ZEMHERİ ||yarı texting||

5

Mavi Gri - Aklımı Kaçırdım

Yoğun bir gün geçiriyordum ve tek isteğim eve gidip bir an önce bi şeyler atıştırıp uyumaktı. Her zaman olmasa da haftanın 1 günü mutlaka çok yoğun geçiyordu. Ayakta dikilecek halim kalmıyordu. Yine o günlerden birindeydik. Kulaklığımı takmış durakta otobüsün gelmesini bekliyordum.

O günden beri çok sık olmasa da onunla konuşmaya  devam etmiştik. Kafa biriydi ama yine de huzursuz hissediyordum onunla konuşurken. Sanki hem kendi aşkıma hem de onun aşkına ihanet ediyormuşum gibi geliyordu. İçimi tamamen kaplayan bu hissin bitmesini istiyordum çünkü böyle bir şey yoktu. Ben sadece kimseyi üzmemeye çalışıyordum.

Nihayet evin önüne geldiğimde çantamın içinde bir türlü bulamadığım anahtarımı arıyordum. Tam elime almıştım ki yere düşmesi bir oldu. Almak için yere doğru eğildiğimdeyse kapının önünde bir kutu bulmuştum. Anlamsızca kutuyla bakıştıktan sonra belki Zeynep'e gelmiştir diye düşünürken üstünde bulduğum notla kendime geldiğini anlamam uzun sürmemişti.

"Bugün çok yorulduğunu biliyorum. Umarım bu biraz yorgunluğunu alır ve mutlu eder :)"

Hızlıca kutuyu açtığımda içinde en sevdiğim çikolata vardı. Kimden geldiğini tahmin etmek çok zor değildi. 

Beni bu kadar düşünmesi iyi değildi. Kendini kaptırdığının göstergesi gibiydi.

Tamam itiraf edeyim hoşuma gitmedi değil ama her seferinde kendime hatırlattığım bir gerçek vardı ben Efe'yi seviyordum. Kalbimde biri varken başkasına umut veremezdim ama yaptığı jest iyi bir teşekkürü hak ediyordu.

Bera : Hediyeni şimdi aldım. Gerçekten çok teşekkür ederim. En sevdiğim çikolatayı nerden biliyorsun? 

Bera : Gerçi sen hakkımda daha bir çok şeyi biliyorsundur.

Bera : Bak hediye için tekrar teşekkür ederim,bu yoğun günümde birinin beni düşünmesi çok mutlu etti ama ben bile kendimi bu kadar düşünmüyorken beni bu kadar düşünme sonunda üzülen sen olursun.

İçimden geçenleri neredeyse tüm şeffaflığıyla yazdığımı düşünüyordum.

Ona verdiğim sürenin bir an önce bitmesini istiyordum. Ne kadar belli etmemeye çalışsam da içten içe çok merak ediyordum onun nasıl biri olduğunu.

Zeynep'e daha anlatmamıştım. Aslında anlatmak için can atıyordum ama anlatırsam kesin benim daha da meraklanmam ve onu bulmam için elinden geleni yapardı. O yüzden anlatamazdım şimdilik. Onu bulmayı ben de çok istiyordum fakat onu bulursam onun kararına saygısızlık yapardım. O söylemek isteseydi söylerdi zaten. Her şeyin bir zamanı vardı.

Uzun bir günün ardından sonunda bir şeyler atıştırmaya vakit bulmuş sonrasında da biraz keyif yapmak için izlediğim dizilerden birini açmıştım,şimdi de dizime devam ederken onun verdiği çikolatayı yiyordum. 

Yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başlarken telefonumdan gelen bildirim sesiyle toparlanıp bildirime bakmıştım.

0543******* : Kusura bakma akşam pek müsait değildim şimdi gördüm mesajını

Ne işi vardı acaba?

0543******* : Rica ederim papatyam. Seni mutlu edebildiysem yorgunluğunu azaltabildiysem işte o zaman asıl mutlu olan ben olurum:)

Sen niye papatyam falan diyerek benim aklımı karıştırıyorsun ki şimdi? 

0543******* : Merak etme içinde sen olan bir şey beni asla üzemez.