Once Upon a Time in Citadel

Chapter 13

~~~

"Maaari na kayong lumabas," anunsiyo ko. "Pagbilang ko ng sampu, dapat wala na kayo rito." 

Dali-dali naman silang nagsitayuan at nagtatatakbo palabas. Wala pa man sa bilang na lima ay nakaalis na silang lahat. 

"Take Darius to the Department of Justice," I told the soldiers. 

"Ngayon din po, Mahal na Reyna," tugon nila at sumunod na sa utos ko. 

Pagkalabas ko sa silid, nakita ko si King Terius, kaya binati ko siya agad.

"King Terius, andito ka pala?" wika ko. "I thought you're busy?" tanong ko at nilapitan siya, pero bigla siyang umatras na tila takot siya sa akin. 

Eh? Is he scared of me now? Did he witness everything? 

"A-Ah, oo. Gusto ko lang makita kung ano ang gagawin mo kaya pumarito ako," he answered after clearing his throat.  

"Takot ka ba sa akin?" natatawang tanong ko. He looks anxious. "Dahil ba doon sa mga pinagsasasabi ko sa loob kanina?" 

"N-No!" pagtanggi niya. "I'm not scared of you!" aniya pa na lalo kong ikinatawa. 

Naglakad ako palapit sa kaniya, and I can see that he's trying hard na huwag umatras palayo sa akin. I laughed silently. 

"Ano ka ba! Para namang others 'to!" natatawang sabi ko. "Look." Ipinakita ko sa kaniya ang mga palad ko na medyo pinagpapawisan at nanginginig. "I was nervous, too. I was just acting tough earlier," sabi ko sa kaniya.

Tila nakahinga naman nang maluwag si King Terius. "Aish. I thought I married an insane woman," he muttered. "Thank God," wika niya at nagsimula nang maglakad. Sinundan ko naman agad siya. Now, we're walking side by side. 

"I looked insane?" I asked, laughing. 

"Yes," he replied. 

"By the way, are you free tomorrow?" tanong ko sa kaniya.

"I don't know. I'll check later," sagot niya. "Why?" he asked, grinning. 

"Well, I told the nobles to return everything they stole from the people," panimula ko. "Plano ko na ibigay sa mga ordinaryong mamayan ang mga iyon bukas. Also, I'm planning to feed them." 

"Really? That's great," nakangiti niyang wika. "I'll go with you." 

"Are you sure? Don't you have something important to do tomorrow?" paniniguro ko.

"Don't worry, I can do them some other day," sagot niya at hinawakan ang kanan kong kamay gamit ang kaliwa niyang kamay. "Your palm is sweaty," komento niya, kaya naman sinubukan kong tanggalin ang pagkakahawak niya sa kamay ko, pero mas hinigpitan niya pa ang pagkakahawak dito. "No. Let's hold hands while walking," he told me while smiling.