Whipped Soul (COMPLETED)

CHAPTER 1

Chapter 1

I am sitting alone in the school cafeteria. Alone. That's the word describing my life, wala akong kaibigan and I have no plan making friends

Call me boring but that's me. I was just keep on scrolling on my facebook feed but still ang boring puro lang naman mema yung nandoon.
Another thing kaya ayaw ko magbukas ng socmed napakatoxic na. No choice wala akong kausap

"Woi Zaina may naghahanap sayo sa labas sa may gate" si Abigail school mate ko.

"Para sa ano daw ba?"

"Ewan ikaw nga yung hinahanap"

Napabuntong hininga na lang ako. Sinong Pontio pilato nanaman kaya ito?

Pumunta ako sa gate ng school namin thankfully napakafriendly ng nakatokang guard ngayong araw. I was shock as I see what's waiting for me.

oh mcdo?tangina ano mayroon?

"Delivery for Maam Zaina Aytan De Marco bali 550 na lang po" Mr Delivery man said.

Lang

"Pota! 550? Saan naman ako kukuha ng 550 eh wala akong kapera pera?"

"Hoy ineng studyante ka ba?nasa loob ka ng campus. Ki lutong lutong ng mura mo!" agad na sita sa akin ng guard na nakakarinig ng usapan namin ni manong na nag dedeliver.

I took a deep sigh before giving my attention to the delivery rider.

"Kuya, baka hindi po yan saakin baka mali yung address wala po akong naalala na umorder ako ng kahit ano"

"Eh maam tingnan nyo pa po naka address po na Oakwood University at nakapangalan po mismo sainyo"

"Eh kuya di naman pwede yun! Pramis talaga wala akong inorder"

"Grabe naman kayo maam di nyo man lang naappreciate yung 20 minutes na pagbyahe ko dito mai deliver lang to, wala na talagang respeto mga kabataan ngayon sayang gasolina. Oorder order wala namang pera!"

Napataas ako ng kilay dahil unang una sinong matinong estudyante yung magpapadeliver sa mismong pagkain sa campus?Pangalawa, Ayan nanaman linyahan ng mga matatanda na wala daw respeto mga kabataan paulit ulit na lang. Pangtlo, wala akong pera! May naiisip na ako pero isasantabi ko lang muna yun.

I took a deep sigh. "Sige kuya hintayin mo ako dito maghahanap lang ako ng paraan.

Tatakbo na sana ako papunta sa building namin ng makita ko si Ladin. "Woi Ladin pahiram muna pera."

"Huh? Who are you?" Ladin brows crease with a wide eyes. She's a freaking online seller at sa pagkaka alam ko siya yung mapera sa buong grade 12, di man sabihin pero ganun yung lumalabas dahil sa pinag popost niya sa facebook. Sa kanya lang naman ako makakautang dahil madali lang naman siya kuhaan as long as madali ka magbayad, dahil siguradong pag di nakapagbayad ay agad  itong mag popost sa facebook. Kahihiyan ang sasapitin mo.

"You're my only hope Ladin... I have some emergency today naghihintay na kasi sa gate, pwede pautang? " nag aalangan kong tugon sa kanya that make her brows crease but later on she laughed.

"Zai, tell me this is real. Humihingi ka ng favor? Pero dahil maganda ka magkano ba?" Agad siyang tumigil sa pagtawa bago siya bumaling sa kin na my ngiti sa labi

"1000 lang"

"Wtf?! Hoy babaita you sure mappay mo pa kaya to?Laki na ng debt mo saakin" palahaw niya na amay nanlalaking mga mata

"Yes I can pay it immediately pero walang tatalo sa liit ng debt debt mo! " sabay nguso ko sa hinaharap nya.

"Bahala ka jan. Di kita papautangin" ismid niya pero pinaandaran ko ng charms ko dahil may naghihintay  sa gate. Its freaking cliche na ginagamit yung charms pero kailangan dahil sa biglaang delivery na di naman ako ang umorder.