Tom Felton ile Hayal Et ~London

Bölüm 8

Bahçeden çıkıp içeri geri geldiğimde Tom mutfaktaydı ve birşeyler hazırlıyordu, yanına gittim

Y/N: Yardım lazım mı ?

Tom: Yok hayır, gerek yok

Y/N: Bende domatesleri doğrayayım bari

Tom bana yandan hafif bir gülücük attı ve bende elimdeki domatesleri yıkadım.

Daha sonra kesmeye başladım ki Tom bakıp, dehşete düşmüştü

Tom: Y/N napıyosun şuan sen ?

Y/N: Domates kesiyorum ?

Tom: Bana katliyam yapıyormuşsun gibi geldi

Y/N: Neresi katliyam ya

Tom: Dur bak sana gösteriyim

Elimden bıçağı aldı ve gerçekten oldukça ince doğradı

Y/N: Bende yaparım da

Tom bıçağı bana uzattı, elindeki bıçağı aldım ve ince kesmeye çalışırken bu seferde çok küçük bir kısmı kesilmişti. Tom gülerek arkama geçti elleri ellerimi tutarak bıçağı kavradı. Şuan resmen dibimdeydi ve ellerimi tutuyordu. Nefesi arkamdan enseme çarpıyor ve bayılmamak için kendimi zor tutuyordum. Domatesi kestikten sonra kesildi. Keşke sonsuza kadar böyle domates kessek diye düşündüm

Tom: Bak gördün mü çok kolay

Hala nefes alamaz bir şekilde ve kıpkırmızı olmuş yüzümle zar zor hıhı diye bilmiştim.

Tom yaptığı omletleri masaya koydu ve beraber oturduk.

Y/N: Tom ben son zamanlardaki davranışla-

Tom: Sorun değil Y/N, lütfen kapatalım gitsin.

Y/N: Sadece seni üzmek istemediğimi bilmeni istiyorum

Tom: Biliyorum, ben sadece senden uzak olunca kendimi boşlukta gibi hissettim, Evin neşesi gitmiş gibi

Mağçupça kafamı aşağıya eğdim. Kafamı eğdimi görünce çenemden tutup yukarı kaldırdı

Tom: Üzül diye söylemedim, sadece bir daha böyle davranma yeter

Gülümsedim ve tam o sırada masada duran telefonum çalmaya başladı. Toma baktığım da arayan kişiye bakıp keyfinin kaçtığını gördüm, al işte diye çok kısık bir sesle mırıldandı ama ben duymuştum

Alıp elime telefonu açtım,

Y/N: Efendim Evan

Evan: Günnaaayyydınn

Bu çocuğun pozitif enerjisi telefonun öbür ucundan bils yansıtması o kadar güzeldi ki, modumu yükseltiyordu güldüm. Ve güldüğümde tom kaşlarını çattı ama bana değil önüne bakıyordu

Y/N: Günaydın

Evan: Şimdi sen erken kalkmamışsındır ve yine birşeyler yememişsindir diye seni kahvaltıya götürmeye geliyorum

Y/N: düşünmen çok güzel ama ben kahvaltı yaptım

Evan: Neee, buna daha çok sevindim. Sen yemek yiyince mutlu oluyorum

Güldüm, gerçekten çok iyi bir insandı. Ben tekrar gülünce tom gürültülü bir şekilde masadan kalktı

Evan: Tamam geliyorum o zaman okula beraber gidelim

Y/N: Tamam bekliyorum

Evan telefonu kapattığında bende yukardan çantamı alıp aşağıya indim. Tom kapının önünde beni bekliyordu