Yıllar ona hem büyük dostlukları hem de ailesini kaybettirmiştir.
"Daha ne kaybedebilirim ki?" derken kendini bir süre sonra çıkmaz bir sokakta bulur. Hayatına birini alır ve ikisi de büyük sarsıntılar yaşar...
Gizli gelen gmailler, gerçeklerin or...
Başlamadan önce buraya okumaya başladığınız tarihi yazmanızı istiyorum. Aşşşırı heyecanlıyım, çünkü bu kitap tutarsa bastırmayı düşünüyoruz. Sözü fazla uzatmayacağım, bölüm sonunda görüşürüzzz...
BU ARADAAA, SİZLER İÇİN HAZIRLAMIŞ OLDUĞUM TANITIM FİLMİNİ DE İZLEMEYİ UNUTMAYIN, HEMEN AŞAĞIYA BIRAKTIMM. UMARIM BEĞENİRSİNİZ^^
SON OLARAK EĞER BEĞENİRSENİZ OYLAMAYI UNUTMAYIN LÜTFENNN <3
Baş kahramanlar= Kerem Acar ve ileriki bölümlerde gelecek birisi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1. Bölüm :Benim Hikayem 30 Eylül 2019 (Her Şeyin Başlangıcından 2 gün önce)
"Anne çıkıyorum ben, arkadaşlarla okula doğru yürüyeceğiz!"
"Çık bakalım serseri oğlum benim." dedi aval aval bakarak. Bu ifadeyi en iyi ben tanırım, annem kırıldıysa veya kızdıysa bana yandan bir bakış atar.
Gönlünü almak için yanına yaklaştım ve o yumuşacık yanaklarına bir buse kondurup okşadım, "Sen neye kızdın bakalım söyle Emel Hatun'um." "Niyesi mi var canım, ben de diğer anne oğullar gibi bir gün geçirmek istedim sadece. Neyse, okula da gidecekmişsin hem. Git bakalım. "
Aslında bu hayatta en değer verdiğim kişi annem ve en çok vakit geçirmek istediğim kişi de annem. Ama bu sene üniversite sınavlarına hazırlanıyor oluşum ve okulumun yoğunluğu buna el vermiyor. Bazen onunla yeteri kadar ilgilenmediğimi düşünüyorum, çünkü onun tek yoldaşı benim.
Daha fazla vakit kaybetmemek için yanağını tekrardan sıktıktan sonra okul çantamı sırtıma alıp kapıya doğru yöneldim. Cep telefonumu da elime aldıktan sonra WhatsApp'a girip "Egoist zenginler" grubuna mesaj attım: "Bugün kendim yürüyeceğim. Okul bahçesinde buluşuruz. "
Mesajı atar atmaz cep telefonumu cebime koyup çantamdaki sigara kutusundan bir izmarit yaktım. Doğru duydunuz, WhatsApp grubumuzun ismi "Egoist zenginler" Bu lakabı lisedeki alt sınıflar bize takmıştı, oysaki bende gram ego yok. Ama tabii Bora için aynı şey söylenemez.
Evimle okulum arası yürüyüş mesafesi 10 dakika olduğu için çok da acele etmedim açıkçası. Çünkü okulumun başlamasına daha yarım saat vardı. 10 dakika boyunca sadece izmaritimi yakıp söndürmekle meşgul oldum. Havada hafiften bir yağmur vardı ama aldırmadım. Çoğu insan gibi yağmurdan kaçmam ben, ıslanmayı severim mesela. Toprak kokusunu, gökyüzünü severim.
