Θα μπορούσα να τα είχα καταφέρει,
μάλλον δεν ήμουν αρκετή για σένα.
Σκέφτομαι ότι αν όντως με ήθελες θα είχες παλέψει για μένα,αλλά αυτό με κάνει να συνειδητοποιήσω ότι μόνο εγώ προσπαθούσα.
Κάποιες φορές όμως θες να εισαι με κάποιον όσο και πόνο να σου δημιουργεί,γιατί η χαρά που σου δίνουν είναι περισσότερη από τον πόνο.
Έφυγες από την ζωή μου σαν να μην υπήρχε ποτέ λόγος να μείνεις,βέβαια το πιο δύσκολο πράγμα ήταν ότι προσπαθούσα να προχωρήσω.
Οι μέρες γίνονται βδομάδες,μήνες,συνέχεια στο instagram περιμένοντας το 'μου λείπεις' η το 'θέλω να γίνουμε όπως πριν'..αλλά νοιώθεις ότι ζητάς πολλά..όποτε εγώ ονειρεύομαι ότι με θες πίσω και πίνω κάποιο μισοτελειωμένο αλκοόλ που είναι σίγουρα πιο εύκολο να κατανάλωθει παρά να σκεφτώ ότι δεν πρόκειται να γυρνούσες πίσω.
Απλά πονάει πολύ..θέλω να σταματήσω να σε σκέφτομαι αλλά περιμένω να γυρίσεις.
Κοιτάω στον καθρέφτη και ούτε σε εμένα δεν μαρεσει αυτό που βλέπω,μπορώ να καταλάβω.Όσο τα δάκρυα μου κυλάνε αργά,προσπαθώ να δείχνω καλά, έτσι και αλλιώς ότι και να κάνω όλα γίνονται χειρότερα.
Χαμογελάω και λέω ότι είμαι καλά ώστε να μην σκέφτονται πως νοιώθω.Είναι μια μίξη από συναισθήματα,που φαίνεται ότι ποτέ δεν περνάει..γιατί είναι τόσο χαρούμενος;αναρωτιέμαι αγνοώντας τα δάκρυα που έχω χύσει.
Μου είχες πει τα όνειρα σου,τι μισείς,τι σ αρέσει,τι φοβάσαι και εγώ άκουγα..μπορούσα να σε ακούω συνέχεια.
Θέλω απλά να σε δω για μια τελευταία φορά.
Είναι σαν να έχω γυάλινα μάτια,
που βέβαια τώρα έχουν ραγίσει.
Κρύβω τα δάκρυα μου,γιατί τα συναισθήματα μου δεν ενδιαφέρουν κανέναν.
Όσο τα δάκρυα κυλάνε,
δεν θα τα σκουπίσω.
Πονάει να βλέπεις ότι δεν είσαι τόσο σημαντικός σε κάποιον όσο είναι αυτός για εσένα.
Μάλλον αν κάτσω στην βροχή για πολύ μπορώ να πνίγω σε κάτι που δεν θα είναι συναισθήματα.
Ο κόσμος είναι τόσο άσχημος,αλλά τον συγχωρώ επειδή έχει εσένα μέσα.Με έκανες να νιώσω αληθινή αγάπη,αλλά με το που το βίωσα έφυγες.
Στην τελική εγώ έχασα κάποιον που δεν νοιαζόταν πραγματικά για μένα,ενώ εσύ κάποια που θα έδινε μέχρι και την ζωή της για σένα.Μάλλον όταν θα το καταλάβεις θα είναι αργά..
Προσπάθησα να προχωρήσω αλλά δεν θέλω κανέναν όπως εσένα,με τόσα χαμόγελα που έβαλες στο πρόσωπο μου ήταν αδύνατο να πιστέψω ότι θα μου προκαλούσες τόσα δάκρυα
Δεν πρόκειται ποτέ να σε ξεχάσω,εσένα,το χρώμα των ματιών σου,το υπέροχο χαμόγελο σου,έχω πάντα αυτά τα βραδιά που σε σκέφτομαι και θέλω να γυρίσω πίσω αλλά αυτό δεν θα το έκανες ούτε για αστείο..να γυρίσεις σε εμένα .Σε είχα πάντα ως προτεραιότητα ενώ εγώ δεν είμαι καν επιλογή.
Δεν ξέρω καν πως αντίο ενώ η καρδιά μου ακόμα αντιστέκεται..αυτό που με πόνεσε πιο πολύ είναι ότι σου είπα τα παντα για μένα..και εσυ έφυγες όπως όλοι αφήνοντας άλλο ένα κενό μέσα μου .
