My Boss is a Gangster (Book 2)

7

Nakaupo ang dalawang anak ni Riana kasama na ang asawa niya habang hinihintay ang kapatid na dumating para salubongin silang apat sa Mactan Airport. Matapos ikasal ang kuya niya kay Monice ay hindi na sila sa Manila nakatira kundi sa Cebu na.

“Are they coming, Mom?” nawawalan na ng ganang sambit sa anak niyang Snow.

Riana chuckled and kneeled infront of her daughter.

“Malayo 'tong airport na 'to sa cebu. We're here at the Lapu-lapu, while they lived at Cebu far from here.” explained niya. Blow was listening also.

“Be patient, Snow Flake.” said to her husband.

Busangot na lumingon si Snow sa kanyang ama habang naka-krus ang dalawang braso mula sa dibdib nito.

“Dad! Don't call me by my full name!” reklamo ng anak nito sa asawa niya.

Natatawang kinurot ang pisngi ni Snow ng kanyang ama.

“Alright! Alright..” sumusukong wika ni Fiezer sa kanyang anak.

They've been waiting for more than minutes nang makita ni Riana ang kulay gray na van na alam niyang sa kapatid na niya. She's waiving her hand and smiled from ear to ear. Bumukas ang pinto ng van at nakita niya roon ang mga taong nasa loob. Unang lumabas ng van ay ang kanyang pamangkin na anak ng kanyang kapatid.

"Flake! Blake!"

Walang pakialam ang batang lalake na si Foster Rio na magsisigaw sa labas ng airport.

“Riana!” impit na tili ang pinakawalan ni Monice nang tawagin si Riana.

Monice always a lovely person when it comes to Riana. They are more like a bestfriends-sisters. Lumapit si Riana kay Monice at nagbeso pa ang dalawa.

“Ang tagal kitang hindi nakita sa personal. You're beautiful as always. Mura gyapon ka'g dalaga!” totoo naman. Minsan nang napagkamalan si Riana na dalaga, parang walang niluwal sa kanya.

Riana blushed from what she heard and chuckled.

“Ikaw rin naman..” she stopped when she heard her father call her name. Riana turned to face her father and walked closer. “I'm glad you were here. May sakit ka raw sabi ni kuya.”

Nagyakapan ang dalawang mag-ama bago kinausap si Riana.

“I'm okay, honey. Don't worry.” aniya ng kanyang ama.

Habang nasa byahe ay napaka-ingay sa loob ng sasakyan. Kulitan ng mga bata at mga matatandang nag-uusap tungkol sa kaganapan sa kanilang buhay.

Magda-dalawang oras rin sila sa byahe nang makarating sa bahay ng mag-asawa. The house is very simple for the Smith Family including the furnitures and even the household.

“Manang? Pakilagay po ng mga gamit nila sa Visitors room. Thank you!” utos ng kanyang kapatid sa mga katulong nito.

Ang kanyang dalawang anak ay lumapit sa kanya.

“Mom? Can I sleep with Kuya Foster's room tonight?” ngumusong sabi ni Snow sa harapan niya habang nagpa-paamo ng mukha.

Magsasalita na dapat siya nang maunahan siya ng kanyang asawa na si Fiezer.

“No! Your uncle Cielo prepared another room for you and Blow.” may pagka-otoridad ang tono nito. Nakabusangot na tumango si Snow dahil sa takot na baka pagalitan ito ng ama niya. Tiningnan siya ng anak niya na parang nang hihingi ng tulong sa kanya.