Be my Future

01

Nothing especial happened that day, its just my normal day. Well in fact everyday is a normal day for me. Why? Because everyday I'm alone, I'm nobody and I am just a crazy girl who can see the future.

Our class ends and I'm on my way home, excited akong umuwi kahit na alam kong wala namang naghihintay sakin.

"Hi" bahagya pa akong napapitlag dahil sa gulat, ito naman kasing si englishero boy bigla biglang sumusulpot eh. Tinangan ko lang ito at nilagpasan.

"Hi" sabi nya ulit at itinaas pa ang kamay nya.

"I said hi, aren't you going to say hello?" sabi nya, sus. Ano bang problema nya, hindi naman kami close pero kung makaasta sya parang bff kami.

"I don't like talking to strangers" I said and passed him but he hold my left hand and turned me to face him

"Me?Stranger?" sabi nya at ako na ang humila ng mismong kamay ko. Yuck. I hate this kind of thing.

"You don't have the right to touch me so back off" pikon nang sabi ko at lumayo sa kanya, good thing that he doesn't follow me.

I am now facing this plain black walls of my room, I hate this time. usually, pag nakakatulog ako ng ganitong oras tsaka ako nananaginip at yung panaginip na yon ang future na nakikita ko. I'm afraid to fall asleep, natatakot akong magising knowing that maaaring may masama na naman mangyayari. To tell you the truth, maganda ang power ko na nakakakita ng future KUNG may pede akong gawin para pigilan yon but the thing is there's nothing I can do to save those persons in danger. Araw araw akong kinakain ng konsensya ko

-------------------------------------------------------------------------------------

'Hey Jiwon' mahinahong tawag sakin ni---magandang babae, nasa science laboratory kami ngayon, kahit wala pa akong idea tungkol sa bagay na ito, tinatry ko parin ang lahat para maging pamilyar ito sa akin.

'Why?' tanong ko dito

'Can you please help me with this thing?' sabi nya at may iniabot saking bote na kung hindi ako nagkakamali ay naglalaman ng likido.

'sure' sabi ko at nagsimula nang maglakad, ng nasa tapat na ako ng pintuan, may pares ng paa ang biglang humarang sa dadaanan ko at dahil sa gulat nawala ako sa balance dahilan kung bakit natumba ako at tumapon sakin ang likido.

'Jiwon'

'oh my'

'are you okay?'

-------------------------------------------------------------------------------------------

Haaaaaa!

Nagising ako sa isa na naming masamang mangyayari and this time sarili ko na ang nasa kapahamakan. I never experienced this before. Dati puro tungkol sa ibang tao ang nangyayari pero this time it's different. I will try my best to avoid that danger, I will do everything. Its acid, and it's really dangerous.