Kocham cię, ale wybacz...

#2

*Oczmi Oliviera*

Złapałem ją za nadgarstek po czym weszliśmy do pustej sali. Wyglądała na lekko zdziwioną.

-Sofi...Bo Ty mi się podobasz - powiedziałem cicho.

Sofia się uśmiechnęła i ujęła w swoje ręce moje policzki, po czym  stanęła na palcach i mnie pocałowała. Czułem się jak w niebie. Czy to oznacza, że ja też się podobam?
  Nie spodziewałem się, że akurat tak zrobi.

-Wiedziałam piekny(haha) - Zasimiała się, a ja zawstydzony podrapałem się po karku.

-Ale czy ja... - nie zdążyłem dokończyć, gdyż ona to zrobiła.

-Taaak, podobasz mi się i to bardzo. Kocham cię!

Gdy to powiedziała uśmiechnąłem się i odpowiedziałem:

-Też cie kocham.

Po czym ją przytuliłem i pocałowałem w czoło, a ona zacisnęła jeszcze mocniej swoje ręce na mojej szyji.

*oczami Zeyna *

Czekałem na Oliviera pod szkołą, gdyż skończyliśmy już lekcje. Umówiliśmy się na pizze do pizzerni,, Tastiest" jest to najlepsza pizzeria w Californi.

Czekam i czekam po czym patrzę na drzwi szkoły z których wychodzi Olivier i Sofia. Podchodzi do mnie i mówi :

-Sorry stary ale idę z Sofi na lody. - puścił mi oczko.

Zrozumiałem co jest grane i, że się udało. Bardzo mnie cieszy, że w końcu są razem. To jak na siebie patrzeli, było widać, że to prawdziwa miłość, która zapowiada się na długie lata.

-Nie ma sprawy, bawcie się dobrze tylko wiecie czas na to przyjdzie. - szybko rzuciłem a Olivier zmarszczył brwi po czym się zaśmiał:

-Spokojnie, za dużo se nie wyobrażaj.

Wsiadłem do swojego samochodu i pojechałem do domu.

Rzuciłem plecak w kąt pokoju położyłem się na łóżku. Spojrzałem na telefon, była godzina 17:34. Zobaczyłem, że Olivier napisał,, Sofia zostaje u mnie na noc, będzie bezpieczna". Ja odpisałem mu tylko,, Ok" i odłożyłem telefon. Nasi rodzice wyjechali na 3 dni w delegacje więc nic się nie stanie gdy Sofia zostanie u Oliviera.

Jest już godzina 18:24. Pomyślałem, że to dobry pomysł żeby iść się wykąpać. Tak jak pomyślałem tak i zrobiłem.