"Happy Birthday TaeTae ရေ"
"Nae ကျေးဇူးတင်ပါတယ်မမ"
"Happy Birthday ချာတိတ်လေးရေ"
"Happy Birthday prr ငယ်လေးရေ"
"#$^@%%$^^&&$%"
ကျောင်းဆင်းတာနဲ့ ထယ်ယောင်းနားမှာ စီနီယာမမတွေ အုံလို့ ဝိုင်းလို့...
လက်ဆောင်တွေကလည်း များလွန်းလို့ ကားနဲ့ကူသယ်ပေးရမလိုလို...
"အမလေးလေး မတို့ရယ် ကျွန်တော့်အလှည့်ကျရင်လည်း ထယ်ယောင်းလို ပေးကြဖို့ဆုတောင်းမိပါတယ် ပေးကြမယ်မလားဟင်"
အမြင်ကတ်ကတ်နှင့် ပြောလိုက်သော ဂျီဟွန်း
သို့သော်....
"ထယ်လေး" "ချာတိတ်လေး" "#$$^@$^^$"
"ငါ့ကို ဘယ်သူမှအဖက်မလုပ်ကြဘူးပေါ့လေ ဟိုကောင်မှန်ကျောင်ထယ်ယောင်းက ဘယ်နေရာချောလို့လဲ ငါကပိုချောတာကို ဒီကျောင်းကမိန်းကလေးတွေများ မျက်လုံးတွေလည်းမကောင်းကြဘူး"
ထို့နောက် အကြံဆိုးကြီး ခေါင်းထဲ ဖြတ်ခနဲ့ပေါ်လာတော့ နှုတ်ခမ်းပေါ်က smrikတစ်ခု...
"ထယ်ယောင်းရေ"
"မမတို့သွားပြီနော်" "#$%@&%$^#&"
"ငါလည်းသွားပြီ ညနေမှ မင်းဆီလာခဲ့မယ်"
"ခန ဟိတ် ဂျီဟွန်း...ငါ့ကို ဒီဟာတွေကူသယ်ပေးရမှာလေ မင်းမကူရင် ဘယ်သူကူပေးမှာတုန်း"
ဂျီဟွန်းကတော့ နောက်ကိုတောင်လှည့်မကြည့်...
"Yarrr..... ဂျီဟွန်း ဂန်ဂျီဟွန်း!!!!"
"ကိုယ် သယ်ပေးမယ်"
"Do.. Dohyun hyung"
လက်ထဲက လက်ဆောင်ဗူးတွေ ယူသွားသည်
"သွားရအောင် လိုက်ပို့ပေးမယ်"
"ဟင်... Arr nae..."
ကားဆီရောက်တော့
ကျောင်းဘက်လှည့်ကြည့်ဖြစ်သေးသည်
သူ့ကိုတွေ့လိုတွေ့ငြားပေါ့...
ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး သူ့အရိပ်အယောင်မမြင်ရဘူး မဟုတ်လား
"ထယ်"
"........"
"ထယ် သွားမယ်လေ ဘယ်သူ့ကိုရှာနေတာလဲ"
YOU ARE READING
❤ Could you love me again? ❤
Teen Fictionကျွန်တော် ရင်နှစ်အောင်ချစ်ရသူဆိုလို့ ခင်ဗျားတစ်ယောက်တည်းရှိခဲ့တာ၊ ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်ချစ်သလောက် ခင်ဗျားကျွန်တော်ကိုလှည့်စားခဲ့တယ်၊ နာကျင်ရတယ် နှလုံးသားအစိတ်စိတ်အမွှာမွှာကြေကွဲရသည်အထိ. Jeon Jungkook ဆိုတဲ့ခင်ဗျားနာမည်ကြားတိုင်း ရင်ခုန်သလောက် နာကျင်ရ...
