng isang Prince. Haha
“Bat ka andito??” tanong ko
“Bakit. Kaw may-ari?”
“Bakit ikaw ba?”
“Sir Zane! Welcome to 7-eleven.”
“Yes. We franchised this store here in your place.” Napanganga ako dun.
“Oy. Pasukan ng langaw!”
“Yabang mo talaga ano??”
“May ipagyayabang eh!”
“Eii. Maghalo na ang balat sa tinalupan.”
“What?”
“Don’t what what me ha!”
“Haha. Silly.”
“Oy Ales. Bilisan mo ng kumain. Wala na akong gana.”
“Ha? Ubusin ko lang tong ramyun.”
“Sige bahala ka na diyan.” Naglakad na ako palayo. At kung sinuswerte nga naman. Inabot na naman ako ng katangahan.
Puuukkk.
“Oopss. Watch Out! Ms. Panget! Hahaha.” Naumpog ako sa pinto ng 7-eleven paglingon ko bigla.
“Ouch!! Ang sakit ng noo ko.”
“Uy oh. Napisa yung tigyawat mo sa noo. Haha.”
“Ang yabang mo! Tatawanan kita kapag tinubuan ka ng tigyawat sa ilong!”
“As if that would happen”
“Let’s see.” Tapos umalis na ako.
“Hoy Hannah! Bat mo ko iniwan!”
“…”
“Oo Alesana kausap kita.” Ales.
“…”
“Hoy, humarap ka nga sa akin.” Ihinarap niya ako sa kanya.
“Pfftt. Hahaha..”
“bakit?”
“Yung pimple mo sa noo napisa nga pinalitan naman ng bukol! Haha.”
“Napakasupportive mong kaibigan.”
“Haha. Naman.” Aysus. Naniwala naman.
“Pa’derma ka na kaya? Ang dami na oh. Malaki pa yung tigyawat mo sa ilong.”
“Ayoko. Sayang sa pera. Pambili ko na yung sa Gelatissimo.”
“Utot mo. Ice cream lang naman yun. Buti lang naman kung maganda-ganda yung rason mo.”
“Eh. Okay na yun. Acceptable na din yun kahit papano”
“Bahala ka.” Bahala talaga ako.
“Oy Hannah.” Yiiee. Alam ko yung boses na yun.
“Oh??”
“Balita ko sa TIA ka daw nag-aaral.”
“ah. Oo, bakit.”
“Wala lang. Pwede bang magpaturo sa Math?”
“Ah yun lang ba?”
“Sus. Mapaturo ka kay Hannah eh di naman yan..” ales. Siniko ko nga pero mahina lang.
“Ano bang topic yun?”
“Basic Counting Techniques lang dun sa Fundamental Counting Principle.” Sus. Madali lang pala. Haha.
“Ah sige. Kelan ba?”
“Mamaya sa bahay niyo na lang pupunta ako. Bye!!”
“Yiee. Ikaw Hannah ah. Lumalablayp ka na. Pero iba ang gusto ko para sayo.”
“Tse. Ampogi talaga ni Kristoff. My gawd. Mahihimatay na ako.”
“Taray mo!”
“Minsan lang naman! :P”
“Haha. Payag.”
