Sen ve Ben

Bölüm 2:Yalan Söylüyorsun

SARADA

Sabah erken kalkmıştım, daha saat 7.30'du bu yüzden biraz oturup odama baktım dün odama girer girmez kendimi yatağa atmıştım. Odaya bakınca aynanın orada bir kaç fotoğraf gördüm, yataktan kalkıp oraya gittim annem'i gördüm. Üzerinde doktor önlükleri vardı, yanında'da dünkü Hinata abla. Herhalde annem Medical Ninjalar'dandı, sonra dikkatimi başka bir fotoğraf çekti bu sefer babam vardı,yanında da Naruto abi, içimden çok yakın arkadaşlarmış dedim, ve sinirle fotoğrafları yerine koydum. Sonra sesler duydum yan oda'dan geliyordu, odamdan çıktım tam oraya gidecekken birine çarparak yere düştüm, alnım ağrımıştı, bu çocuk ne kadar ağırdı sadece kafama çarparak bu ağrıyı vermişti, elimi anlıma götürmüş ovalarken çocuğa baktım o da benimle aynı şeyi yapıyordu ve bana sinirli bakıyordu, bu çocuğun derdi neydi böyle. Sinirle ayağa kalkıp.

"derdin ne senin." dedim sinirliydim ama o kadar bağırmadım, çünkü diğerleri uyuyorlardı.

"asıl senin derdin ne böyle!" diye karşılık verdi, bu çocuk deliydi herhalde

"bak, seninle uğraşmayacağım çekil yolumdan." dedim ve odama geri döndüm ve giyindim saat erkendi ama bu benim umurumda değildi sadece dışarı çıkmak istiyordum. Mutfağa not bırakıp dışarı çıktım.

***

Bazı dükkanlar daha açılmamıştı ama birkaçı açıktı ve ben de yol'da yürüyordum ama bir şey dikkatimi çekti, Çiçekçi'nin önünde geçiyorken annemin adı olan 'sakura' çiçeğini gördüm hem de bir sürü türleri çok nadirdir, diye biliyordum geldiğim yerde hiç bulamamıştım tüm çiçekçiler öyle bir çiçeğin burada çıkmadığını söylemişti bir tohum bile bulamıştım ama burada neredeyse çiçekçi tüm çiçekleri sakura almış gibiydi hemen içeri girdim sarı saçlı bir kadın vardı ama yarı uykulu gibiydi bir buket sakura aldım ve kasaya gittim.Zile çaldım kadın hemen kafasını kaldırdı, gözlerini ovuşturdu ve ilk çiçeğe baktı sonra bana bile bakmadan cevabını verdi.

"o çiçekler satılık değil." dedi ve tekrardan başını masaya koydu. Ne garip bir çiçekçiydi dükkanın her tarafı sakura'ydı ve o bu çiçeklerin satılık olmadığını söylüyordu, biraz sinirlenmiştim.

"neden acaba." dedim kadın cevabını verdi.

"burası benim,ve ben istemiyorum." dedi daha da sinirlenmiştim.

"ama bir müşteri'yi böyle geri çeviremezsiniz." dedim kadında sinirlenmiş olacak ki başını hızlıca kaldırıp kaşları çatık bir biçimde bana baktı ağzını açmış konuşacaktı ki sustu. İlk beni süzdü, sonra ise sakinlemiş gibi cevabını verdi.

"tamam alabilirsin." dedi ama hala beni süzüyordu ona parasını verdim tam çıkacakken.

"adın ne senin?" dedi ona baktım ayağa kalkmış yüzünde ciddi bir ifade vardı. neden böyle bir soru soruyordu ki. Omzumu silkip ona cevabını verdim.

"neden bunu soruyorsun ki." dedim kadın hemen cevabını verdi.

"seni daha önce tanıdığım birine benzettim, hadi adını söyle." dedi, ona sırıttım kesin annem ve babamın arkadaşı idi.Ona biraz daha sırıttım.

"Sarada." dedim kadın bekledi ben de öyle.

"soy adın." dedi bunu yapacağını bildiğimden yüzümde gülümseme oluştu.

"adımı değil soy adımı merak ediyorsun herhalde o zaman ilk baş söyleseydin bu kadar beklemek zorunda kalmazdın ama söyleyeyim." dedim biraz bekledikten sonra.

"Sarada......Uchiha." dedim kadın bunu duyduktan sandalyesine düştü, ama bu benim umrumda değildi, lafımı söyledikten sonra dükkandan çıktım.