airplane // jingyeom

5/"şimdi gidemezsiniz..."

"Bayım, lütfen bir şey söyleyin! Neden beni öptünüz?"

"O konu kapanmamış mıydı?"

"Sonsuza kadar da kapanmayacak. Cevap verin lütfen, rüyalarıma girmeye başladınız. Aynı ülkeye döneceğiz ne de olsa, asla bırakmam peşinizi!"

"Çünkü..."

"Evet?"

"Çünkü ortam çok güzeldi, siz de susmayınca ne yapacağımı bilemedim. Yani durum bu. Evet, bu. Abartmayın canım, olur öyle şeyler."

"Abartmayın dediğiniz benim... Benim ilk öpücüğümdü ama!"

"Ne güzel işte, İstanbul'da hem de."

"Bir sebep sunmadığınız yetmiyormuş gibi hâlâ sözlerimi ciddiye almıyor musunuz? Dürüst olmak gerekirse kalbim çok kırıldı bayım, benden bu kadar. Gezinizde mutluluklar dilerim, sizi tanımak güzeldi ama benim geri dönme vaktim geldi."

"Ne yani, gidiyor musunuz? Sırf bu yüzden mi? Öyle her an her dakika uçak mı kalkıyor?!"

"Elbet yakın zamanda bir uçak kalkar. Beni burada tutacak bir sebep göremiyorum, planlarınızı mahvettiğim için de üzgünüm. Zamanı geri alamam, elimden üzgün olmak dışında bir şey de gelmez zaten. Her şey için teşekkürler!"

"Planlarımı mahv- YAH!
BENİ BEKLER MİSİNİZ? DAHA SÖZÜMÜ BİTİRMEDİM! BARİ BİR VEDA ETSEYDİM! HEY! "

"NEDEN KAPINIZI KİLİTLİYORSUNUZ? BAY KIM, AÇIN LÜTFEN KAPIYI, ŞİMDİ GİDEMEZSİNİZ... BEN ÇOK CİDDİYİM, AÇIN ŞU KAPIYI ÇÜNKÜ BÜTÇEMDE KIRILACAK KAPILAR İÇİN AYRILAN BİR ŞEY YOK!

"LÜTFEN GİDİN BURADAN, YALNIZ KALMAK İSTİYORUM! BENİ NE KADAR TANIYORSUNUZ Kİ KALMAM İÇİN ISRAR EDİYORSUNUZ? SAÇMALIK!"

"SİZİ BU HALDE YALNIZ BIRAKMAYACAĞIM, BENİ ANLIYOR MUSUNUZ?"

"BEN İYİYİM, GİDİN ARTIK! İSTEDİĞİNİZ OLUYOR İŞTE, BU LANET YÜZÜMÜ BİR DAHA GÖRMEYECEKSİNİZ!"

"KIM YUGYEOM, YETER ÇOCUK GİBİ DAVRANDIĞIN! AÇ ŞU KAPIYI. İNSANLARI RAHATSIZ EDİYORUZ VE BEN ONLARA CEVAP VERECEK KADAR TÜRKÇE BİLMİYORUM TAMAM MI? AÇ ŞU KAPIYI, KONUŞACAĞIZ."

...

"NEDEN CEVAP VERMİYORSUN BANA? BİR DAKİKA... AĞLIYOR MUSUN SEN?! NE OLUR AÇ ARTIK ŞU KAPIYI! KOSKOCA ADAMLARIZ, ŞU DÜŞTÜĞÜMÜZ DURUMA BAKAR MISIN? APTALIZ GERÇEKTEN..."

...

"Bağırmaktan boğazım acıyor, çok kötüsün Kim! Bunları duyuyor musun bilmiyorum ama yalan söylediğim zaman gözümden anlasan ne olur sanki? Yalan söyledim işte, besbelli sen de inandın. Amacım seni susturmak değildi, olamazdı ki zaten. Sen sonsuza kadar konuş, bir kere dönüp saate bakmam ben. Affet Yugyeom, insan ilk görüşte aşık olunca kendine hakim olamıyor, yaptıklarını kontrol edemiyor. Elinden sadece nefret ediyormuş gibi davranmak geliyor mesela, ah şu insanoğlu... Bazen ne zavallı varlıklar oluyoruz! Dilersen bütün hayatım boyunca konuşabilirsin, ben seni dinlemekten hiç bıkmam. İlk öpücüğünü benim gibi duygularını sevdiğinin yüzüne söylemekten bile âciz birinden aldığın için çok özür dilerim, ama ben... Ben aşığım Kim Yugyeom. Ne garip, ilk görüşte aşkın gerçek aşk olmadığını söylerdim hep öğrencilerime. Hoşlanmadır, beğenidir; Tanrı'nın yarattığına bir övgü, bir takdirdir derdim kendimden hiç olmadığım kadar emin bir halde. Görüyorsun ya, Tanrı böyle bir mucizeyi inkar ettiğim için beni seninle cezalandırdı. Ama eğer cezam buysa, ömrümün sonuna kadar hiç sesimi çıkarmadan çekmeye hazırım, yeter ki beni bırakıp gitme. Bir daha nerede arayacağım seni, nasıl bulacağım? Bak, beni sevmek zorunda değilsin, belli ki şu an benden nefret ediyorsun ama lütfen, seninle geçirdiğim zamanların hayatımda eşi benzeri yok! En azından şu basit tatil bitene kadar mahrum bırakma beni bu hislerden. Bunları kapının önünde gözlerim yaşlı söylemem belki de çok sefilce, hoş zaten duymuyorsun ya. Arada bir gelen geçen bakıyor bana, hiçbiri tek kelimemi de anlamıyor. Niye kimse kaldırmaya çalışmıyor beni? Çok mu kötü görünüyorum? Aman canım, sen nefret etmişsin bir kere benden, bu insanlar acısa ne yazar?"

"Ah, şey... Ve umarım bir gün yine karşılaşırız, en azından seni unutmayacağımı bilmeni istiyorum. Fotoğrafıma bak her gece olur mu? Ben de bakacağım, seni üzdüysem acını alacağım. Ama yanında kalırsam aşk bizi alır götürür be-"

"Of! Sıkıldım. Kapının arkasında birkaç cümle duyacağım diye her yerim tutuldu! Hiçbir yere gitmiyorum Park Jinyoung. Ve kararım kesin, buradan ikimiz de sol elimizde birer yüzükle ayrılacağız. Belki birkaç günlük bir şeyi çok abartıyor, yüceltiyoruzdur; ama beni bağlamaz, ben hislerimle yaşarım. Tut şu elimi de kalk kapımın önünden, yüzük bakmaya götüreceğim seni."