Sen ve Ben

Bölüm 4:Asıl işim

Bilmiyorum sadece içimden bu şarkıyı yapmak geldi benim en eski sevdiğim şarkılardan biridir :)

Uyandığımda Boruto yanımda değildi, bunun şoku ile giyindim, ne ara gitmişti haberim yoktu ama insan haber verebilirdi, bu yüzden bugün'ün bilmecesini kendim çözecektim, kendime bir kez daha ona ihtiyacım olmadığını hatırlattım ona hiçbir zaman ihtiyacım yoktu ve olmayacaktı benim her zaman önceliğim annem ve babam olmalıydı, ve öyleydi de zaten penceremden çıkıp bir bank'ta oturdum ve zarfı açtım.

Sevgili kızım çok akıllı olduğun belli aynı bana çekmişsin, ama eğer bizi bulmaya bu kadar hevesli isen durman gerek ve daha dikkatli olmalısın, her yerde gözler vardır bunu en iyi ben bilirim sakın tek kalmamaya çalış ve bizi ve olduğun yeri unutma, her zaman anne'ni hatırla o en iyi medical ninjalardan biriydi ve sen de aynı bizim gibi en güçlü ninja olabilirsin sadece inanman yeterli ama unutma bizi öldürmek o kadar kolay değildir. Asıl konuya dönelim. Naomi Uchiha senin amcana  aşık biriydi.

Babam burada kalmıştı devamı bir sonraki kağıtta olmalıydı, ve bu Naomi amcama aşık kız bunun amcamla ilgisi olmalıydı, hiçbir kağıttı birleştiremiyordum ama babam ve annem bana inanmıştı, benim de kendime inanman gerekliydi, sadece diğer kağıdı bulmak için bu kağıttan bilmece çıkartmalı ve çözmeliydim, ama neresi uymuyor anlamadım babam her şeyi düzgün yazmıştı neresinde bilmece saklıydı, yanıma biri oturdu.

"selam yeni kız." dedi ona dönmedim açıkçası umurumda olduğu söylenemezdi.

"ben ChoCho, senin adın ne?" bunu demesinin ardından ağzından sesler geldi, gerçekten bu yerdeki herkes sinirlerimi bozmaya çalışıyordu kafamı kaldırıp sinirle kıza baktım elindeki cipsi yiyordu ten rengi kahverengimsi'ydi bana sevecen  bir şekilde bakıyordu, adımı bekliyordu.

"Sarada." dedim sesimdeki siniri bastırarak kız bu sefer bana daha da yaklaştı.

"Sarada bugün çok sıkıldım, bizimkiler yine kızız diye benle Sumire'yi yanlarına almadılar erkek işleri varmış." dedi son dediklerini parmakları ile göstererek, şaşırmıştım onunla ilk kez görüşüyordum ve bana resmen hayatını anlatacak kadar yakın davranıyordu, bir kez daha diyorum bu konoha denilen yer anormallerin yaşadığı yer olabilir.

"Ben ne yapıyım?" biraz kibarca sormuştum.

"seni bir yerde tanıyor olmalıyım bu yüzden yanına geldim aslında annen kim senin?" dedi bana yaklaşıp.

evet annem kimdi sadece ismini bildiğim bir kadına bunca zamandır annem dedim, sadece fotoğraflarını gördüğüm kadına bunca zamandır annem dedim.

"Sakuro Haruno." dedim sessizce gözlerini şaşırarak kaldırdı.

"yok daha neler annen medical ninjaların lideri Sakuro Haruno mu?, o zaman baban en iyi 3 shinobi arasında olan Uchiha Sasuke, bir dakika o zaman senin sharingan'ın var, göstersene daha önce hiç sharingan sahibi biri görmedim ve merak ediyordum." bu kız tek nefeste bunları söylemişti,

"daha sharinganımı açamadım." dedim hayal kırıklığı ile yerine geçti daha doğrusu benim yerimin yanına ama arkadan gelen sesle başımı çevirdim

"hıh, yalan söylediğini bu kadar belli etme bari." diye ses geldi arkadan kimin geldiğine bakınca mır saçlı biri bize doğru yürüyordu.

"Sumire, neredeydin sen." dedi yanımdaki kız kalkarak, Sumire denen kız ise omuz silkti ce bana odaklandı

"uchiha, mısın?" dedi ona başımı salladım, yalan yok bu kız dikkatimi çekmemiş değildi.

"neden sharingan'ını çıkartmadın yoksa baban sana bunu öğretmedi mi?" dedi, gözlerim doldu kendimi o kadar sıkıyordum ki, kız ise nedeni bilmediğim bir şekilde yarım sırıtıyordu. Chocho ise hala anlamamış gibi ona benimle ilgili bir şeyler söylüyordu ama kızın umurunda gözükmüyordu.