I like you(Hyunin)

4

iyi okumalar ve yine gece zamanı bölüm atıyorum..eserikliyim biraz ehe💖🌷

Dün biraz kalıpları kırmıştık.Biri ile yakın olmak mı istiyorsun sende zayıflıklarını göstermelisin bu böyledir.Ama ben böyle bir şey için hazırmıydım?

Olanları başka birilerine anlatmaya ve birilerine güvenmeye...bilmiyordum ama ona doğru çekiliyordum.

Bugün kahvaltıdayken Seungmin babam "Buraya geri döndüğün için senin dönüşünü kutlamak istiyoruz."diyerek söze başladı.

Bunu bekliyordum.O yüzden sessiz kaldım.Chan babam devam ettirdi."Tabi eğer sende kabul edersen."

Gülumseyip "Ne zaman bir partinin onur konuğu olmaktan kaçındım.
Zevkle katılırım."dedim.

"O zaman bugün mekanı senin için süsleteceğiz."diyerek heyecanla bana baktı Seungmin babam.

Babalarımı onaylayıp kahvaltı faslını bitirdik.Onlar işe giderken ben de oturma odasının koltuğuna çöktüm.

Bugün Hyunjin ile ne yapsak acaba diye düşünüyordum ki yanıma oturup "Bugün kafanı dağıtmak için lunaparka gidebiliriz."diye konuştu Hyunjin.

Şaşkınlıkla ona bakıp "Ben sesli mi düşündüm?"diye sordum.Anlamamış bir şekilde bana bakıp "Biraz sıkıntılı gibi duruyordun öneride bulunayım dedim."dedi.

Gözlerimi kıstım aklımı okuyordu resmen.
Dışardan çok mu belli ediyordum ne düşündüğümü be.Gözlerimi devirip herneyse diye geçirdim içimden.

"Neden kendi kendine konuşuyorsun?"
dedi Hyunjin bu sefer.

"Ha?"diye kalakaldım.

Kahkaha atarak "Kafanda bir karmaşa var ve mimiklerin birşeyler düşündüğünü belli ediyor."diye açıkladı.

"Hiç ya kendi kendime iç savaş veriyordum işte.Boşver beni bugün sakin sessiz bir yerde takılmak ve nefes aldığımı hissetmek istiyorum ama lunaparkta iyi fikirdi."diyerek ona göz kırptım.

"Kalk giyin seni dağ başına kaçıracağım."
dediğimde güldü ve benimle birlikte ayaklandı.

Akşama kafam çok güzel olacaktı zaten biraz huzur bulayım madem diye düşündüm.Amerika'da sıklıkla uğraştığım hobimle ilgilenmenin vaktı gelmişti.Can sıkıntımı gidermenin en iyi yolu."diyerek gitarıma ve söz defterime baktım.

             ~|~|~|~|~|~|~|~|~|~

"Cidden dağ başına gitceğimizi zannetmemiştim.Hiç öyle bir çocuk gibi durmuyorsun."dedi Hyunjin.Ona aldığım kıyafetlerden birini giymişti ve şuan model gibi gözüküyordu.

Gülümseyip banka oturmasını işaret ettim."Nasıl biri gibi gözüküyorum."
diye sordum.

"Züppe,kibar ve çıt kırıldım."alayla güldüm."Evet,bu benim."

"Peki,sen kimsin?"diye sordum.
Gitarımla hafif bir melodi tuttururken.

"Sana söyledim.Yetimhanede büyüdüm ve koruma oldum.Bu kadar."dedi.

Gözlerimi devirdip "Hobilerin fobilerin yok mu?"

"Yok."dediğinde inanamayarak ona baktım."Zamanım olmadı."diyerek omuz silkti Hyunjin.

"Korkmayada mı?"diye sordum.

"Korkularımı yenmemi sağladılar... eğitmenlerim."dedi yüzünü buruşturarak.

"Sanırım iyi hatıralar değil ha?"

Kafasını hayır anlamında salladı.
Anlayışla kafamı  salladım.