Lines Between Us (DonKiss)

Kabanata 25

Maverick's pov (point of view)

"Sigurado kaba sa gagawin ko??" Tanong ko kay Dalia

"Oo naman!! Kailangan mo lang naman sagasaan ang paninda ni Clementine para maka usap ko siya!" Nakataas kilay niya pang sabi sa akin

"Sige basta palagi mo akong itetext pag naka alis kana ah!" Umaasa kong tugon sa kaniya

"Oo naman , hinding hindi kita ipag papalit!" Sabi niya pa sa akin at tumayo na.

"Hoy bumalik ka dito!! Gwapo ka lang noh! Hyss" sigaw pa noong Clementine pag tapos kong masagasaan ang mga paninda niya.

What a cute girl..

"Sir Maverick , mayron po pala tayong bagong kasambahay ang papalit po kay Dalia" pag pa pa liwanag sa akin ni Manang Gloria

"Sige po" sabi ko nalang at umakyat na sa kuwarto.

Kahapon lang nung umalis si Dalia pero parang hindi naman ako naging malungkot. Tutuo kaya na minahal ko siya?

Ghosh , i'm hungry!!

Bumaba ako para mag hanap ng pag kain at nakita kong nasa kusina si CL.

"Ano pong gusto ninyo?" Tanong niya sa akin

"Sandwich" pag ka sabi ko noon ay umakyat na ako kaagad sa kuwarto

Dinala niya ang sandwich sa akin at binigyan ko siya ng isa dahil mabait din naman ako kahit hindi halata. Noong natapos na ay binaba niya agad ang pag kain kaya nakalimutan ko mag pa salamat. Nag lagay ako ng post it note sa drink na binigay ko sakaniya.

"Thanks for the food , good night"

I dont know why i feel comfortable when i'm with her. I love the atmosphere but is it real? I thought i love someone else, Dalia.

I worked a lot today lalo na ang latest project ko ay ang bahay ni Atty. Dandreb Martinez. Private ang project dahil sikat siyang artista kaya kapag nag kikita kami ay sa office pa.

"So that's all Engineer Villa Gomez" pag tatapos ni Dandreb sa usapan.

"Okay , thankyou Mr Martinez!"

Agad na akong umuwi dahil gusto ko ng umuwi or?? I dont know i just want to go home already..

Pag pasok ko palang ng pinto ay mukha ng mga nag aalala ang nakita ko

"Bakit hindi pa kayo kumakain?" Tanong ko kay Chantal

"Kuya hindi parin umuuwi si ate Clementine kaya naisip namin na baka nawala na siya. Kanina pa raw after breakfast siya umal--" hindi ko na pinatapos ang sinasabi ni Chantal dahil ang paa ko na mismo ang umalis para hanapin si Clementine.

Noong nakauwi na akong kasama siya ay hindi ko maintindihan kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Hindi galit at inis , kundi alala. Anong nangyayare sa akin???

Hindi ako nangengelam sa buhay ng ibang tao pero bakit ganito ang nararamdaman ko towards her?? Paano si Dalia?? Minahal ko ba talaga siya o nadala lang ako?? This is bad. Really realy bad.

Araw araw parehas lang ang nangyayare sa akin. Parehas na gigising ng maaga , trabaho at uuwi. Nagbabago lang ang lahat kapag kasama ko na si CL.

Nag pa tulong ako kay kuya Jonas para sa mga gamit sa warehouse kaya maaga din ako naka uwi. Nagulat nalang ako at naka rinig ako ng pag iyak at pag hingi ng tulong sa loob ng mansyon kaya naman tumakbo ako kaagad at nakitang kong umiiyak si Chantal at nang hihingi ng tulong si manang. Noong nakita ko kung sino ang nalulunod ay di na ako nag alinlangang iligtas siya. Hindi ko kayang nakikitang nahihirapan siya. This is what i feel. I feel at home. I feel that i want to be with her everyday. At alam ko na kung ano iyon.