"Happy Birthday TaeTae ရေ"
"Nae ကျေးဇူးတင်ပါတယ်မမ"
"Happy Birthday ချာတိတ်လေးရေ"
"Happy Birthday prr ငယ်လေးရေ"
"#$^@%%$^^&&$%"
ကျောင်းဆင်းတာနဲ့ ထယ်ယောင်းနားမှာ စီနီယာမမတွေ အုံလို့ ဝိုင်းလို့...
လက်ဆောင်တွေကလည်း များလွန်းလို့ ကားနဲ့ကူသယ်ပေးရမလိုလို..."အမလေးလေး မတို့ရယ် ကျွန်တော့်အလှည့်ကျရင်လည်း ထယ်ယောင်းလို ပေးကြဖို့ဆုတောင်းမိပါတယ် ပေးကြမယ်မလားဟင်"
အမြင်ကတ်ကတ်နှင့် ပြောလိုက်သော ဂျီဟွန်း
သို့သော်....
"ထယ်လေး" "ချာတိတ်လေး" "#$$^@$^^$"
"ငါ့ကို ဘယ်သူမှအဖက်မလုပ်ကြဘူးပေါ့လေ ဟိုကောင်မှန်ကျောင်ထယ်ယောင်းက ဘယ်နေရာချောလို့လဲ ငါကပိုချောတာကို ဒီကျောင်းကမိန်းကလေးတွေများ မျက်လုံးတွေလည်းမကောင်းကြဘူး"
ထို့နောက် အကြံဆိုးကြီး ခေါင်းထဲ ဖြတ်ခနဲ့ပေါ်လာတော့ နှုတ်ခမ်းပေါ်က smrikတစ်ခု...
"ထယ်ယောင်းရေ"
"မမတို့သွားပြီနော်" "#$%@&%$^#&"
"ငါလည်းသွားပြီ ညနေမှ မင်းဆီလာခဲ့မယ်"
"ခန ဟိတ် ဂျီဟွန်း...ငါ့ကို ဒီဟာတွေကူသယ်ပေးရမှာလေ မင်းမကူရင် ဘယ်သူကူပေးမှာတုန်း"
ဂျီဟွန်းကတော့ နောက်ကိုတောင်လှည့်မကြည့်...
"Yarrr..... ဂျီဟွန်း ဂန်ဂျီဟွန်း!!!!"
"ကိုယ် သယ်ပေးမယ်"
"Do.. Dohyun hyung"
လက်ထဲက လက်ဆောင်ဗူးတွေ ယူသွားသည်
"သွားရအောင် လိုက်ပို့ပေးမယ်"
"ဟင်... Arr nae..."
ကားဆီရောက်တော့
ကျောင်းဘက်လှည့်ကြည့်ဖြစ်သေးသည်သူ့ကိုတွေ့လိုတွေ့ငြားပေါ့...
ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး သူ့အရိပ်အယောင်မမြင်ရဘူး မဟုတ်လား"ထယ်"
"........"
"ထယ် သွားမယ်လေ ဘယ်သူ့ကိုရှာနေတာလဲ"
YOU ARE READING
❤ Could you love me again? ❤
Teen Fictionကျွန်တော် ရင်နှစ်အောင်ချစ်ရသူဆိုလို့ ခင်ဗျားတစ်ယောက်တည်းရှိခဲ့တာ၊ ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်ချစ်သလောက် ခင်ဗျားကျွန်တော်ကိုလှည့်စားခဲ့တယ်၊ နာကျင်ရတယ် နှလုံးသားအစိတ်စိတ်အမွှာမွှာကြေကွဲရသည်အထိ. Jeon Jungkook ဆိုတဲ့ခင်ဗျားနာမည်ကြားတိုင်း ရင်ခုန်သလောက် နာကျင်ရ...