O andan itibaren nasıl bir boşluğa düştüğümü hissettim. Aslında ne kadar yapayalnız olduğumu farkettim ve bu hayatta duygunun hiçbir önemi olmadığını ..
Arıyordu. Açmayacaktım. Açarsam benim ona muhtaç olduğumu görürdü. Bu yüzden asla açamazdım, mesajlarını okuyamazdım, okursam cevap verirdim. Telefonu evde bırakarak sokağa çıktım. Yürümeye başladım. Bir kadının; 'Dikkat et.!' Sesiyle dünyaya geri döndüm. Yerde taş vardı ve karşımda bir dövmeci dükkanı.
Dükkana girdim ve 'Merhaba' dedim. Adam cevap vermedi. Bir kaç saniye sonra 'Ne istiyorsun?' Diye sordu. 'Bir dövme. Kelebek dövmesi.' 'Ne tarz birşey?' Siz başlayın ben anlatacağım.
Dövmeciden bileğime bir dövme yaptırarak çıktım. Tam o sırada karşımda Kainat duruyordu. 'Selin konuşmamız lazım.' 'Hayır değil!'
Arkadaşlar bu bölüm biraz kısa olsa da öbür bölümde bunu atlatacağım. Öbür bölüm çok uzun olacak. Bu arada bana verdiğiniz destek için sınırsız teşekkür ederim. Sizi çok seviyorum.
😘😘 -Su
