Whipped Soul (COMPLETED)

CHAPTER 22

Chapter 22

Minute passed by and we were still hugging  and swaying each other. Nakabaon pa rin ang ang mukha ko sa dibdib niya at amoy ko roon ang mamahalin  niyang pabango. Ralph Lauren. Until I felt him kissing my forehead and makes me smile.

"Masyado nang malamig" he whispered, hindi ko na rin alam kung saan nanggaling yung jacket na pinasuot niya sa akin. Siya na rin ang nag aya sa akin sa kubong kakainan namin. Maingat niya akong pinaupo sa kabilang bahagi ng lamesa. I don't know but the way he acted makes my heart fluttered. Yes Kier, did informed me about this surprise but I never thought na he have this grand surprised kasi dati pa lang iniisip ko na macecelebrate ko yung 18th birthday ko na engrande nandoon si mama at papa.

However, when mama died all the years na lumilipas nalilimutan ko na yung birthday ko. Its always Kane who's always by my side kahit na minsan nasusungitan ko siya dahil sa kakulitan nya. Hindi siya nagsawa na pakisamahan ako lagi. He's my bestfriend after all. Talikuran man ako ng sarili kong ama nandiyan siya palagi para umalalay sa akin. I smiled a bit with the thoughts running in my mind

Umikot siya sa kabilang bahagi para tumapat sa akin. I was teary eyed when he saw me eyeing him. Kumunot naman ang noo niya at bakas sa mukha ang pag alala.

"Why are you crying?" he ask but then I just shook my head and smiled a bit ako na mismo ang nag punas ng luha ko. He looked really worried.

"Wala" I shook my head he caught my tears a while ago.

"My softie Zaina" pinaliit niya ang boses niya na para bang nag baby talk. Kung hindi lang talaga ako emosyonal baka nabatukan ko na siya dahil parang ginagawa nya akong bata. He chuckled hanggang sa dumating na ang mga pagkain. The food served was usually my favorites. Siya na mismo ang naglagay ng pagkain sa plato ko and while I'm eating he can't help but stare at me damang dama ko iyon.

"What?" i asked with my brows furrowed.

"You look beautiful and I can't help it" he curtly smile but I just shrugged para matapos na ako sa pagkain. After a while, we were just walking in the seaside no one talking. The crashing waves from sea is the only thing we heard. I took a deep sighed and stared to the stars in the sky.

I closed my eyes and took some reflection. I don't really know why this day was so euphoriatic eventhough hindi ko kasama yung  mga taong minsan ng nagpasaya sa akin. Its only him. There's a part in my heart hoping na bago matapos ang araw na ito I can receive a greetings from my father, kahit text lang galing sa kanya. He did promise me na he will be my first dance pag nasa legal age na ako but then promises are meant to be broken. Mapait akong napangiti until I heard a camera flash.

Iminulat ko ang mata at nakita ko si Kane na hawak ang cellphone niya.

"I delete mo yan ang pangit ko diyan"

"No you're not. You're always beautiful. Maganda ka sa mga mata ko." he sincerely compliment me that makes me blush buti na lang ay madilim sa banda namin at hindi niya napansin iyon. Ako na ang imuwas ng tingin pero sinundan niya iyon. "Kinilig ka no?" he asked but I shook my head.

"Hindi paano naman ako kikiligin?" tanggi ko dahil ayaw kong aminin na kinilig ako sa compliment niya dahil kanina niya pa sinasabi kung gaano ako kaganda at hindi ko mapigilan kung gaano kaganda sa feeling ang simpleng ginagawa niya.

I see his smirk inilahad niya ang kamay niya sa akin. I creased my brows to what he did. "Ano yan?" tanong ko

"Kamay" walang hiya niyang sagot na siyang nagpasimangot sa akin agad ko naman na narinig ang halakhak niya. "Tara punta na tayo sa loob ng resort baka pagod ka na" hindi ko man iniabot sa kanya ang kamay ko ay siya na ang kumuha noon. I don't know but the way we hold our hands while walking I felt something different, alam ko sa sarili ko na hindi ito yung platonic love na mayroon kami noon. Alam ko may nagbago ilang beses ko mang itanggi sa sarili ko at sa kanya may kakaiba talaga.