CHAPTER 20

1 2 0
                                    

Pag uwi nya galing school.

"Ate kumain kana ba...?"

"Hindi pa...."

"Tara ate kain kana sabay kana samin..."

"Huh,ahh sige lang bihis lang ako..."

Nag tataka si mhel na himala ang bait ng mga kapatid nya inalok sya na kumain.

"Anong nakain nyo bakit biglang bumait kayo sakin..."

"Ah, mhel sorry ha kung nasasaktan kita ang pag hingi ng tawad ng pangalawa nyang kuya..."

" Ah wala yun wala naman yun para sakin  sabay ngiti nito...."

"Ate sorry din kung minsan lumalaban ako sayo at biglang yakap nito ay mhel..."

"Ano ba kayp ang drama nyo wala yun normal na sakin yun...."

Pag uwi ng nanay nya ay niyakap sya nito habang umiiyak.

"Bakit po ma, may problema po ba...?"

" Sorry anak ha diko naman alam na may pinag dadaanan ka pala wala kaming nagawa upang matulungan ka kundi dumagdag pa kami pamilya mo kami pero kami pa ang gumagawa ng paraan para mahirapan ka pasensya na...."


" Ano kaba ma okey lang po iyon wala po yun..."

kinuwento ni mhel sa pamilya nya lahat ng nangyari sa kanya kung bakit minsan tulala sya.

"Ganto po kasi yan may boyfriend ako malayo po sya nung umaalis po ako sya po ang kasama ko dikopo sinabi yun kasi natakot ako...."

"Bakit sya namatay ate...?"

"Nag pakamatay sya kasi dinya kinaya nung nag kahiwalay kami..."

Umiiyak sya habang kinukwento sa pamilya nya lahat ng nangyari.


Ma, diko naman ginusto na mangyari lahat yun e diko naman inakala na gagawin nya yun sa sarili nya wala po ako malapitan ng mga araw na iyon diko alam kung ano gagawin ko kasi mahal na mahal ko po sya nag sisi ako na diko sya binigyan ng pagkakataon na ipaliwanag kung ano talaga ang nangyari ma sorry kung tinago ko sa inyo...."

Niyakap sya ng nanay nya at humingi ng tawad pati ang mga kapatid nya.

Ngunit ngayon masaya na sya at gumaan na ang pakiramdam nya kasi nasabi nya na sa pamilya nya ang lahat ng bigay na dinaramdam nya.

BATTLES OF LIFEWhere stories live. Discover now