Ertesi sabah uyandığımda birazcık erken olduğunu farketmiştim. Hatta biraz degildi. Okul için nerdeyse 2 buçuk saatim vardı ve ben hazırdım bile.
Aslında bu bir bakıma iyi olmuştu çünkü Tom'la karşılaşmak istemiyordum. Yavaş adımlarla aşağıya indim ve etrafa baktım kimsenin olmadığını farkedip hızlıca kapıdan çıktım ve geçen gün bana konum atan evan'ın evine doğru yola çıktım
Kapıya vurdum ama açmadı, bu sefer daha hızlı vurunca uykudan yeni kalktığı belli olan ve gözlerini ovuşturarak kapıyı açan evan beni görünce şaşrmıstı
Evan: Noluyo sabah sabah, rüyanda mı gördün
Y/N: He rüyamda gördüm Evan, cekil de giriyim
Gözlerini devirerek geri çekildi ve bende sanki kırk yıllık evimdeymişim gibi kendimi koltuga attım. Oysaki buraya ilk gelişimdi. Ama Evanın yanında kendimi çok rahat hissediyordum. Yanıma gelip karşı koltuğa geçti
Evan: Hangi rüzgar attı sizi buraya Y/N Hanım
Y/N: Böyle oturuyordum sonra gözümün önüne senin gül yüzün geldi bende gelip bir görmeden edemedim
Evan: Ha-ha-ha çok komikmiş
Y/N: Komik tabi, ne sandın
Evan: Neyse daha fazla sormıycam, zaten dengesiz olduğunu biliyoruz
Y/N: Güzel
Evan: Eee, ne ikram ediyim. Kahvaltı yaptın mı ?
Y/N: Sence ?
Evan: Tabiki yapmadın
Y/N: Hıhı
Evan: O zaman yapıyoruz kahvaltı
Y/N: Yok ya ben yemiycem sen ye
Evan: Ah, kes sesini. Tabiki yiyiceksin
Y/N: Nasıl olucakmış o
Evan: Sen yemezsen bende yemem aç kalırım. Bi başima aç, sefil, yalnız, mutsuz üźgün, hasta, yorgun, bit-
Y/N: Ay tamam evan abartma, tamam
Evan: Haha ben istediğimi alırım kızım
Tek kaşımı kaldırarak ona baktım,
Evan: Tamam sustum
Ayaklarını totosuna vura vura mutfağa gidip birşeyler hazırlamaya başladı ve bende yanına gittim
Y/N: Yardım lazım mı ?
Evan: Yardım mı ? Komik olma bebek. Ben herşeyin üstesinden tek basima gelirim
Y/N: Öyle mi ?
Evan: tabi öyle ne sandın
Y/N: İyi bari göster marifetlerini
Evanın yarım saatin sonunda yapabildiği şey sadece nutellalı tost olmuştu, yarı mutsuz bir şekilde yanıma geldi
Evan: Eğer pastırmalar yanmayıp, yumurta tavaya yapışmasaydı gayet de güzel bir omlet olucaktı
Y/N: Geriye ne kalıyo acaba
Evan: Of sus, kıskanma yeteneklerimi
Y/N: Ya ne kadar yeteneklisin, nasılda ekmeğe nutella sürdün oyle. Tebrikler
Evan: Çok konuşuyosun diyen oldu mu sana
Y/N: Yooo
Evan: Artık oldu
Gülerek tabağa koydu nutellalı tostan bir ısirık aldım ama en azla iki ısırık alıp bırakmıştım. Evan ona da razı gibi görünüyordu. Tabakları bulaşik makinesine koyarken telefonum çalmaya başladı. Arayan tomdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tom Felton ile Hayal Et ~London
FanfictionHer zaman depresif ve üzgün olan Y/N hayatının fırsatıni yakalar ve lisesinin son senesi için Londra'ya gider ama yardımcı ailesi olarak evinde kalacağı kişininTom Felton olduğundan haberi yoktur...