Neighbour Boy

1.BÖLÜM:LANET DEV!

Merhaba.Ben Jung Eunji.Aslında yarı Koreli yarı Türk'üm.Hayatım çok kötü geçti.Babam ve annem ayrıldıktan sonra iyice kavgacı bir kız olmuştum.Annemle yaşıyorum. Beni umursamıyor bile.Babamdan ayrıldıktan sonra hergün partilere,barlara gidiyor.Onlar ayrılmadan önce okulda birinciydim ama şimdi...Tam bir serseri oldum.Yani bana takılan lakaplardan biri de bu.Bayan fiyasko,serseri,lanet kız.Bunları hakkedecek bir şey yapmadım ben. Neden?

-Flashback-

Gördüğüm kabusla birden yataktan irkildim.Oda karanlıktı. Işığı açtıktan sonra aşağıya su içmeye indim.Bu seslerde ne? Önce korktum hırsız mıydı acaba? Annemde evde değil.Lanet olsun nerede bu kadın.Yavaş yavaş aşağıya indim ve gördüğüm manzara karşısında şok olmuştum.Bu da ne? Annem salonumuz da bir adamla yiyişiyor.İğrenç.

"Anneee!!!" diye bağırdım.İkiside şaşkın bir şekilde bana bakıyorlardı.Gözümden yaş süzüldüğünü fark ettim.Babamdan sonra bunu yapması...Lanet! Adamın kolundan tutup kapı dışarı ettim ve ardından anneme döndüm."Ne bokum yapıyorsunuz siz?" bana sadece boş boş bakıyordu.Ardından hiçbir şey demeden yanımdan geçerek odasına gitti.Bende odama gittim.Şimdilik sessiz kalsamda artık buna katlanmayacağım.

-Flashback end-

Sabah alarmın çalmasıyla uyandım. Bu kokuda ne? Kalkıp elimi yüzümü yıkandıktan sonra aşağıya indim.Ne yani annem bana kahvaltı mı hazırlamıştı? Sanırım bu benden özür dileme biçimi.Kabul edecek miyim? Ah tabiiki de hayır.Mutfağa gittim mısır gevreğini çıkartıp sütü döktüm ve yemeye başladım."Kızım yemeyecem misin?Bak sana o kadar kahvaltı hazırladım." suratına sinirli bir bakış attım."Hayır."

"Ama...Neden?" kahkaha attım."Neden ha?Neden acaba gecenin köründe o adamla ne bok yapıyordunuz?"hiçbir şey demedi.Diyemedi."Ben babamın yanında okumak istiyorum." üzgün bir ifadeyle bana baktı."Baban mı? Asla."ciddileşmişti.Cidden neden nefret ediyor ondan.Yıllar önce yanlış bir anlaşılma yüzünden ayrılmıştı ondan.Yanlış anlaşılma olduğunu nerden mi biliyorum? Çünkü ben her şeyi görmüştüm ama bana da inanmadı."Artık buna katlanamayacağım. Babamda beni istiyor onun yanına gideceğim ve sen buna engel olamayacaksın."yumruğumu masaya vurup yerimden kalktım ve odama gittim. Babamı arayıp her şeyi ayarlamasını ve okul naklimi yapmasını istedim.Bavulumu hazırlarken birden odama girdi."Kızım lütfen gitme!" yüzümü ciddileştirerek "Kararlıyım gideceğim ve babam herşeyi ayarladı şimdi çık odamdan!!" diye bağırınca bir şey demeden çıktı.Bavulumu hazırladım ve havaalanına gitmek için taksiyi çağırdım.Taksi geldiğinde anneme son kez sarıldım.O kadar yaptığı şeyden sonra bunu yaptım.O yinede benim annemdi.Taksiye bindim ve havaalanına gittim.Benim için yeni bir hayat başlayacaktı ve ben buna hazırdım.Bileti aldıktan sonra uçağın kalkış saatini öğrendim ve beklemek için gidip bir koltuğa oturacaktım ki birine çarptım."Lanet olsun! Ne yapıyorsun?" Korece konuşmaya başladığında anlamıştım koreli olduğunu ve yarı Koreli olduğu için ne dediğinide anlıyordum."Yah!Ne yaptığını sanıyorsun önüne bak bücür!!" ne yani Koreliler nazik olmaz mı? Yani izlediğim dizilerde normalde öyleydi. "Kapa çeneni seni koca dev!" diyip (Tabii ki Korece fjdbk) oturdum.Arkamdan bakakalmıştı.İçimden güldüm.Kendini ne sanıyor bu ya?!! Uçağımın kalkacağı anons yapıldığında yerimden kalktım ve uçağa bindim.(Hemen binmedi tabii bileti verdi falan.s) tüm yol boyunca müzik dinledim,yemek yedim ve uyudum. En son hostesin kaldırmasıyla beraber geldiğimizi anladım ve gülerek ayağa fırladım.Babam beni alacaktı.Uçaktan indikten sonra babamı aramaya başladım.Onu görünce gidip sarıldım."Özlettin kendini cimcime."güldüm."Bana cimcime deme"bavulumu babama verdikten sonra arabaya bindim.Yol boyunca sadece geçtiğimiz yerleri izledim.Gerçekten muhteşem."Wow!Harika!Baba bana her yeri gezdir tamam mı?"gülümsedi ve başını salladı.Sonunda yeni evime gelmiştim.Arabadan indim ve karşımda duran kocaman eve baktım.Ağzım beş karış açılmıştı.(Cümlemle alay etmeyin -,-) "Burası muhteşem zengin olmalısın"sırıtarak babama baktım."Ah,evet bir şirketim var patronum yani öyle."Kapıyı açtı ve içeri girdim.Evin içi dışı kadar muhteşemdi.Koşup kendimi koltuğa fırlattım."Yorulmuş olmalısın hadi git ve uyu yarın yeni okulun seni bekliyor" dediğinde yüzüm düştü."Hemen mi?" yanıma geldi ve kolumdan tuttu."Hadi ama bak seni gezdireceğim söz veriyorum ama derslerinden geri kalmamalısın."Mızmızlanarak kalktım."Odam neresi?"beraber üst kata çıktık.Kapıyı açtığımda şok olmuştum.Burası benim odam mı? Hemen kendimi yatağa attım.Babam üzerimi kapattıktan sonra odadan çıktı ve ben huzurlu bir uykuya daldım yarın olacakları bilmeden...

-Evet bakalım sevimli karakterimiz Eunji yarın nelerle karşılaşacak.Umarım beğenmişsinizdir.Ne konuda yazacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu ve bu benim ilk hikaye yazışım.Yorumlarınızı eksik etmeyin ve belli bir sayıya geldiğinde yeni bölüm gelecektir.Teşekkürler.-