Chapter 4: Doomed

20 2 0
                                    


He suddenly chuckles, that made me look at him. "You can stay calm you know. It's not like i'll eat you alive or something. Relax. Nervous was all written in your face." he chuckle and lean back on his black swivel chair while reading the documents.

I guess it's mine.

"So, you're Sayumi Forteza. From the Philippines~ I see." he uttered while his eyes on the documents. "You did not write here, what field your good at, yet you're applying for this kind of job?" he asked that makes me stiff.

"I--- I.. I'm sorry, sir for not writing any kind of skills. But, I can do everything you want me to do. Please, give me a chance to prove myself to you." I have no other words in my mind, that I came up with that kind of answer.

"Do anything, huh~" he said with a grin on his face. It gives me millions of electric voltage that makes me shiver to death.

His grin, his smiles, the way he talk... it feels like his up to something to me. I'm just new here. Can't he just go easy on me first?

Gosh!!~ I have a bad feeling about this mess I'm into.

"Okay. You're hired!" he put the documents back inside the brown long envelope and place it on top of his desk.

He stands up and walk towards me. I suddenly become a statue when he lean closer to my ears and whispered: "I'm looking forward to work with you, Ms. Forteza."

I'm totally doomed!!!





Kakayanin ko kaya toh?

Today is my first day on the job, at nasa harap ako ng office nung boss nila na hanggang ngayon di ko pa nakikilala. After kasi nung nangyari kahapon, umalis na sila agad ni Ms. Kazumi at naiwan ako sa loob ng office.

Nag.text lang si Ms. Kazumi sa akin kung saang apartment ako mag-ste-stay. Hinatid naman ako ni Darylle pamunta dun sa apartment. Sinapak ko pa siya pagdating niya sa parking lot ng Entertainment at siningil ko siya sa mga bagahe ko.

Masayang masaya pa ako nung makita ko yung luggage ko pagkadating ko sa apartment.

And not to mention, that apartment was just enough for a one person only. Its warm and cozy too. The surroundings was quiet and a peaceful neighbourhood. Ang di ko lang alam kung libre ba yun, o ako ang magbabayad ng buwanan dun.

Yung allowance ko ngayon, di ko pa napalitan ng Japanese money. Magpapaturo na lang ako kay Ms. Kazumi mamaya.

*door opens*

[Speaking Japanese...]

Napatalon ako nang may taong lumabas sa office ni boss.

Huh?! Ano daw? Naka-Japanese eh.

"Ah. I'm sorry. What are you saying?"

Umirap siya at pinag-krus ang kamay niya. "I said get out of my way."

Dun ko lang na-realize ang pagkakamali ko. "Oh!"

I step on the side to give her the way she wants. Ang suplada naman ng babaeng yun. Kala mo naman kagandahan, di naman!

Sinundan ko pa siya ng tingin. Pfffttt! Kung maglakad may pa-kembot kembot pa. Kala mo naman artista. Eh mukha naman siyang baboy na naglalakad.

"What are you doing there? Come in." napalingon ako ulit sa pintuan nang may marinig akong boses sa loob.

It's not closed kaya, pumasok na ako. Dun ko nakita yung boss kong naka-upo sa upuan niya at nakatingin sa computer niya. Mukhang busy na busy siya.

"G-good mor-.."

"Updates." Ehhh?? Di man lang ako pinatapos. Wala man lang bang 'Good morning', sir??!!

"Ah-ah. I-I don't know what you're talking about, sir. Ms. Kazumi did not.."

*slam* "Why did you not ask her anything???!! Where is she?!!!"

Nagulat talaga ako nung malakas niyang hinampas ang mesa. Shoot! Stress ba siya?

"I-i don-don't know, sir." nagda-dalawang isip ako, kung ano ang sasabihin ko para di siya lalong magalit. Pero, wala akong ibang choice eh. Chaka~ di ko rin naman talaga alam kung nasan siya eh.

"Sh*T!! Call her this instant!!"

Natatarantang kinuha ko ang phone ko para tawagan si Ms. Kazumi. Nung mag-ring, ibinigay ko yun kay boss para sila na mag-usap. Ayokong madamay noh!

Tumayo naman siya. Kinuha niya ng marahas yung phone ko at hinintay niyang masagot ni Ms. Kazumi ang tawag.

{Speaking Chinese...}

{"......."}


Huh???! Chinese?! Hindi Japanese??! Yung totoo~ nasa Japan ba ako o China?!! Could somebody explain to me, kung anong trabaho tong pinasukan ko??!

Okay~ wala akong naiintindihan sa kanila.

{Speaking Chinese...}

I guess aalis na muna ako. Babalik na lang ako mamaya para kunin ang phone ko.

Dahang dahan akong tumalikod para maka-alis na.

"Where do you think you're going?"

I freeze when I heard him speak. It's a cold and serious tone I've every heard. Ganon na ba talaga siya ka-stress ngayon, para di na niya malaman kung saan ako pupunta?

Lumingon ako sa kanya at ngumiti ng pilit. "Ang bobo mo, sir. Kita mong papaalis na ako di ba? Syempre, edi aalis na." pabulong ko pang sabi.

"What?" kunot noong sabi niya.

"Heheeh~ Nothing, sir. Please continue your business first. I'll just gonna stay here." sabi ko and gestured him to go on.

After a second, he ended the call at ihinagis sa akin pabalik. Tapos umupo na siya ulit. "Check your email. Kazumi sent you something. Talk to her and ask some questions to her. Report to me after. You have 10 minutes to do those. Now go!" sunod-sunod niyang sabi.

I panicked a bit. "Yes sir."

Muntik ko pang makalimutan lahat ng sinabi niya kasi, na mental block ako saglit. Buti na lang naka.recover ako agad.

Lumabas na ako at dumiretso na sa mesa ko. Nasa harap lang ng opisina ni boss yung mesa namin ni Ms. Kazumi.

Ba't ba sobrang stress ni boss ngayon? Ano bang nangyari? May nangyari kaya kahapon?

Dali dali kong binuksan ang computer and checked my email.

At dun ko nakitang may nag-email sa akin.

*@kazumi.miyuki sent 14 messages*

THE FUDGE!!! 14??!!! Ang dami naman!!

Kazumi Miyuki? Yun kaya whole name ni Manager?


I opened her email mesaages para sa'kin at binasa ko yun isa-isa. Nilista ko pa lahat yung mga importante, para may i-rereport ako kay boss. Ang dami talaga T_T~

Sa nababasa ko, mga schedule yun ng series of events, gathering and meetings. Sa totoo lang talaga, wala akong ka-alam alam sa lahat. Naka-English yun kaya nababasa at naiintindihan ko yun.

Pumasok ako sa trabahong toh na wala man lang briefing kung anong gagawin o kahit magpakilala man lang sila ng maayos sa 'kin.


JUSKONG BUHAY TALAGA!!! Mas mahirap pa toh, kaysa sa mabilisang pagbasa ng subtitles sa anime at asian dramas!

My Anime Changes Characters [On-going]Where stories live. Discover now