Neighbour Boy

4.BÖLÜM:TEŞEKKÜR EDERİM.

Eunji koşarak sınıfa girdi ve sırasına geçti. Dev'de onun peşinden gitti ve sırasına kollarını sıraya dayayıp eğildi.

"Bana bak Bücür! Beni herkes tanır ve beni sinirlendirirsen başın belaya girer."

Ardından zil çaldı ve öğrenciler sınıfa girdi. Dev doğruldu ve sırasına gitti. Eunji tuttuğu nefesini dışarıya bıraktı. Öğretmen sınıfa girdi ve ders anlatmaya başladı. Sıkıcı bir tarih dersinden okul nihayet bitmişti. Eunji çantasını toparladı ve sınıftan çıktı. Hava açılmıştı. Yürümeye başladı. Eunji akıllı bir kızdı ve arabada babasının gittiği yolu ezberlemişti. Bir an kendini övmeye başladı. Ardından ara sokağa girdi.

Biraz garip hissetti Eunji. Sonra arkasından ayak sesleri duyuldu. Eunji kalbinin hızla çarptığını hissetti. Hızlıca yürürken bir el onu durdurdu ve kendine döndürdü. Ardından etrafını bir kaç serseri sardı.

"B-beni rahat bırakın!"

Sona doğru sesi incelmişti.

"Vay vay vay! Cesaretlisin ha? Dostum bugün şanslıyız şuna bir baksanıza!"

Islık çaldı ve arkadaşlarıyla el çakıştı. Sonra Eunji'nin saçlarından aşağıya doğru çenesine getirdi elini ve yüzünü kaldırdı.

"Bebeğim.Seni mutlu edeceğiz."

Pis bir şekilde sırıttı ve Eunji'ye iyice yaklaştı. Eunji bağırmaya başladığında ağzını kapatmaya çalıştılar. Ardından arkadan bir ses geldi.

"Onu rahat bırakın!"

Hepsi birden şaşkın bir şekilde arkalarına döndüler.

"Dev!"

Kahkaha atmaya başladılar.

"Çocuk sen bu işten uzak dur. Başın yanmasın."

Tekrar Eunji'ye döndü. Eunji ağlıyordu. Dev koştu ve adamı tutarak suratına yumruk attı. Ardından diğerlerine de vurarak kavga etmeye başladılar. Eunji koşarak köşeye sindi ve yüzünü kapattı. Ağlamaya devam ediyordu. Ardından sesler kesildi. Eunji korkuyordu. Ya dev kaybettiyse. Omzuna değen elle irkildi.

Ağlamaya devam ederken kafasını kaldırdı ve baktı. Burnunu çekti. Dev kazanmıştı. Dev eğildi ve yanına oturdu.Eunji anında boynuna sarıldı ve ağlamaya başladı. Dev birşey diyemedi ve ağlamasının geçmesini bekledi. Eunji bir süre sonra ondan uzaklaştı.

"Ben.. ben teşekkür ederim. Sen gelmeseydin belki de.."

Tekrar ağlamaya başladı. Dev ayağa kalktı.

"Hadi gidelim artık."

Yürümeye başladı.Eunji de peşinden gitti. Ardından caddeye çıktıklarında Eunji Dev'in gittiği yönün tersine döndü.

"Ben tek giderim. Tekrar teşekkür ederim. Bu arada adın?"

Devin yüzüne baktı.

"Chanyeol."

Suratsız bir ifadeyle söyledi.

"İsminde senin gibi çirkin. Ben Dev demeye devam edeceğim."

Somurttu ve yürümeye başladı.Chanyeol'da yürümeye başladı. Eunji eve gittiğinde odasına gitti ve yatağına uzandı. Olanları düşündü. Chanyeol'u düşündü. Ne kadar çekici ol- bir dakika ne diyorum ben? Çekici? Hah ne çekicisi? Kendine bir tokat attı.

"Ah! Acıdı!"

Sonra ayağa kalktı ve üzerini değiştirdi. Ardından ödev yaparsa kendine geleceğini düşündü ve ödevini yapmaya başladı. Babası odaya girdi.

"Kızım yarın akşam yan komşumuz bizi yemeye davet etti. Senin gelmen şerefine yemek hazırlayacakmış. Çok iyi bir kadın eminim komşularımızla iyi anlaşırsın."

Babası gülümsedi ve odadan çıktı.Eunji birşey demeden ödevlerini yaptı ve aşağıya indi. Babası yoktu. Acıktığı için mutfağa gitti ve buzdolabındaki notu gördü.

~Kızım benim bazı işlerim çıktı.Sabaha kadar gelmeyeceğim. Masanın üzerine para koydum. Dışarıdan yemek sipariş et. Seni seviyorum kızım.~

Eunji masanın üzerinde duran paralara baktı.

"Woah! Bu çok fazla. Bu gece tek başıma parti var ha?"

Kahkaha attı ve pizza sipariş etti. Ardından marketi aradı ve cips,kola vb. sipariş etti. Pizza ardından abur cubur geldikten sonra kendini koltuğa attı ve dizi izlemeye başladı. Saat ilerledikçe gözlerinin kapandığını hissetti. Gece saat ikide uzandığı yerden kalktı. Yatağına gitti ve anında kendini uykunun derin kollarına bıraktı.

-Beklettim mi? Eheh. Üzgünüm derslerim ve sınavlarım vardı. Voteler için herkese teşkkür ederim. Umarım daha da çoğalır. ^^ Sizleri seviyorum. Chu~ -