Bölüm 3 . Amâra "Soyun Çağrısı"

16 2 1
                                    

Sevgili MSG ,Ailesi sizleri gün be gün kazanmak ve Aileme dahil olmanız beni çok mutlu ediyor .
Umarım hayatınızda herşey olmasada bir takım şeyler yolundadır ,
Sizler için özenle yazdığım düşünce ve hayal güçümün tohumlarını ektiğim bu platformda gün gelecekki daha büyük bir aile olalım ,bu satırlarımı yazarken okunma ve oy sayım az da olsa ümidimi hiç yitirmeden sizleri bekleyecek ve yıllar sonra dahi olsa,hepinizin özlemini çekeceğim ,sizler benim yanımdayken oldukça derinleşecek ve Emin'im hoşunuza gidecek bir kurgu yazacağım ,
Ben kendi düşüncelerimden yola çıkarak ve çok saygı değer arkadaşım ,sırdaşım ve çok daha fazlasına kalbimde yer sahipliği yapan procyona sevgilerimi iletmek isterim 'beni en çok destekleyen ve zor zamanımda yanımda olduğundan dolayı teşekkür ederim,satırlarıma son verirken hepinizin gözlerinde öpüyorum🍀

•Bıraktığım şarkıyı dinleyerek ,daha keyifli vakit geçirmeniz dileğiyle•

"Umut bitmiyordu umut ölsede bitmiyordu"
                               💧
"Yaklaşık 6 ay önce

Neden ağlıyordun , tuzlu tuzlu gözyaşlarımı içime akıtıyordum , kimseye anlayamıyordum , Yanımda kimse yoktu, abi' m yoktu o yoktu , psikiyatrist Yoktu ne zaman ağlasam kendimi severdim şu an nefret ediyorum kendimden'

ağlıyordum güçsüz değildim ama ağlıyorum çünkü güçsüz değildim bu muydu Tesellim bilmiyorum insanlar ölseler bile umurumda olmayacakmış gibiydi sanki bir girdaba çekiliyordum çocukluğum çekiliyordu ben yaşlı bedenimin silüetini görüyordum acı vericiydi , çünkü yaşlı kadının yapacak hesaplaşmaları vardı o masum değildi ve çocukluğumun psikolojisi bozuktu piskıyatriste görünmeliydi tâki kendi canına kastı vardı bu ölüm değil öldürmek istediğim içimde bir parçaydı ama ölmek için yalvaracaktı yaşlı kadın çocukluğuma çünkü çocukluğum artık normal değildi normal değildik ,

                               💧

"Onun kanamış bileklerine bakıyordum ,o bakma demişti ama ben bakıyordum ,elimden bir zıkkım gelmiyordu ,o camın ardındaydı bense dış tarafta , camı kırılmıyordu ,

böyle bir duruma gelmemize ben mi neden olmuştum anlayamıyordum ama içimde bir ses hep benim suçum olduğunu söyler durur beni delirtiyordu bu ses hiç iyiliğim için konuşmazdı iç ses

mavilerine bakarken içimden binlerce kuş onu gökyüzü bakışlarına uçuveriyordu benim yanmama sebep oluyor 'onu ise erimesine

O erimeye mahkum değildi bilhassa kendi isteğiyle eriyordu ona yanmayı hiç bir şeyi sevmediğim tutunmadığım kadar istiyordum"

"Gözlerin dedim mavilerine içinde umudu taşıyan harelerine bakarken "gözlerin yaşamam için bir umut 'söyle gözlerin kapanıncada umudum kapanır mı!"

"Söyle diye bağırdım göz yaşlarım yanaklarımdan süzülüp çenemde ilerlerken "serçeler ağlayınca ölmezmi"

"Çünkü sevgilim benim kanatlarım ...ç-çok acıyor "

Hıçkırıklarım kulaklarımı dolduruyordu "nasıl vaz geçerim senden diye fısıldamıştım"

o konuşmadı o konuşsaydı kül kelebekler bile tekrar alev alacaktı

                               💧

                      •Günümüz •

Bir anda karanlık bir odaya ışınlanmış gibi hissettim ,hayır bu cübbeli adamdı ,
Kahretsin diye haykırdım, bedenim yere yığılmadı ama yığılsaydı ve bir yerlerden yuvarlansaydım daha az acı çekerdim .

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 02, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Minik Serçenin Gözyaşı FinifugalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin