Bir Tek Sen Sev

6 . Bölüm - part 2 -

Vazgeçip Odasına doğru gitti . Ablasının neden böyle ağladığını merak ediyordu . Sormaya da çekiniyordu açıkçası . Eskiden olsa ablası ona her şeyini anlatırdı . Onun en yakın arkadaşı oydu . Yada o öyle zannediyordu . Oysa hep bu konuda övünürdü . Sanırım artık değişmişlerdi.

Kendini eksik hissetti . Alışmıştı ablasıyla dertleşmeye , böyle olunca kendini boşluğa düşmüş gibi hissetti . En yakın zaman da bu konuyu halletmeli , ablasıyla bu konuyu konuşmalıydı . Böyle giderse uçurum olacaktı aralarında .

Odasına geçip kapıyı kapattı . Bugün nedense çabuk bitmişti . Derken birisinin kapıyı çaldığını duydu. Birkaç saniye sonra annesi girdi içeriye . Anlaşılan sorgu zamanıydı . Belli etmemeliydi hislerini .

Sevimli olmaya çalışarak , “ Efendim anneciğim ? . ” Semiha hanım kaşları çatmıştı . Durum ciddi diye düşündü Gece .

“ Bana bugün yaptıklarının hesabını vereceksin küçük hanım  . Yaptıkların çok ayıptı . ” diye söylendi kapıyı kapatırken . Kimsenin tartışmalarını duymasını istemiyordu .  

“ Ne yapmışım ki . ”

“ Ne yaptığını biliyorsun Gece . Bana söylettirme . ”

“ Bir şey yapsaydım bilirdim . Demek ki yapmamışım . ” Onun bu inadını biliyordu Semiha hanım .

“ Şimdilik bir şey demiyorum . Bir daha yaparsan …” devamını getirmedi Semiha hanım . Gece ne olacağını çok iyi biliyordu açıkçası . Kapıyı çarpıp çıktı odadan .

*

Geçen günkü gibi çabuk geçmişti günler . Piknik zamanı gelmişti sonunda . Her şey hazırlanmıştı . Mangallar , etler , börekler , kekler ve sarmalar .

 Sarmaları Gece yapmıştı . Bol limonlu ve zeytin yağlı . Ona göre sarma ekşili olmalıydı . Yoksa yenmezdi . Sabah üşenmeyip kalkmış sarmaları yapmıştı . Bir de onları incecik sarmıştı . Tam da ağzına layık olmuştu. Özenle tencereye yerleştirdi .

En yakın arkadaşını da unutmamıştı . Ona da en sevdiği cevizli – tarçınlı keki yapmıştı . Özenle dilimleyip , saklama kabına yerleşti. İşi şimdilik bitmişti .

Şimdi odasına gidip hazırlanmalıydı .

Dolabından rahat etmek için siyah eşofman takımını çıkardı . İlk başta kırmızı eşofman takımı çıkaracaktı ama vazgeçti . Kırmızıları giyerse tıpkı trafik lambasına dönecekti . Ve o şekilde Emirin karşısına çıkamazdı . Siyahları tercih etti bu yüzden . Kızıl saçları ve gözlerini harika gösterecekti .

 Saçlarını da at kuyruğu yaptı . Belki en sevdiği oyunu oynaya bilirlerdi . Tam da pikniğe göre hazırlanmıştı . Tamda o sıra telefonuna mesaj geldi . Kılıç aşağıya gelmiş onu bekliyordu . Tam da zamanında gelmişti . Telefonunu alıp cebine koydu . Siyah göz kalemi çektikten sonra tamamdı.

*

“ Bu ne güzellik böyle . ”

Gecenin en sevmediği hareketi yaparak sulu öpücük kondurdu yanağına . Gece hemen yanağını sildi . Oldu olası böyle hareketlerden nefret etmişti her zaman . Etrafı kolaçan edip , Kılıca doğru eğildi .

“ Yağcılığı bırak yumoş , yoksa “sevgiline ” söylerim . Ona göre . ” sessizce fısıldayıp uzaklaştı hemen . 

Evet en sevdiği arkadaşı Gay’dı . Ondan başkada kimse bilmiyordu  . Hatta ilk öpücüğü de ona aitti . Bu küçük masum öpücük Kılıç ‘ ın kendini bulmasını sağlamıştı  . Gece bundan pişman değildi . Kılıç her şeyin en iyisini hakkediyordu .  Mutlu olması için elinden geleni yapıyordu . Ve bu sırrı o isteyene kadarda saklayacaktı .

Kılıç uzaklaşmasına fırsat vermeyerek yaklaştı ona ,

 “ Eğer sen söylersen ben de Güneşe , Emir ‘den hoşlandığını söylerim . ”

Gece anında savunmaya geçti . Bir yandan da kimse duymasın diye sessizce fısıldıyordu .

“ Yok öyle bir şey . Nereden çıkardın ? ”

“ Nerden çıkardığımı söyleyeyim  istersen . ” iyice yaklaştı kıza burunları değiyordu neredeyse .  Söylemeyecekti tabi ki . Onu tek derdi Geceyi kızdırmaktı . Nedense onu kızdırmayı çok seviyordu . Tamda söyleyecekti ki arkadan gelen sert bir ses ikisini uzaklaştırdı .

“ Ne oluyor burada diyorum !!! . ”

Gelen tabi Emirdi . İkisini bu halde görünce öfkeden deliye döndü . Sinirden olduğu yerde volta atıp duruyordu .Gece utançtan ne yapacağını şaşırdı . Ellerini beline koyarak ,

“ Seni İlgilendirmiyor .”

Daha ağır lafla söyleyecekti ki kendini zorlukla engelledi .  Gece haklıydı ki onu ilgilendirmiyordu . Böyle öfkelenmemeliydi . Hem o dün gece bir karar almıştı onu uygulamalıydı .

“ Haklısın . Eğer yakınlaşacaksanız da ulu orta yerde yapmayın . ” deyip hızla uzaklaştı oradan . Bunu demek ağır gelmişti. Daha fazla hata yapmamak için uzaklaştı oradan .

Gece onun böyle sakin kalmasına şaşırdı . Acaba en başından mı yanlıştı her şey ? . Umut etmesi aptallık mıydı ?

 umut etmek öldürür insanı

içten içte

dilde hep bir tebessüm

belki diye diye 

belki

bir gün...