DOLUNAY'DAKİ BOZKURT

TİM'E YENİ BİRİSİ

1 ay sonra

Asena'dan;
Yaralarım tamamen iyileşmişti. Artık daha iyiydim. Tim için bir sürprizim vardı abim tim'e katılacaktı. Ve ben onu askeriyenin giriş kapısında bekliyordum. 30. Dakika geç kalmıştı. Acaba başına bir şey mi geldi. Arkam da birini hissettim. Arkamı döndüm. Ama...

Abim...

O nereden girdiki buraya.

"Onbaşı Emir Yıldız, Ağrı. Emredersiniz komutan'ım!" dedi abim. Hemen gidip abimin kollarına atladım.

"Dur dur sakin ol!" dedi abim sevinçle. Onu bir ay görmemiştim. O sırada tim'i bize bakarken yakaladım. Ama umursamadım.

"Ooo, komutanımızı kim aldı kucağına?" dedi Yiğit. Ama sanki biraz kıskanmış gibi. 'Allah Allah?' Dedim kendi kendime sorarcasına. Eline baktığımda yumruğunu sıkıyordu. Abimin kucağından inince Abim tim'e döndü;

"Onbaşı Emir Yıldız, merhabalar." dedi abim tim'e karşı.

"Arkadaşlar, abim Emir." dedim.

"Anaaa! Lan bu bir ay önceki görev'de bizim komutanı kurtaran adam değil mi?" dedi Berkay.

"Ben albay'dan izin alıyım. Akşam çay içer konuşuruz. Abi sende benle gel de albayla tanış." dedim abime karşı.

"Emredersiniz komutan'ım!" dedi abim.

"Haa abi bu arada bana sivilken komutanım deme. Nede olsa abimsin yani." dedim.

"Tamam Asena." dedi abim. Abimle birlikte komutanın odasına geldiğimizde üstümüze düzen verip kapıyı tıkladım. 'Gir' komutuyla içeri girdik.

"Yüzbaşı Asena Yıldız, Ağrı. Albayım bu abim. Tim'e katılacak yeni kişi." dedim abimi göstererek.

"Onbaşı Emir Yıldız, Ağrı. Emredersiniz komutan'ım." dedi abim.

"Oturun." dedi albay sakin bir sesle.

"Albayım, izniniz olursa bu günlük bir izin almak istiyorum. Birbirimizi daha iyi tanımak için." dedim.

"Tamam, izin verildi asker. Ama her an tetikte olun." dedi albay.

"Emredersiniz Albay'ım!" dedim. Ve odadan çıktık.

---
Asena'dan;

"Arkadaşlar, izin alınmıştır!" dedim sevinçle.

"Tamam o zaman. Herkes hazırlarsın. Sonra burada buluşuruz." dedi Yiğit.

"Anlaştık!" dedi Açelya sevinçle.

"Asena, biz gidelim. Saat akşam 17.00'da burada buluşruz." dedi abim.

"Tamam abi." dedim ve yola çıktık.

"Abi sen kendi arabanla git. Bende kendi arabamla gidiyim." dedim.

"Tamam Asena." dedi abim.

---
Asena'dan;

'Ne giysem ne giysem.' diye geçirdim içimden.

"Buldum!" diye bir sevinç çığlığı attım. Çünkü yarım saattir ne giyeceğimi düşünüyordum. Üstüme beyaz kazağımı, altıma simsiyah külotlu çorabımı ve lacivert eteğımi giydim. Siyah topuklu botlarımı giydim ve şaçlarımı açtım. Hafif bir dalga verdim.

Makyaj'ım da kırmızı bir parlatıcı, maskara ve eyeliner'dan ibaretti.

Evet..

Artık hazırdım..

Duş almamıştım çünkü sabah almıştım. Saate baktım.

Aman Allah'ım..

Saat 16.48'di. Hemen arabaya binip gitmem lazım. Umarım yetişirim.

Gidebilirim..

---
Yiğit'ten;

Nerede kaldı acaba..

Hepimiz buradaydık ama Asena yoktu. Onu seviyordum. Başına bir şey gelsin istemiyordum.

"Lan Yiğit olum otur lan otur!" dedi Berkay.

"N'apıyım olum. Bu geçikme hayra alamet değil." dedim. Saate baktım. Gerçekten saat bu kadar geç olamaz.

Saat 18.42..

"Lan ben gidip bakıcam. Baksanıza olum saat kaç oldu?" dedim.

"Bende seninle gelic.."

"Merhaba. Beklettim mi?" dedi Asena abisinin lafını keserek. Allah'ım çok güzeldi.

"Kızım sen delirdin mi? Saat kaç oldu. Tabii beklettin!" dedi Emir.

"Özür dilerim abi. Beklettiğim için." dedi üzgün bir biçimde.

"Tamam sakin olun. Asena sende gel bakalım niye geçiktin anlat." dedi Açelya.

"Tamam." dedi Asena. Birlikte gittiler ve Asena Açelya'nın yanına oturdu.

"Anlat." dedi Emir ksaca.

"Abi ben şimdi geliyordum. Sonra bir grup it bana laf atınca bende dayanamadım ve bunlara daldım. Sonra polis geldi ifade verdik falan derken geciktim." dedi Asena. Sinirlenmeye başladım. Ya ona bir şey yapsalardı. Düşüncesi bile berbattı.

"Hadi bir şeyler ısmarlayalım." dedi Açelya konuyu değiştirmek istercesine. Herkes bir şeyler ısmarladı.

Yedik içtik. Böylece birbirimizi daha iyi tanıdık. Saat geç olmaya başladı. Bence artık kalkmalıydık.

"Arkadaşlar saat geç oldu. Bence artık kalkalım." dedim. Herkes bu fikri onayladı. Ve kalktık. Yarın yorucu bir gün olabilirdi.