[TAMAMLANDI]
Aşık olduğunuz kişinin sırasına,her gün origami kuğu bırakın.Hiçbir şey söylemeyin,sizi görmesine izin vermeyin...
Ve izleyin,size gelecektir.
Hatsuyuki
-İlk kar,masum kar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❆
Siyah uzun saçlarını geriye attırarak oturduğu koltuktan kalktı kadın. "Ben gideyim artık, işlerim var."
İki gergin bedende ayağa kalkarak ,kadını kapıya kadar geçirdiler.İlyas'ın annesi siyah topuklularını giyerek, kendisini çekingence izleyen mavi gözlere baktı. "Tekrardan tanıştığımıza memnun oldum Bulut, İlyas sana emanet. "
"B-bende memnun oldum efendim. " Bulut alçısı ile oynarken ,İlyas elini minik bedenin omzuna koydu ve her şeyin yolunda olduğunu belirtmek istercesine hafiften sıktı.
Beklenmeyen misafir İlyas'ın annesiydi.Kadın ,oğlunun eski sevgilisinin bir anda ortaya çıkıp etrafı para için yakıp yıktığını öğrenmişti.Yurt dışında olduğu için bu konuyla ilgilenememişti.. Ama görünüşe bakılırsa İlyas'ı koruyan bir çocuk vardı zaten. ilişkilerini saklamamış, kadına söylemişti İlyas ve Bulut daha doğrusu sadece İlyas söylemişti çünkü Bulut heyecandan öylece donup kalmıştı..
Annesi ilk başta afallamıştı ama hiçbir şey söylememişti.'Önceki sevgilisine göre daha iyi.'Diye düşünmüştü çünkü ilk tanışmalarından bile Bulut'un kişiliğini net olarak anlamıştı. Nazik, tatlı,tehlikelere karşı sevdiği kişiyi bu minik haline rağmen korumaya çalışabilecek bir çocuktu.. Doğrusu Bulut'u sevmişti bu yüzden ayırmak için uğraşmayacaksın veya kaos çıkaracak herhangi bir şey söylemeyecek, yapmayacaktı.
Kadın ikisine son kez şöyle bir baktı ve arkasını döndü bununla beraber İlyas kapıyı kapatarak derin bir nefes vermişti. "Annemin seni seveceğini biliyordum! O kadın bile seni sevebildiyse, senin sihirli olmama ihtimalin-Bulut! Neden ağlıyorsun? Ağlama ,senin kolun kırık! " İlyas, minik bedenin yanaklarını büyük elleri ile kavrayarak göz yaşlarını baş parmakları ile sildi.
"Çok gerildim o yüzden.. " Dedi Bulut gülümseyerek."Ayrıca ağlamam ve kolumun kırık olması arasındaki bağı anlamadım ama olsun. "
"Sen ağlayınca kendimi çok kötü hissediyorum kar tanem, ister istemez saçmalıyorum işte. " İlyas utanarak kollarını ince bele sardı, başını beyaz boyuna gömerek derin bir nefes aldığında minik bedenin kıkırdamaları ile vücudu hafiften sarsılmıştı.
"Deli çocuk. " Bulut sağlam eliyle çocuğun sırtını patpatladığında ,boynuna konan öpücük ile huylanarak kahkaha attı. "Keşke kolumu kırmasaydım, paten yapmaya giderdik. "
"Olsun bebeğim ,iyileşince gidebiliriz. " İlyas geriye çekilerek ,pembiş yanakları parmakları arasına kıstırarak çekiştirdi.Elini çektiğinde öncekinden daha kırmızı olan yanaklar ile "Dokunduğum gibi kızarıyor bunlar! " Diyerek güldü."Aaaa!Neden acaba? " Bulut abartılı bir şekilde konuştuğunda, İlyas gülerek kucağına aldı minik bedenini.
"Kolun ağrıyor mu? Veya bir acı var mı? " Diye sordu İlyas ,yavaş adımlarla yatak odasına ilerlerken. Bulut başını olumsuz, anlamda sallayarak "Turp gibiyim yavrum merak etme sen beni. " Dedi abartılı bir şekilde kalınlaştırılmış ses tonuyla bununla beraber İlyas evi inletecek bir kahakaha patlattı.
