5.BÖLÜM

9.1K 319 19
                                    

Karakterler

Karakterler

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

AYAZ'DAN

Miray evden gittikten sonra bizde kalktık ve şirkete geçtik

Babamın arkasından odasına girdik ve mirayın biraz geçikeceğini söyledi

Biz pek umursamadık ama koray arkadan
-------tamam baba o gelene kadar projeleri biz kontrol edelim dedi
Ve birlikte babamın odasından çıkıp toplantı odasına geçtik

Bir süre sonra kapı çaldı ve miray girdi

Yanımıza geldi
Biz zaten o gelmeden önce başladığımız için bir süre bizi dinledi ve oda fikir edinmiş olacak ki o da yorum yapmaya başladı biz dinlemiyorduk ama o sürekli devam ediyordu

Sonunda ben onun sesini duymaya dayanamadım ve birden bağırdım ve ona baktım korkmuş ve gözleri dolmuştu bişey demeden gidip arkadaki koltuklara oturdu bizde işimize geri döndük

İç çekme sesi duyduk büyük bir ihtimalle ağlıyordu ama dönüp bakmadım yağız bakmış ve kaşlarını çatmıştı sonra önüne döndu ve devam ettik

İşimiz bittiğinde mirayın olduğu tarafa baktığımızda yoktu gitmişti

Koray
---------abi miraya neden kötü davranıyoruz o bir şey yapmadı ki küçücük bebeğin ne suçu olabilir dedi

Yağız bilmediği için
--------ne yaptı ki dedi
Bizde ona gerçek annemizin doğumda mirayı ve onu doğururken öldüğünü anlattık
Yağız çok şaşırmış ve gözleri dolmuştu
-------- o zaman bende suçluyum abi dedi sebepsiz yere neden dışladık ikizimi dedi
Bende
--------sen önce doğdun o doğmasaydı belki yaşardı dedim
Yağız
-----Ama ahsen annem de iyi davranıyo anne eksikliğini hissettiriyormu hissettirmiyo ben annemi çok seviyorum dedi
Baran abim
-----Zaten ölen annemiz bizimle pek ilgilenmezdi sürekli işi ile ilgilenirdi haftada iki gün sinema günümüz olurdu ona bile bazen gelmezdi dedi
Yağız ise
------O zaman sizin derdiniz ne diye bağırdı
Ben araya girip 
------yağız sakin olurmusun otur konuşalım dedim

Oturdu ve
--------ben ikizime artık iyi davranıcam, arkadaşlarımın kardeşleriyle ilişkilerini hep kıskanmıştım şimdide onlar bizi kıskansın tabi mirayım beni affederse dedi

Biz birşey demeden savaş hadi çıkalım dedi
ama yağız sizin yüzünüz den, sizin yüzünüzden onu dışladım onu korumadım ona sevgi göstermedim dedi ve ağlamaya başladı

sinirle ayağa kalktı ve eve gidiyorum diyip hızla odadan çıktı
Bu duruma üzülmüştük hepimizin morali bozulmuştu biraz daha öyle boş boş oturduktan sonra kalktık ve babamın yanına gittik
Babam da masasını topluyordu
Hadi gidelim beyler dedi ve birlikte çıktık

Eve geldiğimizde ne miray ne de yağız ortalarda gözükmüyordu normalde miray bizi karşılamaya gelirdi her seferinde ama bu sefer gelmemişti annem elinde su ile mutfaktan çıktı .
------Hoşgeldiniz dünyanın en yakışıklı çocukları ve kocası dedi gülümseyerek
Bizde hep birlikte
------hoşbulduk güzeller güzeli dedik ve aile kucaklaşması yaptık ve o arada yağız da koşarak gelip anneme ve babama sarıldı

Miray yoktu merdivenlerden ses gelince ben ve baran oraya baktık miray gözleri dolu dolu büyük bir tebessümle bize bakıyordu
Onu gördüğümüzü fark etmiş olacak ki geri döndü ve merdivenleri geri çıktı onunda gelip sarılmasını beklemiştim ama gelmeyip geri gitmişti

Kucaklaşmamız bittikten sonra sofraya oturduk ve mirayı beklemeye başladık

MİRAY'DAN

Uyandığımda başımda keskin bir ağrı vardı ama umursamak istemedim ve yatağımdan kalktım

Saat 7 olmuştu yarım saat sonra abimgil ve babam gelir saat 8 de de hep birlikte sofraya otururduk

Hemen duşa girdim ve çıktım üstüme rahat bir eşorftman giydim

Aşağıya indiğimde abimler gelmiş ve aile kucaklaşması yapıyorlardı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Aşağıya indiğimde abimler gelmiş ve aile kucaklaşması yapıyorlardı

Bi an gidip bende sarılmak istedim çok mutlulardı keşke beni de aralarına alsalardı

Ama sonra abimler rahatsız olur diye geri yukarı çıkacağım zaman abimle göz göze geldim hemen gözyaşım gözümden düşmeden arkamı döndüm ve yukarı odama çıktım

Biraz kendi başıma oturduktan sonra gözüme göz kalemi sürdüm ve aşşağıya indim

Herkes sofraya oturmuş beni bekliyolardı onlara gülümsedim ve sadece babama
------hoşgeldin babam dedim
Babamda
------hoşbuldum kızım dedi

Yemek yerken yağızın dikkatle bana baktığını gördüm
Bir süre sonra bana
-------neden gözlerin kızarık diye sordu
Bu yüzden herkes bana baktı

Bende başımı iyice yemeğime eğdim ve
-------göz kalemi sürerken kalemi yanlışlıkla gözüme girdi ve acıttı dedim

Babam
-------dikkatli sür bir dahakine kızım dedi bende tebessüm edip

--------tamam babam dedim ve yemeğime devam ettim
Yemeğimi bitirip yorgun olduğumu ve uyuyacağımı söyledim.

Babam da
-------bu gün erken gelmişsin eve kızım şirketten de erken çıkmışsın bir sorun mu var dedi

Bende
--------Hayır babacım biraz yoruldum canım abilerimde bunu anlayınca sen eve git biz hallederiz dediler bende kabul ettim ve eve geldim dedim

Babamda
---------tamam ama bir daha giderken haber ver bana merak ederim diyip yemeğine geri döndü

Abilerim şaşkın şaşkın bana baktılar bende tebessüm edip
-------afiyet olsun dedim ve kalkıp odama çıktım

Odama geldiğimde düşünceler yine beynime istila etti ve başımın ağrısı iyice şiddetlendi ve gözüm kararır gibi olunca camın önündeki koltuklara kendimi bıraktım yine ve yine düşünmeye başladım

Beni neden sevmediklerini acaba benim hatırlamadığım yada bilmediğim bir şeymi yapmıştım da
Onlara da böyle davranıyorlar sürekli düşündüm

Ben bunları düşünürken iyice başım döndü ve koltukta bayılmadan önce ise sabah onlar farketmeden yalnız bir şekilde her zaman ki gibi uyanırım dedim ve bu düşüncem benim üzülmeme ve gözyaşımın akmasına neden oldu sonrası karanlık :'(

BENİM ABİLERİM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin