Finally

Intro

Het is voorbij. Hij heeft me, ik kan geen kant meer op. Jarenlang ben ik gevlucht, en met een beetje geluk en hulp lukte het me steeds. Maar ja, ooit moet de laatste keer zijn. Mijn laatste toevluchtstoord is een opslagkast van vier bij vier met een klein bankje aan de zijkant waar ik achter zit. Ik geef het eerlijk toe, ik ben doodsbang. Bang voor wat ik zal zien, bang voor wat mijn straf zal zijn maar vooral voor daarna. Lang zal ik niet meer leven. En wat dan? Zwart?