I like you(Hyunin)

5

✨iyi okumalar✨
şarkı çooook güzel 🤍😆

"Ben o arının var-varya,soyunu sopunu geçmişini,umarım ölmüşsündür köpek,şerefsiz adi hayvan!"diye söverek ağlıyordum.

Hyunjin beni kucağına almıştı ve buralarda oturan yakın arkadaşlarımdan biri olan ajummanın yanına götürüyordu.

Evet beni arı sokmuştu ve ilk defa beni bir arı soktuğu için şaşkın ve sinirliydim.
Ajummanın evine geldiğimizde Hyun kapıyı çaldı.(ve kaçtı AHAHAHA)

Kapıyı açan ajumma bize şaşkınlıkla baktı."Ajumma yardım et."

Hemen bizi içeri aldı.Benimle güzelce ilgilendikten sonra bize sıcak bir fincan çay ikram etti.

Biraz sonra kaşınmaya başladım.
Vücudumda kızarıklar oluştu.Ajumma endişeyle bana baktı."Alerjin mi var Jeongin?"diye sorduğunda tek yapabildiğim omuz silkmek olmuştu çünkü bende bilmiyordum.

Beni banyoya sokup duş almamı istedi.
Duş alıp belime havluyu bağladığımda kızarıklıklarım geçmişti.

Derin bir nefes aldım.Odaya girdiğimde ajumma yanıma gelip vücuduma baktı.
"Oh iyi alerjin ciddi değil.Boğazından yada hayatı yerlerinden sokulmadığın sürece sorun yok."diye açıklayan ajummaya teşekkür ettim.

Dışardan bir araba sesi gelmesiyle ajumma dışarı çıktı.O sırada vücüduma tapar gibi bakan Hyunjin ile göz göze geldim.Utanıp bakışlarını kaçırdı.

"Ben üstümü giyeyim o zaman."diyerek banyoya gittim tekrar.

Bu olanlar...Bence evren gizliden gizliye bana çalışyordu.Üstümü giyinip çıktığımda gitmek için kalktık.

O sırada ajummanın gelmesiyle biraz daha oturmamız için ısrar etti.Onu başka zaman bir daha geleceğim konusunda ikna ettikten sonra yola koyulduk.

Aramız garip miydi?bilmiyordum.
Tepede bıraktığım eşyalarımı alıp eve döndük.

"O ajumma ile nasıl tanıştınız?"diye sorarak aradaki garip sessizliği bozdu.

Gülümsedim."Bu yeri daha yeni keşfetmiştim.Bir yerden kayıp düştüm.
Ajumma beni kurtardı ve ilgilendi.
Tek başına kalmış o dağ başında çocukları el ayını çekmiş yanından kocası ölmüş.O da tek başına orada yaşamaya başlamış.
Ben ile karşılaştığında onunla ilgilenip yanına gitmem hoşuna gitti ve birbirmizin derttaşı olduk."dedim.

"Ne güzel."diyerek tebessüm etti Hyun.

"Evet öyle."

Konuşmalarımız arıyı bana unutturmuştu.Eve gelip kapıyı açtığımda kötü bir manzarayla karşılaştık.

Oturma odasına Hyun ile giriş yaptığımızda Chan babam Seungmin babamın üstüne çıkmış babamı sömürüyordu.

"BABAA!"diye bağırıp Hyun'un şok olmuş yüzüne bakıp ellerimle görüşünü engelledim.

"Üzgünüm Hyun!Bu manzarayı gördüğün için."

Babalarım hemen kendini toparladı ve Seungmin babam mahcupça bize baktı.

Chan babam babamın arkasına geçip beline sarıldı ve boynuna öpücükler kondurmaya başladı.

"Özür dileriz çocuklar.Fırsatı değerlendirmek istemiştik ama erken geldiniz."diyerek Chan'den kaçtı Seungmin.

Hyun çoktan ellerimi gözlerinden indirmişti.Babalarımın karşısında eğilip "Sorun değil efendim."dedi ama şarşırdığı ortadaydı.Ne düşüneceğini bilemiyormuş gibi kafasını yere eğdi.