HEKİMOĞLU KURGUSU

45(Tatil günü)

Yeni bölümden merhabalar♥️. Aslında yarın atacaktım da dedim bitti madem atayım. Uyanıklar okur😅 iyi okumalar.

Ateş neredeyse öğleyi vuran saatle gözlerini araladı. Bugünün tatil günü olduğunu bildiğinden rahattı. Aşağıda ki müzik sesini takip etti. Merdivenlerden süriyerek indirdiği bacağından dolayı dayanamayarak korkuluklardan mutfağa baktı.
İpek büyük bir zevkle hem dans edip hem şarkı söylüyor hemde elinde ki tavayla bir şeyler yapıyorlardı.
Ateş hızla merdivenlerden indi.

A:İpek?

Dedi biraz yüksek sesle. İpek korkup arkaya baktı Ateşi görünce rahatladı. Baş parmağını damağına bastırdı.

İ:Ateş! Hamileyim ben hamile! Niye korkutuyorsun!

Dedi o sırada müziği kapatarak. Hâla tavada ki şeyle uğraşıyordu.

A:ne dedim ki? İpek dedim korktun. İsmin korkunçmu yani?

Tezgâhı dönüp İpeğin yanına ilerledi.

İ:senin ağzından duyunca dermişim şimdi.

Dedi gülerek. Ateş gelip kollarını İpeğin beline sardı. Kafasını omzuna yerleştirdi.

A:ne yapıyorsun bana?

İ:omlet yapıyorum. Bu arada bize diyecektin herhalde.  Çünkü çoğunu ben yiyeceğim.

Dedi küçük bir kahkaha atarak.

A:hahahah siz böyle şeyler yermiydiniz İpek hanım?

İ:her şey bebeğimiz için.

Dedi boynunu çevirebildiği kadar Ateşe çevirerek.
Ateş yavaşça kafasını kaldırıp arkada ki tezgâha daynmaya koyuldu.

A:tabi tabi canım...

İ:çok konuştun(çöpü uzattı yan taraftan.) Şu çöpü dışarı bırak hadi.

Ateş yan bir gülüş atıp İpeğin elinde ki torbayı aldı.
Tezgâhı tekrar dönerek kapıya yöneldi. İpekte şarkıyı açtı tekrar.

A:Peri hanım nerede bu arada?

İ:bilmem erkenden çıktı o.

Ateş mırıldandı kapıyı açarken.

A:nerede olduğunu tahmin etmek zor değil...

Çöpü bıraktı. Yerde ki zarfı görüp eline aldı. Sonunda mahkeme celbi gelmişti. Büyük dikkatle açtı. Serapın başına ördüğü çorap sonunda bitmek üzereydi. Mahkemeye bir hafta vardı. Bu son geçen bir kaç huzurlu hafta -yani gördüğü kâbusları saymaz ise- yine bitiyordu. Gerçi Kenanın gelmesi ile çoktan bitmişti de şimdi daha bi kötü günler geliyor gibiydi.

İpeğin seslenmesi ile aceleyle kağıdı eşofmanının içine sıkıştırdı.

İ:hadi gel kahvaltı hazır! Çöpü kapıya koy dedim ayrıca sen atmaya falan mı gittin!

Ateş kapıyı kapayıp içeri girdi.

A:sen de bensiz kalamıyorsun hiç ne yapacağız böyle?

İpek tavayı masaya koyup ellerini Ateşin boynuna sardı.

İ:hmmm doğru söylüyor olabilirsin...

A:ama bağımlılık senin ki... Söylemedi deme...

Yaklaşıp dudaklarını birbirlerininkine bastırdılar. Bir süre sonra ayrıldılar. İpek dudaklarını yalayıp gülümsedi. Geçip masaya oturdular. Ateş bir kaç bir şey yiyip durdu. Zaten bâya bir iştahı kaçmıştı. İpeğe söylemesi gerektiğini biliyordu ama çoktan bu olayı unutan İpek için şuan hayat toz pembe gibiydi. O kadar mutlu görünüyordu ki... Ateş yarım saat önceye kadar bu mutlu enerjiyle sarhoş olmak istiyordu şimdi ise... Bütün mutluluk İpekte kalsın istiyordu.