Gün geldi. Kahvaltımı ettim. Birazdan gelirdi. Çok mutluydum. Bir gün boyunca istediğim herşeyi yapacaktı. Ama üzülüyordum da. Çok çektirmese miydim yoksa. Yada yok ya çektireyim.
Gelmişti. Çok güzel bir araba ile. Kıyafeti düpdüzgün. Karizma halinde.
Tam çıkarken babam aradı. 'Yine ne var?' 'Selin, senin kardeşin var.'
O sırada beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Birden fenalaştım. Ama güçlü olmak zorundaydım. Aslında güçsüz bir kız olduğumu kimse bilmemeliydi. Çünkü Selin Şekerci, her şeyin üstesinden gelebilirdi.
Furkan'ın arabasına bindim. Telefonuma göz attım. Tam telefonumu çıkardım Arda aradı. 'Alo bitanem.' 'Aşkım Almilla'yı hastaneye kaldırmışlar.' 'Ne?! Hangi hastane? Nerede? Hemen geliyorum!'
Furkan'a; 'Hastaneye gidiyoruz.'
Tip tip bana baktı daha sonra 'E hadi' sözümle devam etti yoluna.Bölümler artık her cuma günü gönderilecek. Bu bölüm biraz kısa ama heyecanlı. Devamı cuma günü.
Öptüm!