CHAPTER 04: NEW BEGINNING

3.1K 80 0
                                    

When I opened my eyes the first thing I saw are the paper bags in the table. Agad akong napabangon at napatakbo para tignan kung ano ang binili niya. There are perfumes and other things good for the bodies. Tinignan ko naman ang isa ay puno ito ng mga mamahaling damit. May nakita pa akong tatak na Gucci. Wow! There are 2 pairs of shoes din. Wow naman! Ang bait talaga nun ha.



"Hey!" Before he could finish his statement ay agad ko na itong dinamba ng yakap for the feeling of happiness?



"Waaah! Thank you. This are all mine right?" Masayang saad ko habang pinapakita ang mga paper bags na hawak ko.



Umiling naman siya na ikinabagsak ng balikat ko. Nanghihinayang na ibinagsak ko ito sa harap niya at tumalikod. Ang saya ko pa naman kanina tapos hindi din pala para sa'kin. Nextime 'wag kasing mag-assume self ha!



"Hey, I'm just kidding. These are all yours."



"Hmp. These are all yours daw baka naman iba ang pagbibigyan mo niyan tapos nakonsensya ka lang talaga. Kaya okay lang. Sayo na yan. Magtitiis na lang ako sa mga damit na nasa luggage ko." Dumiretso ako sa loob ng Cr para gawin na ang mga morning routines ko ng kumatok siya sa pinto. Don't tell me gusto niyang makisabay maligo sa 'kin.



Kumatok ulit siya bago nagsalita. "Hey, sorry 'bout the joke earlier. But I'm telling the truth. That is all yours. I personally buy it for you. Pero kung hindi ka pa din maniwala ay bilisan mo jan dahil tayong dalawa ang bibili ngayon." Biglang lumabas ang excitement na lumulukob sa buong sistema ko kaya kahit wala pang isang oras na pagligo ay lumabas na ako agad at nagpalit.



----



"Damn!" I repeatedly cursed when she walks me out and enter the bathroom.  Sumobra ba ako sa joke ko? I really did buy it for her hindi para sa kung sinong babae lang. Even the saleslady are fucking laughing at me because of the girly things na I personally go out to buy.



Hindi ko alam kung bakit ko ito ginagawa para sa babaeng yun. Hindi ko din maintindihan ang sarili ko kasi parang normal lang at masaya sa feeling kapag napagsisilbihan ko siya. No wonder a lot of people called her brat because of her attitude.



Moments later I saw her walking out in the bathroom and all prepared.



"Tara na?" She asked with all smiles.



I can't help but to exchange her with the same wide smiles that she is showing me. "Yieee. I'm so excited to buy new stuffs for me. Ilang araw na rin akong hindi nakakapag-shopping because of Daddy. That's why thanks to you. Basta ikaltas mo na lang ang sweldo ko dito ha!" She keep on talking while telling me how excited she was and that ikakaltas ko na lang daw sa sweldo niya. I won't do that. I have lots of money to buy all her needs and wants. I can just give and provide it for her.



"So anung gusto mong unang bilhin natin before we get there?" I said for opening a topic. Nang makarating na kasi kami sa kotse ay walang ingay na siyang nakaupo habang nakatingin sa bintana.



Nakita ko namang napatingin siya sa 'kin in my pheriperal vission. She put her little hand to her head scratching it na waring nag-iisip. "Cute." I whispered.



"Umm tingin tingin na lang tayo mamaya. Hindi ako maka-decide sa dami eh." She said while chuckling lightly.



Namayani ulit ang katahimikan hanggang sa nakarating kami sa MOA. Nagmadali akong lumabas para pagbuksan siya ng kotse. I can see shockness and bewildered in her eyes when I did that. Imposible ba para sa kaniya na gawin ko iyon?



I've been dying to snatch those eyeballs of men who are feasting or more like eye raping Rose. I don't know but I want her just for me. Ayaw ko na may tumitingin sa kaniyang iba. Tell me, baliw na ba ako? What I'm feeling is me making me crazy. She is making me crazy.



"Gusto ko nito, eto, eto pa, tsaka eto." Turo niya sa iba't ibang damit. Kuha lang siya ng kuha at hindi man lang niya isinusukat. Nahihirapan na nga rin ang mga saleslady dahil sa dami ng binibigay niya. Tsk. Ganito ba talaga ang mga babae? They are too demanding, too choosy when it comes to shopping? I mean we're roaming this damn mall for hours already. Non stop. Hindi siya nawawalan ng gustong bilhin. Lahat ng matipuhan niya ay bibilhin niya.



"You still okay in there?" Baling nito sa 'kin.



"I'm not. Damn! I'm tired for walking hours from now and yet tatanungin mo yan sa 'kin?"



Kumunot naman ang noo niya and looked at me. Oh uh! "Edi sana sinabi mo para hindi mo ako sinisigawan ngayon. Fine. Kung gusto mo dito ka na lang. Maiwan kang mag-isa dito." Sigaw niya sa 'kin. Galit na naman siya. Before she could turn her back at me ay hinigit ko na siya sa kamay.



"I'm not shouting you. I'm just voicing out what I througly feels."



"Hindi eh. Sinisigawan mo ako Lilly. Okay lang don't be sorry tsaka kasalanan ko naman."



"Shit! No! Saan mo pa ba gustong pumunta?"



Tinignan naman niya ako ng masama ngayon. "Kanina sinigaw-sigawan mo ako tapos ngayon minumura mo ako Lilly? Shit ka rin!" Naiiritang sinabunutan ko ang buhok ko dahil sa  paiba-ibang mood niya. Girls are so damn moody!



"Hey! I'm not cursing you. Alright. I'm sorry."



"K. Uwi na lang tayo. I mean ihatid mo na lang ako sa restaurant mo since doon naman ako tumutuloy. Pagod na rin ako eh." She smiled weakly. Anu ba ito? Hindi ko gusto na galit siya sa 'kin at hindi ko rin gusto na malungkot siya. Fuck! What the heck is wrong with me.



Nauna na siya naglakad papuntang kotse habang ako ay nakasunod lang sa kaniya. Thinking ways on how to make it up on her. Wala naman akong kasalanan pero feeling ko meron na ewan.

THE BILLIONAIRE'S BRATTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon