Tom Felton ile Hayal Et ~London

Bölüm 16

Tom arabayı son sürat hastaneye sürerken gözümden akan yaşları tutamıyordum.

Tom: Y/N lütfen ağlama artık

Birşey diyemedim şuan sadece Evanı düşünüyordum. Eğer ona bir şey olsaydı bu vicdan azabıyla yaşamazdım.

Sonunda hasteneye geldiğimizde Tom'u beklemeden koşarak içeri girdim. Hemen ordaki kayıt bölümüne doğru koştum

Y/N: Arkadaşımı getirmişler Evan Peters trafik kazası olmuş. Kaçıncı oda söyleyin lütfen

Sesim o kadar titreyek cıkıyordu ki kadın " İyi misiniz hanımefendi "

Y/N: Ben iyiyim lütfen odayı söyler misiniz ?

Kadın bilgisayara baktı ve " 5. Katta koridorun solunda 2. Oda "

Tomda yanıma gelmisti ve oldukça hızlı birşekilde asansöre bindik. 5. Katta indiğimizde kosarak bulundugu odaya geldim. Odanın büyük köseli camından gözüküyordu. Uzanmış ve bilinci kapalıydı onu öyle görünce ağlamam daha da şiddetlendi.

Tom bana çok endişeli bir şekilde bakıyordu.

Kapıdan çıkan doktoru görmemle koşarak yanına gittim

Y/N: Durumu nasil ?

Doktor: Önden gelen araçla çok kötü çarpışmışlar. Kendisi alkollüymüş. Diğer aracın sahibi kurtuldu. Arkadaşınızın durumu da şuan stabil fakat kafasını çok kötü çarpmış.

Y/N: Ona birsey olucak mı ?

Doktor: Henüz birşey söylemek için çok erken gece onu kontrol edicez.

Y/N: Uyanıcak mı peki ?

Doktor: Dediğim gibi kafasını kötü çarpmış ama hersey olabilir

Doktor gittikten sonra daha fazla ayaklarımın tutmadığını hissedip kendimi ordaki bir oturaga bıraktım.

Nefes alamıyor gibi ellerimi boynuma götürdüm kalbim sıkışıyor gibi oluyordu. Tom hızlıca yanıma gelip beni kendine çekti ve sarıldı

Tom: Shhh, sakin ol Y/N lütfen bak

Y/N: Benim yüzümden oldu

Kafamı hızla iki yana sallamaya başladım

Y/N: Benim yüzümden

Tom iki eliyle salladığım kafamı tutu ve kendine çevirdi

Tom: Bak bana Y/N bana bak. Senin suçun değil.

Y/N: Hayır benim yüzümden

Tom eliyle göz yaşlarımı sildi

Tom: Hayır senin yüzünden değil güzelim, ağlama artık

Y/N: Evan böyle biri değildir. O içmez Tom asla sarhoş olucak kadar içmez. Benim yüzümden oldu işte

Tom: Sen mi ona iç dedin Y/N

Y/N: Tom anlamıyorsun kavgadan sonra oldu. Peşinden gitmeliydim özür dilemeliydim. O olsa öyle yapardı

Tom: Sen böyle olacağını bilemezdin

Y/N: Evan hep neşelidir Tom. Her zaman etrafındakileri güldürür. Hep pozitifdir hep haraketli. Şimdi onu burda böyle hareketsiz görünce kalbim sıkışıyor

Tom: Tamam geçicek, lütfen üzülme artık ben inanıyorum iyileşicek

Y/N: Tanrım lütfen ona birsey olmasın lütfen olmasın lütfen...

Kendi kendime sayıklarken Tom beni kendine cekti ve kafamı omzuna yasladı.

~~~~

Nerdeyse 4 saattir kapının onünde aynı şekilde oturuyordum ne hareket etmiştim ne de tek kelimd konuşmustum. Saat gece yarısını da geçiyordu