E IMJA KE QENE GJITHMONE

Dhimbje

Te duash te vdesesh,esht dicka qe ju mendoni se jo shume e deshirojne ama do habiteshit sa shum e kerkojne,disa kan mbledhje te tepert te ndjenjave,rendim psikologjik,disa thjesht kan vdekur perbrenda e duan te ndjejn dicka,disa te tjere ama nuk durojne dot dhimbjen e se shkuares derisa iu mblidhet e tera duke shperthyer.

E njejta gje ndodhi dhe me Tean,vajzen e çilter,te buzeqeshur e te brishte.Mbante shum,ajo vajze mbante shum brenda saj.I dhimbte ama e pertypte me nje buzeqeshje ose nje cigare,ama kesaj here e kishin goditur te tera mendimet ne te njejten kohe,nuk i perballonte dot te tera,i kishin pushtuar ter qenien e saj,asnje pjes nuk ish me e bardh e e paster e tera e zymte.

Kishte shkuar aty ku mendonte se ishte zgjedhja e saj e vetme,te hiqte dore,te linte cdo gje pas,cdo enderr,cdo deshire,cdo ndjenj te bukur,cdo njeri qe e donte.Ishte e lodhur me shum se sa mendonte se do ishte ndonjeher,ajo per cka e kishte paraljameruar Elion disa kohe me pare kishte mberritur.Zhytja ne lotet e mendimet e saj po e mbysnin.

Kishte kaluar overdoze.E qellimshe patjeter qe po,ama askush pervec saj nuk e dinte kte gje.Skishin si,ajo mbante gjithcka perbrenda,e thithte gjith dhimbjen e saj per te pare buźeqeshje ne fytyren e nje personi tjeter.

Xhoi e kishte gjetur ate te shtrire pertoke,kaq e bardhe,me nje fytyre te pajete e nje zemer te fikur.U tmerrua,me shum se cdinte te thonte,u fik i teri djal ama duart dhe kembet i punoni vetvetiu.

U ndje aq i paaft ne ato momente teksa mbante trupin e saj te leshuar sikur cdo gje kishte marr fund,e lendoi ajo buzeqeshja e imet qe kishte ne fytyren e saj,sikur tiu thonte qe "me lerni te iki,kte dua"ama ajo se dinte se sa shum do lendonte me kte veprim impulsiv.Ishte egoiste nga ata ta mbanin ate me aq shum sa ajo ndjente ama nese do te quheshin egoist per te mbajtur ate prane tyre per disa minuta me shum le te quheshin.Ne djall shkoft kjo meshira,per dike qe zemra iu ndalon nese se kan prane.

Ndeju qe Tea kishte puls,te dobet ama.Kishte ardhur ne kohe por prap i dukej shume vone.I dha makines si i cmendur drejt spitalit,duhej te arrinte atje,nuk mund tia lejonte vetes se tij ta humbiste ate.

Arriti atje brenda 5 minutave,nese do i duhej te paguante 500$ gjobe do e bente,jeta e Teas ishte me e paçmueshme ne ato momente.
-Ju lutemmm,ndihmm ndihmm.
Prane i afrohet nje doktor qe mesa duket ka qen ne pushim,ama fytyra e tmerruar e Xhoit dhe trupi i leshuar i Teas ne duart e tij dukeshin shum me te rendesishme.
-Cfar ka ndodhur??
-Ka kaluar overdoz..Beni dicka ju lutem.
-Afroje ketej shpejtt,duhet te pastrojme stomakun e saj nga cdo droge qe ajo ka marre.Para sa minutash e keni gjetur vajzen???
-10 minuta...un nuk nuk e dija.
-Ne rregull,do mundohemi te bejme ca te mundemi.
-Do e shpetoni ate apo jo??
-Mundohemi.
Iken me te shpejt,jeta e Teas ishte e pavendosur ne ato momente,a do jetonte ajo?do ishte perseri prane tyre?a do e perqafonin dhe njeher Tean?
Askush se dinte kte gje.

Xhoi telefonoi mamane e Teas dhe babain,Lelin dhe shokun e Teas te ngushte Blerionin.(karakter i ri i librit)
Te gjith kishin mbetur te shushatur,nuk iu besohej,si ndodhi aq shpejt pa kuptuar asgje.Shum pyetje dhe pergjigjja ndoshta sdo merrej kurre...

Ishin mbledhur te gjithe aty,te gjithe me te njejten shprehi fytyre,lotet qe spushonin,zemrat qe rrihnin ne dhimbje dhe mendimet e frikshme qe u rrotulloheshin mbi koke.

-KU DREQIN ESHT AJO???
u degjua nje e bertitur e madhe neper korridore.
-Hapuuuu tfsha ropt hapu se do te te bej me te zi se dera po hiqmu sysh....
-Dreqin esht Elio.-Foli Artioni plot trishtim dhe nervozim.
-Kush kr i tha atij mer?? Foli Xhoi
-Un i thash pse ti kujton se Tea sdo e donte ate ketu??-i foli Artioni me zymtesi . Ishte e vertet,nese Tea do donte dike ketu ai do ishte Elio.
-Ooo me rob shpie vec mos me leshofshi ore do ju bej per vdekje me vdekshin ropt.Ku esht Teaaaa ime??????
-Zoteri qetsohuni ju lutem..-Foli nje infermiere per ta qetsuar sadopak ate.
-Hiqmu sysh ti.

Nuk kishte qetsim per Elion,kjo i dhimbte me shum se sa do e kishte ditur,se kishte pergatitur askush per kete goditje,ishte e fort e dhimbshme.I ishin errur syt,donte vetem te shihte ate.Sa keq ndihej,nje pjese e tij gjendej ne nje shtrat ku shtrihej pothuajse e pa jete.I ishin kuqur syte sa smbanin me,i shendrisnin me lotet e pa leshuar.

-Elio qetsohu or burr.
-Si ore te qetsohem,ajo smerr fryme une te qetsohem???
-Nuk esht se do e sherosh duke bertitur po mblidhe veten .
Fjalet e tij iu rregjistruan ne tru Elios.Pushoi zeri tij ama,se zemra po i buciste aq fort sa donte te dilte vendit.

U ul ne nje stol dhe vuri duart pas qafe,se donte kte gje,se donte me kte gje,ishte i acaruar me veten e tij qe kurr se mbrojti ate sic e meritonte vetem ajo,femra qe ai donte.E dinte thell thell kete gje ama kurr skishte guximin tia shprehte asaj.Ishte vone thua.Mos ndoshta sdo e shihte me ate,sdo ia ndjente me aromen e saj,sdo e perqafonte me.Mos ndoshta ajo iku pa i then lamtumire askujt...Zemra smbante me,as syte e tij jo,iu dha rruge dhe u liruan dhe ato,ishin kaq te shpeshta dhe te papara ndonjeher ne syte e tij.Elio Dragsan po qante,po qante per nje vajze qe ia vlente te vrisje per te e jo me te qaje,nuk e ngriti koken ama,vec ajo i meritonte ato lot.

-Ju jeni familjaret e vajzes?
-U ngriten te gjith ne kembe,ama mamaja dhe babai i sja dolen te paret.
-Po ne jemi.-Foli babai i Teas.
-Ateher,vajzen tuaj e humbem,njeher ama ajo u rikthye sikur ta dinte qe kishte len dicka pas,iu ndjente juve ose nje dashuri me teper se te tjerat.Nuk di si ta shpjegoj te them te drejten.Ama ajo u rikthye e kemi ne nje gjendje stabel,esht ne koma por koha do tregoje gjithcka.
-Nese doni muns te hyjne 2 persona per ta pare,pasi grumbullimet e shumta nuk i bejne mire.
-Hyjni ju teta-Foli Dori me gjysem zeri.
Keshtu shikojeni dhe do qendrojme ne ketu,zemra juaj esht dobsuar shum sot dhe me mire te qetsoheni pak.
-Ne rregull bije.

-O zot shyqyr esht mire.-foli Leli me lot ne sy.
-Esht kock e forte ajo.-Iu bashkangjit edhe Dori.
Sa e donin njera tjt keto vajza,pa njeren sbenin dot.Iu ndahej zemra ne gjysem pa te.
-Do rri ketu edhe un.-foli papritmas Elio.
-Jo ske pse rri ti,ka mjaftueshem prane.-Foli Xhoi plot mllef.
-A po na e rru si shum ti pederast i vogel.Ste pyti rob ty.-Ia ktheu Elio sic dinte. Ne fund te fundit do behej sic dont e ai skishte nga shkonte ndryshe.
-Ne rregull ama jo te gjithe e,ti Xhoi ik per shpi sill ndonje rrobe per Tean dhe Dorin se esht ftoht.-I tha Artioni si e si ta largonte ate.
-E pse un?
-Po ik o rob tashi se na cave vesht.-foli nje ze qe sishte degjuar per sa ishin aty,dhe i beri shum pershtypje Leli veçanerisht.
-Ok ok,do e shihni.
-Ec er kalama .

-Femije ne po ikim e po e lejme vajzen ne duar te sigurta,me lajmeroni per gjithcka ju lutem,neser do jem ketu me mengjes.-foli nena e Teas me gjysem zeri e lot ne sy.

Iken ato dhe  aty u gjenden te gjithe se bashku,me nje zemer te ngrire se cfare do te ndodhte me vajzen qe kishte hyre ne zemren e te gjithve.Vajzen qe smunden tia thonin sa e donin e ta perqafonin ,por skishin nga ta dinin ata.

  Jeta te sjell sfida nga me te ndryshmet,disa pr sprove e disa per mesim.Ket sfida ndonjeher vijn si njerez.Prandaj duhet te dime te zgjedhim sfidat tona.