[TAMAMLANDI]
Aşık olduğunuz kişinin sırasına,her gün origami kuğu bırakın.Hiçbir şey söylemeyin,sizi görmesine izin vermeyin...
Ve izleyin,size gelecektir.
Hatsuyuki
-İlk kar,masum kar
Bulut duyduğu belli belirsiz seslerle eli ayağına dolaştı.Endişe ve korkuyla bütün vücudu titrerken,bir hızla odasından çıktı.
Annesi yine şehir dışına gitmişti.Ne yapacağını bilemezken üzerine bir şey almadan evden fırladı.
İki sokak öte,mavi bina.
Koşarak sessiz sokakları geçerken,bir yandan telefonundan polis siren sesi açıyordu.Bir kaç kere takılıp düşme tehlikesi geçirmiş ama sonunda istediği yere gelmişti.
Biraz uzakta dururken siren sesini açarak hızlı adımlarla,mavi apartmanın demir kapısındaki aralığa girerek saklandı.
Ara sokaktan çıkan adamlar ile korkuyla saklandığı duvara biraz daha sindi.Biraz sonra duyduğu,uzaklaşan araba sesi ile derin bir nefes vererek saklandığı yerden çıkarak ara sokağa girdiğinde,yerde yatan bedenle korkuyka gözleri irileşti."İlyas!"
İlyas yattığı yerden doğrulurken bir şeyler mırıldanmıştı ama Bulut hala çalan sirenden bir şey anlamamış,telefonundan sesi durdurmuştu hemen ardından kendisine dolu gözlerle bakan bedenin boynuna atlamış, beraber geriye devrilmelerine sebep olmuştu.
"Aptal."Bulut ağlamaya başlarken,çocuğun lacivert sweatini avuçları içerisine aldı.
İlyas kollarını minik bedene dolarken, gözlerinde hazır bekleyen yaşlar yanlara doğru kaymıştı.
Kar yağışı hızlanırken iki çocuk,soğuk zeminde uzanmış ağlıyordu.
"Çok korktum."Diye mırıldandı Bulut."Sana bir şey oldu diye çok korktum."İçini çeke çeke ağlarken,İlyas sessizce ağlıyordu."Özür dilerim..."Diye fısıldadı çatlamış sesiyle."İlyas...Sana bir şey olursa yaşayamam ben."
"Ştt!Deme öyle."İlyas uyarır bir tonda konuşmuştu.Bulut altındaki bedene daha çok sokulurken titrek bir nefes aldı.
.
Eve gittiklerinde Bulut İlyas'a pansuman yaparken,İlyas neler olduğunu anlatmıştı.
Asya'nın kim olduğunu,eski ilişkisinde nasıl para için kullanıldığını ve şimdi de kızın tekrardan para istemek için ortaya çıktığından bahsetmişti.Aslında Asya saman altından su yürütürdü ama nasıl köşeye sıkıştıysa ve başı beladaysa direkt dalmıştı olaya.
"Yardım edecek misin ona?"Bulut,İlyas'ın elmacık kemiğine yara bandı yapıştırırken mırıldandı."Bulut...Lütfen benden nefret etme."İlyas'ın sorduğu soruyla alakasız cevap vermesiyle kaşlarını çattı."O da nereden çıktı şimdi?Neden senden nefret edeyim ki?"
"Yardım etmeyeceğim.Yaptığı onca şeyden sonra yardım edemem.İnsanların duyguları, hele de sevgi çok kıymetli ve değerlidir,o bunu hiçe saydı...Yardım etmediğim için kötü biri gibi hissediyorum-"Alnına yediği fiske ile susarken sinirli bakışlarla karşılaştı."Saçmalama İlyas.Tabii ki yardım etmeyeceksin.Yardım etmen aptallık olur,bırak kendi bataklığında sürünsün."Bulut azar çektikten sonra vurduğu yere uzunca bir öpücük kondurdu.
"Bulut...Beni hiç bırakma olur mu?"İlyas dolan gözlerini çocuğun parlak mavilerine çevirdi."İki sene boyunca bırakmamışım,şimdi mi bırakacağım?"Bulut alınmış gibi sahte bir sesle konuşarak dudaklarını öne büzdü.
"Bırakma."İlyas'ın kırgın sesiyle mırıldanması ile dudaklarını birbirine bastırarak,yatağında küçük bir çocuk gibi oturmuş elindeki dövmelere bakan mavişe sarıldı.
"Koca bebek."Diye mırıldanarak başına öpücük kondurdu."Maviler akıyor.Boyayacak mısın tekrardan?"İlyas başını olumlu anlamda salladı."Yeşile döndükleri zaman garip oluyor."
"Ben boyarım...Eskiden beyaz saçlarımla dalga geçtiklerinde siyaha boyamaya kalkışmıştım,tabii annem ucu ucuna yakalamış ağzıma etmişti."Diyerek kıkırdadı Bulut.
