Siyah Gölge

☆ - 1.Bölüm "Davetsiz misafir"

"Hadi ama mila kaldırın şu kızı" diyerek oturduğum eski yerime doğru yürüyordum oflayan mila'ya göz ucuyla baktığımda kızın ne kadar ağır olduğunu anladım.

" Bu sürtük çok ağır hera " diyen eliz'e baktığımda ise parmağıyla yerde yatan kızı gösteriyordu kısık gözlerle ona baktığımda

"öyle bakma çok çirkin oluyorsun" dediğinde eliz kızlarla kahkaha atmaya başlamıştık işte bunu seviyordum bu kızları seviyordum yaptığımız bu ilginç işten oldukça zevk alıyordum alıyorduk. yerde yatan kıza tekrar hepimiz baktığımızda etrafında daire oluşturduk bunu ilk defa yapmıyorduk sadece bu kadar ağır bi kişiyi cezalandırmamıştık aklıma rüzgar gelince başımın üstünde yanan ampulle ellerimi birbirine çırpıp mila ya baktım.

"ne var ne bakıyorsun?" diye konuştuğunda şaşırdığı belli oluyordu ben ve eliz berfu milan ın yanına gittiğimizde

eliz "rüzgarı aramalısın şu şişko kızı götürüp etrafı temizlemesi lazım" bu kızı seviyordum fazlasıyla zekiydi ve aklımdan geçenleri okuyormuş gibi hissettiriyordu bana hepimiz başımızı salladığımızda

"yine mi ben off tamam" diyip siyah deri şortundan telefonunu çıkartarak gözümüze sokmak istermiş gibi önce bize doğru tuttu sonra rüzgarı aradı

"Rüzgar mekana gelip işi bitirmelisin"

"evet oradayız, evet bekliyoruz, çabuk ol,şişko kız uyanacak,tamam görüşürüz" diyip kapattığında berfu heyecanlı şekilde

"kız okuldan kayıt ını aldıracak görürsünüz" dediğinde eliz yine atladı

"haketti sürtük bizim kim olduğumuzu öğrenmesi gerekti"

"işte buna katılıyorum!" diye kahkaha atarak araya girmiştim bu harabe yerden bir an önce çıkmak istiyordum heryer kan ve iğrenç kokuyordu alışmıştık ama bu gerçekten iğrençti yerde yatan şişko kıza ilk önce ellerini ve gözlerini bağlayıp farelerle dolu odaya atmıştık oda nın yukarısında balkon vardı ve odanın çatısı yoktu elleri makineye bağlıydı eliz makineyle kızı farelerle dolu odaya doğru aşağıya indirmişti tabikide kızın heryerini peynirle kapladık önceden bu çok zevkliydi direkt olarak fareleri kendisine çekiyordu çünkü kızın çığlıkları bizim kahkahalarımızla boğulmuştu bize baş kaldıranların cezasını farklı yöntemlerle veriyorduk bu işi 1,5 senedir yapıyorduk çünkü okulda ezilen "ezik" damgası yiyorduk bu kızlar gibi olmasa da işkence çektiriyorlardı ve bizde ipleri elimize almanın vakti geldiğini anlamıştık şimdi ise okulun müdürü hocaları öğrencileri bile bizden korkar olmuştu.

kimseye söyleyemezlerdi çünkü para onları susturuyordu ve buda yetiyordu benim, milanın elizin berfunun ailesi oldukça zengindi buda bizim işimize geliyordu 4 kız 1 erkekti çetemiz rüzgar bize mekanı ve yeri saati ayarlardı kızı kandırıp söylediği yere getirirdi daha sonra işimiz bitince ortalığı temizler yanımızda olurdu ortak evimiz vardı hafta sonu kullandığımız çete deki kimse ailesiyle görüşmek istemiyordu hepimizin ayrı sorunları vardı ve bizde böyle karar almıştık haftaiçi ise yurtta kalıyorduk

dışardan nekadar umursamaz görünsekte hepimizin hedefi vardı ve dersleri dinlemediğimiz halde yüksek notlar alırdık fakat hepimiz de öyle bağ varki tüm piçlikleri aynı anda düşünebiliyorduk çünkü biz olmak bunu gerektiriyor!

lise 3 e gidiyorduk ben 18 yaşındayım bir sene ara verdiğim için hepimiz aynı sınıftaydık ve buyüzden bizim kızlarla tanışma şansı yakalamıştım eliz, mila, berfu 17 yaşında rüzgarda benim gibi 18 yaşında

anlıcağınız bütün piçlikler bizde bulunur.

"kız uyanıyor" diyen berfuya baktığımda endişeyle tırnaklarını yiyordu hadı ama bukadar şirin olmak zorundamısın kızım sen?