Η ανατροπή

Κεφάλαιο 6

Στο πάρτυ

Μόλις φτάσαμε στο πάρτυ έβγαλα την ζώνη μου και βγήκα από το αυτοκίνητο. Ήρθε ο Jungkook δίπλα μου και με έπιασε από την μέση. Καθώς πηγαίναμε μέσα μου είπε :

-" Δεν σου αρέσει να μιλάς πολύ. Επίσης άμα σε αφήσω μόνη σου μην μιλήσεις σε κανέναν. Ειδικά σε αυτόν εκεί." Έδειξε έναν κύριο.

-" Τον λένε Χριστό και είναι ο χειρότερος εχθρός μου." Είπε.

Ξαφνικά ήρθες ένας κύριος κοντά μας και μου είπε ο Jungkook :

-" Αυτός είναι ο Jimin. Κοντινός φίλος. Εγώ και αυτός θα σε φυλάμε από μακρυά όταν σε αφήσουμε μόνη σου."

-" Jungkook , πρέπει να πάμε." Του είπε ο Jimin.

-" Θα είμαι στο μπαρ." Είπα και χωριστηκαμε.

Κάθησα σε μια καρέκλα και είπα στο μπάρμαν :

-" Μια βότκα με λεμόνι." Μου την έδωσε και του είπα ευχαριστώ.

Ξαφνικά βλέπω αυτόν τον Χριστό να κάθεται δίπλα μου.

-" Το ίδιο που πίνει η δεσποινίς." Είπε στον μπάρμαν.

Μόλις δοκίμασε το ποτό και κατάλαβε τι πίνω μου είπε :

-" Δεν νομίζεις ότι είσαι μικρή για βότκα? Δεσποινίς Jeon?" Προσπάθησα να μην αντιδράσω.

Ξαφνικά είδα ένα χέρι στο μπούτι μου. Άνοιξα διάπλατα τα μάτια μου και τον κοίταξα. Σηκώθηκα για να απομακρυνθω αλλά με έπιασε από το μπράτσο και με έφερε πιο κοντά του. Πήγε να με φιλήσει αλλά εγώ τον χαστούκισα και έφυγα γρήγορα από εκεί μέσα και πήγα στο αυτοκίνητο. Ξαφνικά βλέπω τον Jungkook να έρχεται.  Με ρώτησε :

-" Τι έγινε?" Αρνιομουν να του πω τι έγινε.

Όμως ακούστηκε ο Χριστός :

-" Βρε βρε βρε... Ωραία τα λέει το ζευγαράκι? Να ξέρεις ότι η κοπέλια αυτή έχει βάρη χέρι." Έκανε κίνηση να έρθει πιο κοντά μου αλλά ο Jungkook μπήκε μπροστά μου και του είπε :

-" Δίνε του από εδώ Χριστό."

-" Γιατί Jungkook θυμωσες? Είναι μια απλή κοπέλα. Δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο. Είμαι σίγουρος ότι την κρατάς επειδή είναι καλή στο κρ-" Δεν πρόλαβε να τελειώσει και ο Jungkook του έδωσε μια μπουνιά.

Τον έπιασε από το κολάρο της μπλούζας και του είπε :

-" Τολμά να πεις κάτι ξανά για αυτή και θα βρεθείς 5 μέτρα κάτω από την Γη." Τον άφησε και μου είπε :

-" Πάμε σπίτι." Και μπήκαμε μέσα.

Στην διαδρομή υπήρχε μια ησυχία. Δεν ήθελα να μιλήσω. Όταν φτάσαμε σπίτι με έπιασε από το μπράτσο και μου είπε :

-" Σου είπα να μην μιλήσεις σε κανέναν ειδικά σε αυτόν. Γιατί με παρακουσες?"

-" Δεν σε παρακουσα. Δεν μίλησα σε κανέναν. Μόνο στον μπάρμαν. Δεν έκανα τίποτε άλλο. Στο ορκίζομαι." Είπα.

Με κρατούσε σφιχτά και πονούσα. Έβγαλε το όπλο και με πυροβολισε στο μπράτσο. Άρχιζα να ουρλιάζω από τον πόνο. Με πήγε στην βιβλιοθήκη και πίεσε το δάκτυλο του πάνω στην πληγή που έκανε η σφαίρα. Πονούσα τόσο πολύ. Σωματικά και ψυχικά. Μόλις το άφησε μου είπε :

-" Την επόμενη φορά θα είναι σε μια κλείδωση." Και έφυγε. Κλειδώνοντας την πόρτα.