Hayır, bunu yapıp ona umut veremezdim. "Evimden gitmelisin..."
"Bu kadar acımasız olamazsın?"
"Bana zorla birşeyler yaptırmaya çalışma Adamım, inan bana çok lanet birşey."
"Seni seviyorum."
"Seni tanımıyorum."
"Tanıman için bol bol vaktimiz olacak."
"Hm?"
"Bu evden uzun bi süre ne ben çıkacağım ne sen."
"Ne diyon ulan?"
"Sen benim tutsağımsın." Diyerek yüzünde ki maske ve siyah renkteki şapkayı çıkarttı, şaşırmama izin vermeden konuştu;
"Sesimi tanımaman beni çok üzdü."
"Hassiktir, Jungk- Dostum sen benimle büyük bir taşşak geçiyorsun ve ben inanıyorum dimi?"
"Hadi ama, seni seviyorum diyorum lan!"
"Bir dakika, sen benimle hiç konuşmadın ki? Nasıl tanıyabilirim sesini?"
"Etrafındakiler hayalet mi lan? Onlarla da konuşuyorum."
"Saçmalıyorsun, çık evimden."
"Şunu söylemeyi bırak, kontrolü kaybediyorsun zaten."
"Sapıksın, sapık!" Bileğimi tutup kalbinin üzerine getirdi...
"Hm, bak. Nasılda atıyor." Yine eğildi ve yüzlerimizi hizzaladı.
"Beni bir kez daha öp, öp ki dudaklarına sığınayım." Ya beni öpecekti yada sarılacaktım. Bende askerlik arkadaşım gibi adama sarıldım ve sırtını sıvazladım.
"Biliyorum Taehyung, beni seveceksin."
Kahretsin! Kendi kuyumu kazdım resmen. Diretmek yerine kabullendeydim keşke, ne evime gelirdi ne de beni öperdi.
"Şimdi ne yapacaksın?"
"Seni eve kitleyeceğim."
"TAŞŞAK GEÇİYORSUN SANDIM"
"Taşşak kelimesini kullanmayı ne zaman bırakırsın?"
Ellerimi ceketinin yakalarına koyup tehtid edercesine kendime çektim.
"Bana bak, beni manipüle edemezsin!"
Şu ağzımdan çıkan laf, ile yüzüme attığı yumruk bir olmuştu. Kendime geldiğimi düşünmüştüm.
"Sen öküzsün."
"Sende vurdun bana."
"Ulan eve kitleyeceğim diyorsun."
"Beni sevmeye başla, seni geri bırakayım."
"Delirdin mi?"
"Hayır, aşık oldum."
"Ya bi git!"
"Zorlamaya çalışıyorsun, çünkü beni anlamak istiyorsun. Zekisin, ama ben daha zekiyim." Dedi ve gülümsedi, onu ilk defa gülümserken görüyordum. Gözlerinde tuhaf parıltılar... Gülümserken ağzının aldığı şekil ve şebekliği.
"Seni anlayıp def etmek istiyorum dostum." Evet, kaba bir insana dönüşüyorum. O ise beni kolumdan ittirerek yatağa düşürmüştü, fırsat bu fırsattı. Kaçmak için en iyi zaman. Yan taraftan sıyrılmayı denesemdr cüsseliydi.
"Beni seveceksin."
Gözümde asla mümkün görünmüyordu.
