I like you(Hyunin)

11

Şarkı aklıma takıldığğ
Why don't we dinler misiniz??
sever misiniz??

Eve nasıl geldiğimi hatırlamıyorum...
Ben mi Hyunjin'in yanına gittim,yoksa o mu yanıma geldi.Ne anlattım,ne dedim...

Hiçbirini hatırlamıyorum.Kanepede oturmuş,ölü gibiydim.Biş bir kutu gibiydi beyinimin içi...

Yanıma gelen Chan babam şevkatle yüzümü okşadı.Daha demin bir şeyler tartışıyorlardı ama ne için olduğunu bilmiyordum.Sanırım şoktaydım.

Babam elini boynumda gezdirdiğinde irkildim."Şerefsiz ismini yazmış."
tükürürcesine söyledi.

Seungmin babam endişeyle yanıma gelip boynuma baktı."Doktor nerede?"

"Buradayım efendim."

Babam kenara çekilerek doktora yer verdi.Doktor bana pansuman yaparken Hyunjin ile göz göze geldik.Endişeli ve üzgün gözlerle bana bakıyordu.

İçimden geçirdim 'İyi olacağım...sadece şuan ağlamam gerek,sonra toparlanacağım.'

Pansuman yapılıp sessizlik içinde odama uğurlandım.Yatağıma girdiğimde tek yaptığım şey örtüyü başıma kadar çekip hıçkıra hıçkıra ağlamatı.

~|~|~|~|~|~|~|~

Arkamdaki sıcaklık ve belimdeki kollarla sıcacık bir şekilde uyandığımda rahat bir nefes aldım.En azından kabusum da ki gibi bana yaklaşan kişi Minjoon değildi.Hyunjin....

Nerede olursa olsun onu tanımamı sağlayacak kokusu ve o güven hissiyatı.
Hyunjin ev gibi kokuyordu...benim evim gibi.

Yavaşça kollarının arasından sıyrılıp lavaboya girdim.Duşa girmemle suyla akan görünmez düşüncelerim ve duygularımın,beni etkilememesi için çabaladım.

Günlük bir şekilde hazırlanıp Hyunjin'in odamı taparladığını görme şerefine eriştim.Gülümseyip yatağımın üstüne serildim.

Benim rolüm mutluluk virüsü olmak ama bazem mutlu insanlar bile üzülür öyle değil mi?

Yatakta oturur posizyona gelip ayaklarımı yere sarkıttım.Hyunjin üstünü değişmiş bir şekilde odamdan içeri girdi ve yanıma oturdu.

"Günaydın yaramaz!"diyerek sırıttım.

Bana uzunca baktı Hyunjin'i bilmesem yüzümün her karesini ezberlemek istiyor sanırdım.

"Benim yanımda rol yapma."diyerek beni kendine çekti.İşte o an bende ipler koptu ve hüngür hüngür ağlamaya başladım.Dün olduğu gibi...

İçimi ona döktükten sonra ağlamayı bırakıp biraz daha ona yaslı kaldım.
Hyunjin sırtımı sıvazlayıp "Bugün ne yapmak istersin?" diye sordu.

Sessiz kalıp iç çektim."Felix'i çağıralım."

Felix'i arayıp konuştuk ve geleceği kesinleştiğinde Hyunjin "Tamam o zaman.Şimdi biraz daha iyisin değil mi?" diye sordu.

"İyiyim sağol Hyun." diyerek kollarının arasından çıkıp ona sıkıca sarıldım. Böyle davranması beni ona daha çok çekiyordu.Ona olan sevgim damarlarımda pompalanan kanın dahada hızlı akmasını sağlıyordu.

"Hadi kahvaltıya!"diyerek içeri giren Seungmin babam bizi görünce gülümseyip "Aman Chan görmesin."dedi.

İstemsizce güldüm.Babam çok korumacı biriydi ve sevdiği kişileri paylaşmayı sevmezdi.

Benim gülümsediğimi gören ikili biraz rahatlamış gibiydi.Onları çok endişelendiriyordum...

Aşağı inip kahvaltımızı ettik.Babamgil evde çalışacaklarını söylediler.
Nedenini tüm dünya biliyordu.Sadece hüzünle gülümsedim.Hyun ile ben bahçeye çıkıp temiz hava aldığımız sırada gözlerimi biri kapattı.

"Sesini duymadan bile seni tahmin edebilirim Felix."dediğimde "Ya nasıl ya!" diyen şaşkın yüzüne bakarak gülmeye başladım."Şapşal ellerinin minik olması ve tanıdık dokusu seni ele veriyor."dedim.

Dudaklarını büzüp öne çıkmasını sağlayan Felix "Dudaklarımıda tanımak ister misin?"dediğinde gülmem şiddetlendi ve "Chanbin'e söyleyeceğim seni."dedim gülmeminin arasından.

Gözlerini kısıp "Pis hain."diyerek kalçasını kalçama vurmasıyla kendimi yerde buldum.

Şaşkınlıkla bakıştıktan sonra kahkaha atamaya başladık."Götünle dağları devirdin."diyerek iyice gülmeye başladım.

En sonunda Felix "Oh,bu kadar yeter.Altıma işicem birazdan."dedi.

"Ay, cidden."diyerek onayladım onu.

Hyunjin ise bize ve garip ilişkimize bakıyordu.Bizi anlayamıyordu çünkü ben ve Felix gibi tek aynı hücreyi paylaşmıyordu.Ehe...(ben ve dostlarım arasındaki ilişkiyi sorarsanız eğer budur yani dhdhdh)

Oturma odasına geçtiğimizde "Eee, ne yapıyoruz?"diye sordu.

"Film izleyebiliriz."diyen Hyunjin,Felix geldiğinden beri ilk defa konuşmuştu.

"Double date yapalım."diye atıldı Felix.

"Film korku olsun."dediğimde bakışlar bana döndü.Omuz silktim."Ne var!Komedi filmerinden daha komik korku filmleri."
(yürü be jeong koçum benim)

Hyunjin atıştırmalık için mutfağa giderken Felix'de Chamgbin'i aradı.

1 saat sonra filmi izleyip yarıladığımız da Hyunjin beni dürterek derin düşüncelerimden uyandırıp ona bakmamı sağladı.

"İyi misin?"diye sorduğunda ona bakakaldım ona ne diyebilirdim ki.

Diğer ikili kendi aralarında fısır fısır konuşuyordu.Odakları tamamen farklıydı.

Gözlerimi onların üstünden çekip konuşan Hyunjin'e döndüm.

"Şimdiki durgun halindense azgın halini tercih ederim.Ona bile razıyım.
Daha fazla kendini düşüncelerinle rahatsız etme."

Dediği şey beni gülümsetti.
Gülümsemem sırıtışa dönüp "Bende bu lafı bekliyordum."diyerek dudaklarına yapıştım.

İlk başta şaşkınlıkla kala kalan Hyun sonra bana ayak uydurup öpüşüme karşılık verdi.

Özlediğim dudakları dudaklarımla buluşunca çölde su bulan insan misali gibi huzur buldum.

Bu huzurlu tablomuzu bir takım garip sesler bozdu.Bu da ne?

Changlix çiftide bizim gibi şaşkınlıkla etrafa bakarken sesler tekrar duyuldu.
Çatışma sesleri...

Babalarım yanımıza geldiğinde sorar gözlerle onlara baktım.

Chan babam direk yanıma gelip ellerini yanaklarıma koydu ve "Korkma birtanem sadece ufak bir çatışma."dedi.

Öyle desede aslına öyle olmadığını biliyordum.Hepimize bakıp "Siz burada kalın.Güvenli bir yere geçin."endişeli gözlerini üzerimizde gezdirip Seungmin babam ile dışarı çıktılar.

Nasıl tepki vereceğimi bilmiyordum.
Her an çıldırabilirdim.Titrek bir nefes aldım.Gözler üstümdeydi ve bu beni bunaltmaktan başka hiçbir halta yaramıyordu.

Hyunjin bizi kendi odasına yönlendirip oraya geçmemizi sağladı ve sonra bekledik de bekledik.

O piç beni almak için çatışmaya girmeyi bile göze almıştı.Bu gerçek ile nefes alamamaya başladım.Lavoboya gitmek için hareketlendiğimde etraf bulanıklaştı ve ben karanlığa boğuldum...

Aklımda tek bir düşünce...sanırım ölene kadar bunu sürdürecek...

it's over babies 💛
nasıl buldunuz???
yorum lütfen 🥺🥺