first for the last

1.9K 100 67
                                    


Küçük çocuk elindeki oyuncağa dikkatle bakıyordu. Karşıdaki daireye taşınma telaşı içerisinde olan ailenin sesleri kulaklarına doluyordu ancak sesler bir anlam ifade etmiyordu. Çünkü bencilliği ile vicdanı arasında sıkışmıştı. Malzemeleri taşıyan aile kutulardan birini yere bıraktığı sırada bu oyuncağı görmüştü. Aslında pek bir özelliği yoktu. Sadece görünüşünü o çocuğa benzetmişti. O çocuğa sahip olmak istemişti ama bunu yapamayacağını bildiği için oyuncağını almıştı. O çocuğu ve ailesini taşınma telaşı ile yalnız bırakarak perdesini kapattı. Oyuncağını yatağına koydu ve yavaşça onu incelemeye başladı. Üzerine vuran güneş ile uyumu yakalayan beyaz oyuncak George'u kendine hapsetmek istercesine gülümsüyordu. Oyuncağın parlak siyah gözleri George'u içine çekiyordu. Kendi yansımasını onda görmek içinde hoş bir ateş yakıyordu. O çocuk ona baktığında da bunu hissetmişti. Uzak olmalarına rağmen gözlerinde gördüğü beyaz parlamalar kendini kaybetmesine sebep oldu. Onu asla yanından ayırmak istemeyeceği kadar güzeldi. Bu oyuncakta da onu görüyordu ama bu sadece bir kopyaydı. Aslını aldığında ne kadar memnun olacağını düşününce bu oyuncaktan soğuyordu ama istiyordu. Çocuğa ve sahip olduğu her şeye sahip olmayı çok istiyordu.

×

Bir şeyler deniyorum-

Tomorrow | DreamNotFoundHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin