°•Masal•°
Kapıdakinin kim olduğunu göremiyordum."Kim o"dedim.Başka ne diyebilirim ki .Ses gelmiyor dalga mı geçiyor benimle ! Kapıyı açtığımda ise karşımda kimse yoktu.Korkmuşdum şimdi.Kapıyı hemen kapatım üstünü de defalarca kilitledim sonra Hayal'in yanına geçip yatağa uzandım.Belkide kapıdan gelmemişdi o ses.Bu düşünceyi bir kenara bırakarak kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Nezarethanede geçirdiğim geceden sonra şuanda yatağamda uyanmak cok harika bir duyguydu. Duyguydu çünkü Hayal şuan bir eline tencere diğer elinde kaşık almış onları kulağımın dibinde birbirlerine vuruyor.
"Hayal yapma şu sesi!"
"Olmaz uyanman lazım.!"
"Salak mısın?Görmüyor musun? Uyandım ki sana cevap veriyorum!"
Cümlemi bitirmemle kafama kaşığı yedim.
"Ahh!"
"Sensin salak! "
"Git başımdan uyumak istiyorum" diyip yorganı kafama kadar çektim.
"Olmaz"cümlesini tamamlayınca yorganı kafamdan çekti.
"Neden olmuyormuş?"yorganı çektim.
"Kahvaltı yapacağızda ondan"yorganı çekti.
"İyi sen yap!!Ve yorganımı iki durup çekme sinirimi bozuyorsun"
"Yani sen şimdi kalkmayacak mısın?"
"Evet"
Yatağımdan kalktı sonunda uyuyabileceğim.Birden yorganın üstüne soğuk ve nemli bir şey düşdü.Çığlığı bastım. Yorgana ayağımla tekmem atmamla karlar yüzüme geldi.
"Dondummmmm"
"Ahahhaaha"
"Bittin Hayal sen kaçma buraya gel"
"Ahahaha çok komiksin şuan üstün başın kar ahaha"
"Bak hala gülüyo ya bekle sen" odadaki mini buzdolabının yanına gittim ve içinden buzları aldım.
"Hayal;)"
"Düşündüğüm şeyi yapmayacaksın dimi?"
"Hayır yapacağım:)"diyip koltuğa çıkdım ve birden üstüne atladım.Birlikte yere düştük.
"Ahh!!Masal sen kendini kuş mu sanıyorsun.Kalk üstümden"
"Hayır kuş değil ninja kablumbağayım ben.Ayrıca kalkıcam ama ilk önce işimi halletmem lazım"diyip buzları Hayal'in kazağının içine attım.
"Çok soğukkk!!"diyip banyoya koştu Hayal.Bende arkasından bağırarak.
"Benim üstüme kar atmadan önce düşünecekdin onu."dedim.
Dolabımın içinden bir kot bir tane de kırmızı kazak aldım ve giyindim. Sonra saçımı düzleştirdim.Aynada kendime baktım.
"Ayna ayna söyle bana benden daha güzel var mı bu dünyada ?"dedim ve kafama saç fırçasını yemem bir oldu.
"Tabi ki var Hayal Perest sizden bin kat daha güzel"dedi.
"Hayal off ya eğlence mi niye bozuyorsun ki?"
"Hala çocuk gibisin Masal"bu cevabına bir şey diyemedim çünkü çocuk gibiyim biliyorum.Hayal hazırlandı ve aşağıya indik.Yemek salonunda herkes sesizce oturuyordu ve görevliyi dinliyorlardı.
"Malesef ki mutfakta aşcı sıkıntımız var bu yüzden yemeğimizde yok.Ama eğer içinizden biri bize yardımcı olmak isterse kabul ederiz"
"Kim kabul eder ki bunca insana yemek yapmayı kabul eden tam bi-"Hayal kurduğum cümlemi bitirmeme izin vermeden kolumu çekip.