HEKİMOĞLU KURGUSU

36(hamileyim...)

Merhabalar yeni bölümle karşınızdayım🤗 İyi okumalar♥️❤️

Aradan üç gün geçmişti. İpeğin Ateşi gördüğü anda bile midesi bulandığından karşılaşmamaya özen gösteriyordu. Zaten ilk iki gün hastaneye bile geç gelmişti. Mutlu olmaya çalışıyor ama o görüntü hiç aklından çıkmıyordu. O kadar yüreğine dokunmuştu ki bir türlü tam anlamıyla mutlu olamıyordu.
Ateş ise hastanede İpeği kovalamaktan helak olmuştu. Gerçekten tam anlamıyla kovalıyordu. Ama ipek sürekli kaçmayı başarıyordu.
Ateş yorulup duvara yaslandı.

P:abi...?

Dedi ne oluyor bakışı atarak. Hastanede karşılaşmışlardı.

A:senin şu İpek...hocan(nefesini düzenledi.) Buradan geçti mi?

P:evet demin geçti.

A:tam...tamam.

Perinin yanından hızla geçip gitti. Peri ile şaşkınlıkla arkasından baktı.

P:abimde aptal aşık mı oldu ne?

Dedi kendi kendine gülerek.

.... ..........

A:Murat at yarışına gidiyoruz o zaman.

Murat:Gideriz Ateş severim bilirsin.

A:bilirim bilirim...

Dedi Ateş ilacından içerek. Ateş dayanamamış Muratın ağzını aramaya gelmişti. Çay içiyorlardı.

A:... Dünde İpek hocayı gördüm. Senin odana girmişti. Ne oldu rahatsızmıymış?

Murat çayın yanında ki poaçadan ısırdı.

Murat: yok ya...

Ateş devamını bekledi ama Murat ağzına poaçayı ağzına tıkmakla meşguldü. Bu insanlar niye onun tekrar sormasını bekliyordu böyle.

A:eee o zaman niye gelmiş?

Murat yutkundu.

Mu:hasta doktor gizliliği Ateş şimdi doğru olmaz.

Ateş doğruldu masada Murata yaklaştı.

A:aa Murat biliyorsun İpekle ben uzun zamandır arkadaşız. Önemli bir şey varsa bilmeliyim.

Mu:anlıyorum ama...

Ateş zorlamaya devam etme taraftarıydı.

A:aslında bakarsan bir dönemde birlikteydik...

Murat gözlerini fal taşı gibi açtı.
Bir türlü yutamadığı poaça neredeyse boğazın da kalacaktı. Kendini toparladı.

Mu:bu kadar yakınsanız o size söyler Ateş hocam.(saate baktı.) Aaa benim de hastam gelecek şimdi (hızla ayağa kalktı.) Sonra at yarışını tekrar konuşuruz Ateş hocam.

Hızla gitti. Ateş sinirle dışarı baktı. Hayır İpeği görse kafasında bir analiz yapacaktı ama onu da yakalayamıyordu ki.

Çayını tazelemeye gelen Muzoyu görünce aklına bir fikir geldi. Saha fazla İpeği kovalayamayacaktı çünkü.

A:Muzo!

Mu:hocam!

Dedi yerinde sıçrayarak.

A:sana çok önemli bir görev vereceğim hazır mısın?

Mu:tabi hocam hazırım hazırım verin.

A:İpek hocanı gördüğün her anda beni arayacaksın.

Mu:hepsinde mi?

A:hepsinde Muzo. Hadi şimdi bana bir çay kap gel sonra görevinin başına anlaşıldı mı?